< Thánh Thi 121 >

1 (Bài ca lên Đền Thờ) Tôi ngước nhìn đồi núi— ơn cứu giúp đến từ đâu?
Jeg opløfter mine Øjne til Bjergene; hvorfra skal min Hjælp komme?
2 Ơn cứu giúp từ Chúa Hằng Hữu, Đấng sáng tạo đất trời!
Min Hjælp kommer fra Herren, som skabte Himmelen og Jorden.
3 Chúa không để chân ngươi trơn trợt; Đấng canh giữ ngươi không bao giờ ngủ.
Han tillade ikke din Fod at snuble, og han, som bevarer dig, slumre ikke!
4 Phải, Đấng canh giữ Ít-ra-ên luôn tỉnh thức, Ngài không bao giờ ngủ.
Se, han slumrer ikke og sover ikke, han, som bevarer Israel!
5 Chúa Hằng Hữu là Đấng canh giữ ngươi! Chúa Hằng Hữu đứng bên ngươi như chiếc bóng che chở.
Herren er den, der bevarer dig; Herren er din Skygge ved din højre Haand.
6 Ban ngày, mặt trời sẽ không thiêu đốt ngươi, ban đêm ánh trăng cũng không làm hại.
Solen skal ikke stikke dig om Dagen eller Maanen om Natten.
7 Chúa Hằng Hữu gìn giữ ngươi khỏi mọi tai họa và bảo vệ mạng sống ngươi.
Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din Sjæl.
8 Chúa Hằng Hữu che chở ngươi khi ra khi vào, từ nay đến muôn đời.
Herren skal bevare din Udgang og din Indgang fra nu af og indtil evig Tid.

< Thánh Thi 121 >