Wǝⱨiy 18
1 U ixlardin keyin mǝn qong ⱨoⱪuⱪluⱪ yǝnǝ bir pǝrixtining asmandin qüxüwatⱪanliⱪini kɵrdüm. Yǝr yüzi uning julaliliⱪidin yorup kǝtti.
Po tym wszystkim zobaczyłem innego anioła, zstępującego z nieba. Posiadał on ogromną władzę, a jego blask rozjaśnił całą ziemię.
2 Pǝrixtǝ yuⱪiri awaz bilǝn mundaⱪ warⱪiridi: — «Ƣulidi! Katta xǝⱨǝr Babil ƣulidi! Əmdi u jinlarning makani, ⱨǝrbir napak roⱨlarning solaⱪhanisi, Ⱨǝrbir mǝkruⱨ wǝ yirginqlik ⱪuxlarning solaⱪ-qanggisi boldi!
Donośnym głosem zawołał on: „Upadł potężny Babilon” i stał się mieszkaniem demonów, siedliskiem złych duchów oraz schronieniem nieczystych ptaków i zwierząt.
3 Qünki barliⱪ ǝllǝr uning zina-buzuⱪluⱪining sǝwdaliⱪ xarabidin iqixti; Yǝr yüzidiki barliⱪ padixaⱨlar uning bilǝn buzuⱪluⱪ ɵtküzüxti, Yǝr yüzidiki sodigǝrlǝr uning ǝyx-ixritining ǝlwǝkqilikidin beyixti».
Miasto to było bowiem prostytutką, która upajała mieszkańców ziemi rozwiązłością. Grzeszyli z nią władcy całego świata, a ludzie interesu zdobyli majątek, dzięki jej wielkiemu przepychowi.
4 Asmandin yǝnǝ bir awazni anglidim: — «I Mening hǝlⱪim, uning gunaⱨliriƣa xerik bolmasliⱪinglar üqün, Ⱨǝm uning bexiƣa qüxidiƣan balayi’apǝtlǝrgǝ uqrimasliⱪinglar üqün, uning iqidin qiⱪinglar!
Następnie usłyszałem jeszcze inny głos, wołający z nieba: „Wy, którzy należycie do Boga, musicie wyjść z tego miasta”, aby nie mieć udziału w jego grzechach i nie doświadczyć spadających na nie klęsk.
5 Qünki uning gunaⱨliri pǝlǝkkǝ yǝtküdǝk dɵwilinip kǝtkǝn, Huda uning ⱨǝⱪⱪaniyǝtsizliklirini esigǝ aldi.
Gdyby grzechy Babilonu ułożono na stosie, sięgnęłyby bowiem aż do nieba —Bóg widzi całe jego zło!
6 U baxⱪilarƣa yandurƣinidǝk uning ⱪilƣinini ɵzigǝ yandurunglar; Uning ⱪilmixliriƣa muwapiⱪ ikki ⱨǝssǝ ⱪoxlap ⱪayturunglar; U [baxⱪilarƣa] ǝbjǝx ⱪilip bǝrgǝn ⱪǝdǝⱨtǝ uningƣa ikki ⱨǝssǝ ⱪoyuⱪ ǝbjǝx ⱪilinglar.
Postąpcie z tym miastem tak, jak ono postępowało z wami, a nawet wymierzcie mu podwójna karę. Niech wypije dwukrotnie więcej niż ci, których wcześniej upajało.
7 U ɵzini ⱪanqilik uluƣliƣan bolsa, Ⱪanqilik ǝyx-ixrǝttǝ yaxiƣan bolsa, Uningƣa xunqilik ⱪiynilix wǝ dǝrd beringlar; U kɵnglidǝ: «Mǝn tul ǝmǝs, bǝlki tǝhtǝ olturƣan hanixmǝn; Mǝn dǝrd-ǝlǝmni ǝsla kɵrmǝymǝn» degini tüpǝylidin,
Dotychczas żyło w luksusie i używało przyjemności, teraz więc odpłaćcie mu cierpieniem i bólem. Myślało sobie bowiem w sercu, że zawsze będzie żyć jak królowa i nigdy nie zazna smutku ani cierpienia.
8 Bu wǝjidin bir kün iqidila uningƣa qüxidiƣan balayi’apǝtlǝr, Yǝni ɵlüm, dǝrd-ǝlǝm wǝ aqarqiliⱪ kelidu, U ot bilǝn kɵydürülidu; Qünki uni soraⱪ ⱪilƣuqi Pǝrwǝrdigar Huda ⱪudrǝtliktur!».
Dlatego jednego dnia spadną na to miasto wszystkie klęski: ból, głód oraz śmierć. I pochłonie je ogień! Pan, który je osądzi, jest potężnym Bogiem!
9 Uning bilǝn buzuⱪluⱪ ⱪilƣan wǝ uning bilǝn ǝyx-ixrǝttǝ yaxiƣan yǝr yüzidiki padixaⱨlar uni ɵrtigǝn otning is-tütǝklirini kɵrgǝndǝ, uning ⱨaliƣa ⱪarap yiƣa-zar kɵtürüxidu.
Władcy świata, którzy uczestniczyli w rozwiązłości tego miasta i czerpali z tego przyjemność, zapłakali i pogrążyli się w smutku, widząc unoszący się nad nim dym.
10 Ular uning tartiwatⱪan azabidin ⱪorⱪup, yiraⱪta turup dǝyduki: — «Way isit, way isit, i katta xǝⱨǝr! Aⱨ Babil, küqlük xǝⱨǝr! Qünki bir saǝt iqidila jazaying bexingƣa qüxti!»
