خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بیپایان. |
مردم اسرائیل بگویند: «محبت خداوند بیپایان است.» |
کاهنان نسل هارون بگویند: «محبت خداوند بیپایان است.» |
مردم خداترس بگویند: «محبت خداوند بیپایان است.» |
در زحمت بودم؛ از خداوند کمک خواستم؛ او به دادم رسید و مرا رهانید. |
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه میتواند بکند؟ |
خداوند با من است و مرا یاری خواهد داد، پس پیروزمندانه بر کسانی که از من نفرت دارند خواهم نگریست. |
به خداوند پناه بردن بهتر است از امید بستن به انسان. |
آری، به خداوند پناه بردن حتی بهتر است از امید بستن به امیران. |
اگر همهٔ دشمنان مانند زنبور بر سر من بریزند و دور مرا بگیرند، به یاری خداوند تمام آنها را نابود خواهم کرد. آنها مثل خارها که دوامی ندارند خواهند سوخت و فوری خاموش خواهند شد. |
دشمن بر من هجوم آورد تا نابودم کند، ولی خداوند مرا کمک نمود. |
خداوند قوت و سرود من است؛ او باعث نجات من شده است. |
فریاد پیروزی قوم خدا از خیمههایشان شنیده میشود که میگویند: «دست توانای خداوند متعال این پیروزی را نصیب ما ساخته است! |
آری، دست توانای خداوند متعال، ما را در جنگ پیروز ساخته است!» |
من نخواهم مرد، بلکه زنده خواهم ماند و کارهای خداوند را برای همه تعریف خواهم کرد. |
خداوند مرا به سختی تنبیه کرد، ولی نگذاشت تا بمیرم. |
دروازههایی را که عادلان از آن وارد میشوند برای من باز کنید تا داخل شوم و خداوند را سپاس گویم. |
این است دروازهٔ خداوند که نیکوکاران از آن وارد شوند. |
ای خداوند، تو را ستایش میکنم که مرا اجابت فرموده، نجاتم دادی. |
سنگی که معماران دور افکندند، سنگ اصلی ساختمان شده است. |
این کارِ خداوند است و در نظر ما عجیب مینماید. |
این است روزی که خداوند ساخته؛ در این روز باید وجد و شادی کرد! |
خداوندا، تمنا میکنیم ما را نجات دهی و کامیاب سازی! |
مبارک است آن که به نام خداوند میآید! ما از خانهٔ خداوند، تو را برکت میدهیم. |
یهوه خداست، همان خدایی که ما را منور ساخته است. شاخهها را به دست گیرید و جشن را آغاز کنید و به سوی مذبح خانهٔ خدا پیش بروید. |
تو خدای من هستی، و تو را سپاس میگویم! تو خدای من هستی، و تو را تمجید میکنم! |
خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بیپایان. |