Wǝⱨiy 2
1 — Əfǝsustiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: «Ong ⱪolida yǝttǝ yultuzni tutup, yǝttǝ altun qiraƣdanning otturisida Mangƣuqi mundaⱪ dǝydu:
Skriv til engelen for menigheten i Efesus: Dette sier han som holder de syv stjerner i sin høire hånd, han som går midt imellem de syv gull-lysestaker:
2 — Sening ǝjir-ǝmǝlliringni, tartⱪan japaliringni ⱨǝm sǝwr-taⱪitingni, rǝzil adǝmlǝrning ⱪilmixliriƣa qidap turalmaydiƣanliⱪingni, xundaⱪla rosul bolmisimu ɵzlirini rosul dǝp atiwalƣanlarni sinap, ularning yalƣanqi bolƣanliⱪini tonuƣanliⱪingnimu bilimǝn.
Jeg vet om dine gjerninger og ditt arbeid og ditt tålmod, og at du ikke kan tåle de onde; du har prøvd dem som sier de er apostler, og ikke er det, og du har funnet at de er løgnere;
3 Xundaⱪ, sening sǝwr-taⱪǝt ⱪiliwatⱪanliⱪingni, Mening namim wǝjidin japa-muxǝⱪⱪǝtkǝ bǝrdaxliⱪ bǝrgǝnlikingni ǝmma erinmigǝnlikingni bilimǝn.
og du har tålmod og har hatt meget å bære for mitt navns skyld, og du er ikke blitt trett.
4 Lekin sanga xu bir etirazim barki, sǝn ɵzüngdiki dǝslǝpki meⱨir-muⱨǝbbǝttin waz kǝqting.
Men jeg har imot dig at du har forlatt din første kjærlighet.
5 Xunga ⱪaysi ⱨalǝttin yiⱪilip qüxkǝnlikingni esinggǝ elip towa ⱪilƣin, awwalⱪi ǝmǝllǝrni ⱪayta ⱪilƣin. Bolmisa yeningƣa kelimǝn wǝ towa ⱪilmisang qiraƣdeningni jayidin yɵtkiwetimǝn.
Kom derfor i hu hvad du er falt ifra, og omvend dig og gjør de første gjerninger! ellers kommer jeg over dig og vil flytte din lysestake fra dens sted, hvis du ikke omvender dig.
6 Biraⱪ, sening xu artuⱪqiliⱪing barki, Mǝn Ɵzüm nǝprǝtlinidiƣan Nikolas tǝrǝpdarlirining ⱪilmixliridin sǝnmu nǝprǝtlinisǝn.
Men dette har du at du hater nikolaittenes gjerninger, som jeg og hater.
7 Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun! Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilarni Hudaning jǝnnitining otturisidiki ⱨayatliⱪ dǝrihining mewiliridin yeyixkǝ muyǝssǝr ⱪilimǝn».
Den som har øre, han høre hvad Ånden sier til menighetene: Den som seirer, ham vil jeg gi å ete av livsens tre, som er i Guds Paradis!
8 — Izmirdiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: — «Awwalⱪisi wǝ Ahirⱪisi, ɵlgǝn wǝ Tirilgüqi mundaⱪ dǝydu:
Og skriv til engelen for menigheten i Smyrna: Dette sier den første og den siste, han som var død og er blitt levende:
9 — Sening azab-oⱪubǝtliringni wǝ namratliⱪingni bilimǝn (lekin sǝn bay!), Yǝⱨudiy ǝmǝs turup ɵzlirini Yǝⱨudiy dǝwalƣan, Xǝytanning bir sinagogi bolƣanlarning tɵⱨmǝtlirinimu bilimǝn.
Jeg vet om din trengsel og din fattigdom - men du er rik - og spotten fra dem som sier de er jøder, og ikke er det, men er Satans synagoge.
10 Aldingda qekidiƣan azab-oⱪubǝtlǝrdin ⱪorⱪma. Mana, Iblis aranglardin bǝziliringlarni sinilixinglar üqün yeⱪinda zindanƣa taxlitidu. Silǝr on kün ⱪiynilisilǝr. Taki ɵlgüqǝ sadiⱪ bolƣin, Mǝn sanga ⱨayatliⱪ tajini kiydürimǝn.
