Mark 8
1 Muna bilumbu beni, nkangu wu batu bawombo bakutakana. Sumbu basia ba kadi kidia ko, buna Yesu wutela minlonguki miandi ayi wuba kamba:
Dag einn um þessar mundir safnaðist mikill mannfjöldi að honum og nú varð fólkið matarlaust á ný. Jesús kallaði þá saman lærisveinana til að ræða málið.
2 —Kiadi ndimmona nkangu wu batu baba. Bila bilumbu bitatu bavuandidi yama vava ayi basi kadi kidia ko.
„Ég finn til með fólkinu, “sagði hann. „Nú hefur það verið hér í þrjá daga og allur matur er upp urinn.
3 Enati ndibavutudi ayi nzala mu zinzo ziawu buna maba bua dibutumu nzila bila bankaka thama babedi.
Ef ég sendi það heim matarlaust mun það örmagnast á leiðinni, því margir eiga langt heim.“
4 Minlonguki miandi mimvutudila: —Va buangu kikambulu batu tuidi, buna kuevi tulenda bakila maphamafueni mu dikila nkangu wu batu wawu e?
„En er nokkurn mat að finna hér í óbyggðinni?“spurðu lærisveinarnir.
5 Yesu wuba yuvula: —A mapha makua madi yeno e?
„Hvað eigið þið mörg brauð?“spurði hann. „Sjö, “svöruðu þeir.
6 Buna Yesu wutumina batu boso bavuanda va tsi; wubonga tsambuadi di mapha beni, wuvutula matondo, wubukuna mawu ayi wuvana mawu minlongukimiandi ayi miawu mikabudila nkangu wu batu. Buawu bobo mivanga.
Þá sagði hann fólkinu að setjast niður. Síðan tók hann brauðin og þakkaði Guði. Hann braut þau í sundur, rétti lærisveinunum og þeir síðan fólkinu.
7 Baba ayi ndambu bina bi zimbizi zifioti zi nlangu. Bu basakumuna biawu wuvana minlonguki miandi muingi mikabudila batu.
Þeir höfðu einnig nokkra smáfiska sem Jesús þakkaði líka fyrir og bað þá að tilreiða.
8 Badia ayi bayukuta. Botota tsambudi di bipani mu bitini biobi bisiadidila.
Allir viðstaddir borðuðu sig metta og að því búnu sendi hann þá heim. Þarna voru um fjögur þúsund manns og þegar leifunum hafði verið safnað saman eftir máltíðina, fylltu þær sjö stórar körfur!
9 Batu babo baba, nduka-nduka mili ya yi babakala. Bosi Yesu wuba vutula.
10 Muna thangu beni, Yesu wukota mu nlungu ayi minlonguki miandi, bayenda ku Dalimanuta.
Strax að þessu loknu fór hann á bátnum ásamt lærisveinunum og hélt til Dalmanútahéraðs.
11 Bafalisi bayiza ayi batona kumfindisa ziphaka. Banlomba dimbu kimosikiba ku Diyilu mu diambu di kuntambila ntambu.
Þegar leiðtogar staðarins fréttu að Jesús væri kominn, fóru þeir til hans til að þrátta við hann. „Gerðu nú eitthvert kraftaverk fyrir okkur, “sögðu þeir. „Láttu eitthvað birtast á himninum og þá skulum við trúa á þig.“
12 Yesu wuvumina ayi wutuba: —Bila mbi batu ba tsungi yayi bantombila dimbu e? Bukiedika ndikulukamba tikadi dimbu kimosi balendi mona ko.
Þegar hann heyrði þetta stundi hann þungan og sagði: „Nei, ég hef alls ekki hugsað mér að gefa ykkur slíkt tákn.“
13 Wu babika, wukuma mu nlungu ayi wuyenda ku disimu dinkaka.
Síðan steig hann aftur um borð í bátinn og hélt yfir vatnið.
14 Minlonguki mizimbakana nata mapha; dipha dimosi kuandi kaka diba yawu muna nlungu.
Þeir höfðu þá aðeins eitt brauð meðferðis því lærisveinarnir höfðu gleymt að birgja sig upp af mat áður en þeir lögðu frá landi.
