آنگاه ایوب پاسخ داد: |
آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه میتواند در نظر خدا بیگناه محسوب شود؟ |
اگر بخواهد با او بحث کند نمیتواند حتی به یکی از هزار سؤالی که میکند پاسخ دهد؛ |
زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست. |
ناگهان کوهها را به حرکت درمیآورد و با خشم آنها را واژگون میسازد، |
زمین را از جایش تکان میدهد و پایههای آن را میلرزاند. |
اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمیکند و ستارگان نمیدرخشند. |
او بر دریاها حرکت میکند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده |
و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است. |
او اعمال حیرتآور میکند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست. |
از کنار من میگذرد و او را نمیبینم، عبور مینماید و او را احساس نمیکنم. |
هر که را بخواهد از این دنیا میبرد و هیچکس نمیتواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه میکنی؟ |
خدا خشم خود را فرو نمینشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له میکند. |
پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟ |
حتی اگر بیگناه هم میبودم کلامی به زبان نمیآوردم و تنها از او تقاضای رحمت میکردم. |
حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، میدانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد. |
زیرا گردبادی میفرستد و مرا در هم میکوبد و بیجهت زخمهایم را زیاد میکند. |
نمیگذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است. |
چه کسی میتواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی میتواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟ |
اگر بیگناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم. |
هر چند بیگناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم. |
شریر و بیگناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک میکند. |
وقتی بلایی دامنگیر بیگناهی شده، او را میکشد، خدا میخندد. |
جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟ |
زندگی مصیبتبارم مثل دوندهای تیزرو، به سرعت سپری میشود. روزهای زندگیام میگریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم. |
سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود میآید، به تندی میگذرند. |
حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم، |
باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت میافتم زیرا میدانم که تو، ای خدا، مرا بیگناه نخواهی شمرد. |
پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟ |
حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم |
تو مرا در گل و لجن فرو میبری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند. |
خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم. |
ای کاش بین ما شفیعی میبود تا ما را با هم آشتی میداد، |
آنگاه تو از تنبیه کردن من دست میکشیدی و من از تو وحشتی نمیداشتم. |
آنگاه میتوانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم. |