Frykt ikke for det du skal lide! Se, djevelen skal kaste nogen av eder i fengsel, forat I skal prøves, og I skal ha trengsel i ti dager. Vær tro inntil døden, så vil jeg gi dig livsens krone!
11 Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun! Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilar ikkinqi ɵlümning ziyiniƣa ⱨǝrgiz uqrimaydu!».
Den som har øre, han høre hvad Ånden sier til menighetene: Den som seirer, skal slett ikke skades av den annen død!
12 — Pǝrgamumdiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: — «Ikki bisliⱪ ɵtkür ⱪiliqi bar Bolƣuqi mundaⱪ dǝydu:
Og skriv til engelen for menigheten i Pergamum: Dette sier han som har det tveeggede skarpe sverd:
13 — Mǝn sǝn olturƣan yǝrni, yǝni Xǝytanning tǝhti bolƣan jayni bilimǝn. Xundaⱪtimu, sǝn Mening namimni qing tutup, ⱨǝtta sadiⱪ guwaⱨqim Antipas makaningda, yǝni Xǝytan turƣan jayda ⱪǝtl ⱪilinƣan künlǝrdimu, Manga ⱪilƣan etiⱪadingdin tenip kǝtmiding.
Jeg vet hvor du bor, der hvor Satan har sin trone, og du holder fast ved mitt navn, og du fornektet ikke min tro i de dager da Antipas var mitt trofaste vidne, han som blev slått ihjel hos eder, der hvor Satan bor.
14 Lekin sanga xu birnǝqqǝ etirazim barki, aranglarda Balaamning tǝlimigǝ ǝgǝxkǝnlǝrdin bǝzilǝr bolmaⱪta — Balaam bolsa Balaⱪⱪa Israillarni butⱪa atap ⱪurbanliⱪ ⱪilinƣan gɵxni yeyix wǝ jinsiy buzuⱪluⱪ ⱪilixⱪa azduruxni ɵgǝtkǝnidi.
Men jeg har nogen få ting imot dig: at du har nogen der som holder fast ved Bileams lære, han som lærte Balak å legge anstøt for Israels barn, å ete avguds-offer og drive hor;
15 Xuningƣa ohxax, silǝrning aranglarda Nikolas tǝrǝpdarlirining tǝlimini tutⱪanlarmu bar.
således har også du nogen som i like måte holder fast ved nikolaittenes lære.
16 Xuning üqün, towa ⱪil! Undaⱪ ⱪilmisang, yeningƣa tez arida berip, aƣzimdiki ⱪiliqim bilǝn xularƣa ⱨujum ⱪilimǝn.
Omvend dig! ellers kommer jeg snart over dig og vil stride mot dem med min munns sverd.
17 Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun! Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilar bolsa yoxurup ⱪoyƣan mannadin berimǝn wǝ ⱨǝrbirigǝ birdin aⱪ tax berimǝn. Tax üstidǝ yengi bir isim pütüklük bolidu, xu isimni uni ⱪobul ⱪilƣan kixidin baxⱪa ⱨeqkim bilmǝydu».
Den som har øre, han høre hvad Ånden sier til menighetene: Den som seirer, ham vil jeg gi av den skjulte manna, og jeg vil gi ham en hvit sten og et nytt navn, skrevet på stenen, som ingen kjenner uten den som får det!
18 — Tiyatiradiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: — «Kɵzliri yalⱪunliƣan otⱪa wǝ putliri parⱪiraⱪ tuqⱪa ohxaydiƣan Hudaning Oƣli mundaⱪ dǝydu:
Og skriv til engelen for menigheten i Tyatira: Dette sier Guds Sønn, han som har øine som ildslue, og hvis føtter er lik skinnende kobber:
19 — Sening ǝmǝlliringni, meⱨir-muⱨǝbbitingni, etiⱪadingni, ǝjir-hizmitingni wǝ sǝwr-taⱪitingni, xundaⱪla ⱨazirⱪi ǝmǝlliringning awwalⱪidin exip qüxüwatⱪanliⱪinimu bilimǝn.