15 Vayi wuba lubula: —Lukeba ayi luzibula meso mu luvi lu Bafalisi ayi lu Elode!
Á leiðinni yfir vatnið sagði Jesús við lærisveinana alvarlegur í bragði: „Varið ykkur á súrdeigi Heródesar konungs og faríseanna.“
16 Minlonguki miyuvusana miawu na miawu: —Mu diambu tukambulu mapha diawu kantubila bobo!
„Hvað á hann nú við?“spurðu lærisveinarnir hver annan. Að lokum komust þeir að þeirri niðurstöðu að hann hlyti að eiga við brauðið sem þeir höfðu gleymt að kaupa.
17 Yesu wuzaba mayindu mawu ayi wuba yuvula: —Bila mbi lulembo kukiyuvula beno na beno mu diambu lukambulu mapha e? A beno, lusudikidi ko e? Ayi lubakudi ko e? Mintima mieno mikidi banga matadi e?
Jesús vissi um hvað þeir voru að tala og sagði því: „Nei, ég á alls ekki við það! Skiljið þið mig ekki?
18 Meso madi yeno vayi lukadi mona e? Makutu madi yeno vayi lukadi wa e? Lukadi buela tebuka moyo e?
Það er satt sem Jesaja sagði. „Augun eru til að sjá, en hvers vegna notið þið þau ekki? Og hvers vegna hlustið þið ekki, til þess eru eyrun.“Munið þið ekkert eða hvað?
19 Bu ndibukuna mapha matanu mu diambu di mili tanu yi batu, bipani bikua lutota biobi biba biwala mu bitsadisila e? Bamvutudila: —Kumi bibiodi.
Hvað um fimm þúsundirnar sem ég mettaði með brauðunum fimm? Og hvað fylltuð þið margar körfur með brauðmolum á eftir?“„Tólf, “svöruðu þeir.
20 Bu ndikabula tsambuadi di mapha mu diambu di mili ziya zi batu. A bipani bikua lutota biobi biba biwala mu bitsiadisila e? Bamvutudila: —Tsambuadi.
„Og þegar ég lét sjö brauð nægja handa fjórum þúsundum, varð þá eitthvað eftir?“„Sjö fullar körfur, “svöruðu þeir.
21 Buna wubuela diaka: —Vayi nate buabu lusudikidi ko e?
„Haldið þið þá enn að ég kvíði brauðleysinu?“
22 Bu batula ku Betesayida banata phofo kuidi Yesu, banleba muingi kansimba.
Þegar þeir stigu á land í Betsaída var komið með blindan mann og Jesús beðinn að lækna hann.
23 Yesu wusimba phofo beni mu koko, wunnata ku fula di buala, wulobula madita mu meso ma phofo beni; wuntetika mioko ayi wunyuvula: —Lembo moni kima e?
Jesús leiddi blinda manninn út úr bænum, spýtti í augu hans og lagði hendur sínar yfir þau. „Sérðu núna?“spurði Jesús.
24 Phofo wutala ayi wuvutula: —Ndimmona batu, banga minti mindiata.
Maðurinn leit í kring um sig. „Já, “svaraði hann, „ég sé fólk, en ég sé óskýrt, það er eins og trjástofnar.“
25 Yesu wubuela tetika mioko miandi mu meso ma phofo beni. Bosi Phofo weka mona; wubeluka ayi wumona bumboti bima bioso.
Þegar Jesús hafði lagt hendur sínar yfir augu mannsins í annað sinn horfði hann athugull í kringum sig, því nú sá hann allt mjög skýrt.
26 Yesu wumvutula ku nzoꞌandi. Vayi wunkamba ti: —Kadi kota ku buala.
Jesús sagði að hann skyldi halda rakleiðis heim til fjölskyldu sinnar en ekki koma við í bænum á leiðinni.
27 Yesu ayi minlonguki miandi miyenda mu mala ma Sezale mu Filipi. Mu nzila, wuyuvula minlonguki miandi: —Batu beti tuba ti minu ndidi nani e?
Jesús og lærisveinar hans fóru nú frá Galíleu og til þorpanna í grennd við Sesareu Filippí. Á leiðinni spurði hann þá: „Hvað heldur fólk um mig? Hver heldur það að ég sé?“
28 Bamvutudila: —Bankaka widi Yowani Mbotiki; bankaka widi Eli, ayi bankaka widiwumosi mu mimbikudi.
„Sumir halda að þú sért Jóhannes skírari, “svöruðu lærisveinarnir. „Aðrir segja að þú sért Elía eða einhver hinna fornu spámanna risinn upp frá dauðum.“
29 Buna wuba yuvula: —Vayi beno veka lueta tuba ti minu ndidi nani e? Piela wumvutudila: —Ngeyo widi Klisto.
„En þið?“spurði hann, „hvern segið þið mig vera?“Og Pétur svaraði: „Þú ert Kristur.“
30 Vayi wuba kandika babika yolukila diawu kadi kuidi mutu wumosi.
Þá áminnti Jesús þá um að tala ekki um þetta við nokkurn mann.
31 Bosi wutona kuba longa ti Muana mutu kafueti mona ziphasi ziwombo, bila bakulutu, bapfumu zi zinganga Nzambi, minlongi mi mina, baboso bobobela kunloza; bela kumvonda vayi bilumbu bitatu bu biela vioka, niandi wela fuluka.
Síðan sagði hann þeim frá þjáningunum sem biðu hans, að honum yrði hafnað af öldungunum, æðstu prestunum og öðrum leiðtogum þjóðarinnar, og eftir það yrði hann deyddur, en risi upp frá dauðum á þriðja degi.
32 Wuba kamba mambu moso mama mu kambu sueka kadi diambu. Buna Piela wunnata va ndambu ayi wutona kuntubidila.
Hann talaði svo opinskátt við þá um þetta, að Pétur vék honum afsíðis og ávítaði hann. „Svona mátt þú ekki tala, “sagði Pétur.
33 Vayi Yesu wubaluka ayi wutala minlonguki miandi, weka ntubidila Piela mu kingolo ti: —Satana! Botuka va ndidi! Bila mayindu maku masi ko ma Nzambi vayi ma kimutu.
Jesús sneri sér við, leit á lærisveinana og sagði síðan við Pétur ákveðinni röddu: „Burt með þig, Satan! Þú lítur á málið frá mannlegu sjónarmiði en ekki Guðs.“
34 Yesu wutumisa nkangu wu batu ayi minlonguki miandi, wuba kamba: —Enati mutu tidi kundandakana buna kafueti kukizimbakana niandi veka vayi kabonga dikulusi diandi ayi kandandakana.
Síðan kallaði hann á lærisveinana og allt fólkið og sagði: „Vilji einhver fylgja mér, þá afneiti hann sjálfum sér, taki upp kross sinn og fylgi mér fast eftir,
35 Bila woso tidi keba luzingu luandi wela luzimbisa, vayi woso wela luzimbisa mu diambu diama ayi mu diambu di Nsamu wumboti, wela luvukisa.
því hver sá sem vill eiga líf sitt fyrir sjálfan sig, mun tapa því. Þeir einir, sem afneita sjálfum sér vegna mín og gleðiboðskaparins, munu kynnast lífinu í raun og veru.
36 Enati mutu beki nza yimvimba vayi zimbisidi muelꞌandi, buna ndandu mbi kela baka e?
Hvaða gagn er að því að eignast allan heiminn, ef maður týnir við það sálu sinni?
37 Voti mu kima mbi mutu kalenda sombikisa muelꞌandi e?
Er sál mannsins ekki það dýrmætasta sem hann á?
38 Bila woso mutu wukumfuila tsoni ayi wumfuila mambu mama tsoniva khatitsika tsungi yayi yi bankua kitsuza ayi yi bankua masumu, buna muana mutu mamvandi wela kumfuila tsoni mu thangu kela kuiza mu nkembo wu dise diandi va kimosi ayi zimbasi ziandi zinlongo.
Þegar ég kem aftur í dýrð föðurins með heilögum englum, mun ég blygðast mín fyrir hvern þann sem blygðast sín fyrir mig og mín orð á þessum tímum syndar og vantrúar.“