Jeg vet om dine gjerninger og din kjærlighet og tjeneste og tro og tålmodighet, og dine siste gjerninger, som er flere enn de første.
20 Lekin, sanga xu bir etirazim barki, ɵzini pǝyƣǝmbǝr dǝp atiwalƣan axu hotun Yizǝbǝlgǝ yol ⱪoyuwatisǝn. U hotun ⱪul-hizmǝtkarlirimƣa tǝlim berip, ularni jinsiy buzuⱪluⱪ ⱪilixⱪa wǝ butⱪa atap nǝzir ⱪilinƣan gɵxni yeyixkǝ azdurmaⱪta.
Men jeg har imot dig at du lar kvinnen Jesabel råde, hun som sier at hun er en profetinne, og som lærer og forfører mine tjenere til å drive hor og ete avgudsoffer.
21 Mǝn uningƣa towa ⱪilƣudǝk waⱪit bǝrgǝnidim, lekin u ɵz buzuⱪluⱪiƣa towa ⱪilixni halimaydu.
Og jeg gav henne tid til å omvende sig; men hun vil ikke omvende sig fra sitt hor.
22 Əmdi mana, Mǝn uni [eƣir kesǝl] orniƣa taxlap yatⱪuzimǝn wǝ uning bilǝn zina ⱪilƣanlar ⱪilmixliriƣa towa ⱪilmisa, ularnimu eƣir azabⱪa qɵmdürimǝn.
Se, jeg kaster henne på sykeseng, og dem som driver hor med henne, kaster jeg i stor trengsel, hvis de ikke omvender sig fra hennes gjerninger.
23 Uning pǝrzǝntlirinimu ǝjǝllik kesǝl bilǝn urimǝn. Xu qaƣda, barliⱪ jamaǝtlǝr niyǝt-nixanlarni wǝ ⱪǝlblǝrni kɵzitip tǝkxürgüqining Ɵzüm ikǝnlikimni, xundaⱪla Mening ⱨǝrbiringlarƣa ⱪilƣan ǝmǝliyitinglarƣa yarixa yanduridiƣanliⱪimni bilidu.
Og hennes barn vil jeg rykke bort ved død, og alle menighetene skal kjenne at jeg er den som ransaker nyrer og hjerter, og jeg vil gi hver av eder efter hans gjerninger.
24 Lekin, Tiyatiradiki ⱪalƣanlarƣa, yǝni bu tǝlimni ⱪobul ⱪilmiƣanlar (ularning pikri boyiqǝ, Xǝytanning atalmix «qongⱪur sirliri»ni ɵgǝnmigǝnlǝr), yǝni silǝrgǝ xuni eytimǝnki: Ɵzünglarda bar bolƣanni Mǝn kǝlgüqǝ qing tutunglar. Üstünglarƣa buningdin baxⱪa yükni artmaymǝn.
Men til eder sier jeg, I andre som er i Tyatira, alle de som ikke har denne lære, de som ikke kjenner Satans dybder, som de sier: Jeg vil ikke legge nogen annen tyngsel på eder;
bare hold fast ved det I har, inntil jeg kommer!
26 Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilarƣa, yǝni ǝmǝllirimni ahirƣiqǝ qing tutⱪan kixilǝrgǝ bolsa, ularƣa pütkül ǝllǝrgǝ ⱨakim bolux ⱨoⱪuⱪini berimǝn.
Og den som seirer, og som tar vare på mine gjerninger inntil enden, ham vil jeg gi makt over hedningene,
27 Mana bu Atam Manga bǝrgǝn ⱨoⱪuⱪⱪa ohxax ⱨoⱪuⱪtur: — «U ularni tɵmür kaltǝk bilǝn padiqidǝk baxⱪurup, sapal ⱪaqilarni urup qaⱪⱪandǝk tarmar ⱪilidu».
og han skal styre dem med jernstav, likesom en knuser lerkar, således som og jeg har fått det av min Fader,
28 Mǝn uningƣa tang yultuzinimu ata ⱪilimǝn.
og jeg vil gi ham morgenstjernen.
29 Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun!»
Den som har øre, han høre hvad Ånden sier til menighetene!