Patrząc z daleka, przejęci i przerażeni losem Babilonu, zawołali: „To straszne, co spotkało Babilon! Tak wielkie nieszczęście w jednej chwili spadło na to potężne miasto!”.
11 Yǝr yüzidiki sodigǝrlǝrmu uning üstidǝ yiƣa-zar ⱪilixidu. Qünki ǝmdi ularning kemidiki yük-mallirini,
Nad losem Babilonu ubolewali również handlowcy z całego świata, ponieważ stracili zbyt na swoje towary:
12 yǝni altun-kümüx, ⱪimmǝtlik yaⱪutlar, ünqǝ-mǝrwayit, nǝpis libas rǝht, sɵsün rǝht, yipǝk, toⱪ ⱪizil rǝnglik gǝzmal, ⱨǝrhil huxbuy turunj yaƣaqlar, pil qixi buyumliri, ǝng esil yaƣaq, tuq, tɵmür wǝ mǝrmǝrlǝrdin ixlǝngǝn hilmuhil buyumlar,
złoto, srebro, kamienie szlachetne, perły, czysty len, purpurę, jedwab, szkarłat, pachnące drewno, wyroby z kości słoniowej oraz szlachetnego drewna, brązu, stali i marmuru.
13 xuningdǝk ⱪowzaⱪdarqin, tetitⱪular, huxbuy, murmǝkki, mǝstiki, xarab, zǝytun meyi, aⱪ un, buƣday, kala, ⱪoy, at, ⱨarwa wǝ insanlarning tǝnliri wǝ janliri degǝn mallirini setiwalidiƣan kixi yoⱪtur.
Babilon nie będzie już kupować wyszukanych przypraw oraz perfum, mirry, kadzidła, wina, oliwy, najlepszej mąki i zboża, bydła, owiec, koni, wozów oraz ludzkich ciał i dusz.
14 ([I Babil], jening mǝstanǝ bolƣan esil mewilǝr sǝndin kǝtti, Barliⱪ ⱨǝxǝmǝtlik wǝ ⱨǝywǝtlik mal-dunyaliring sǝndin yoⱪaldi. Ular bularni ǝmdi ⱨǝrgiz tapalmaydu!)
Płacząc nad Babilonem, powiedzieli: „To, co tak bardzo kochałeś, przeminęło. Zniknął już bowiem otaczający cię splendor i luksus—wszystko to bezpowrotnie przepadło!”.
15 Bu mallarni setip beyiƣan sodigǝrlǝr bolsa xǝⱨǝrning tartiwatⱪan azabidin ⱪorⱪup, yiraⱪta turup uning üstidǝ yiƣa-zar ⱪilixip deyixiduki: —
Ludzie, którzy—dzięki handlowi z Babilonem—zdobyli majątek, stanęli z daleka, przerażeni jego cierpieniem. Płacząc i rozpaczając nad jego losem, powiedzieli:
16 «Way isit, way isit, i katta xǝⱨǝr! Nǝpis libas rǝhtlǝrgǝ, sɵsün wǝ toⱪ ⱪizil rǝnglik gǝzmallarƣa orilip, Altun, ⱪimmǝtlik yaⱪutlar wǝ ünqǝ-mǝrwayitlar bilǝn bezǝlgǝnsǝn!
„To straszne, co spotkało to potężne miasto! Nosiło ono najlepsze ubrania, z czystego lnu, purpury i szkarłatu, oraz biżuterię ze złota, szlachetnych kamieni i pereł.
17 Bir saǝt iqidila xunqǝ katta bayliⱪlar wǝyran boldi!» Barliⱪ kemǝ hojayinliri, kemidiki barliⱪ yoluqilar, kemiqilǝr wǝ dengizƣa tayinip jan baⱪidiƣanlarning ⱨǝmmisi yiraⱪta turup,
Bogactwo to przepadło jednak w jednej chwili”. Armatorzy, kapitanowie i załogi okrętów oraz wszyscy inni, którzy zarabiali na transporcie morskim, z daleka
18 Uni ɵrtigǝn otning is-tütǝklirini kɵrüp: — Bu katta xǝⱨǝrgǝ ⱪaysi xǝⱨǝr tǝng kelǝlisun? — dǝp pǝryad kɵtürüxti.
obserwowali pożar Babilonu i dym wznoszący się nad miastem. Poruszeni tym widokiem, wołali: „Czy jakieś inne miasto na świecie jest podobne do potężnego Babilonu?”.
19 Ular baxliriƣa topa qeqip, pǝryad kɵtürüxüp, yiƣa-zar ⱪilixip: — Way isit, way isit, u katta xǝⱨǝr! U arⱪiliⱪ, uning dɵlitidin, dengizda kemisi barlar beyiƣanidi! Bir saǝt iqidila wǝyran boldi bu xǝⱨǝr! — deyixidu.
Posypywali głowy popiołem i zrozpaczeni krzyczeli: „To straszne, co spotkało to potężne miasto! Wszyscy armatorzy zdobyli majątek dzięki jego wielkiemu bogactwu, a teraz, w ciągu jednej chwili, wszystko to zostało zniszczone!”.
20 — «Uning bexiƣa kǝlgǝnlǝrdin xadlininglar, Əy ǝrx, ǝy muⱪǝddǝs bǝndilǝr, rosullar wǝ pǝyƣǝmbǝrlǝr! Qünki Huda silǝrning dǝwayinglardiki ⱨɵkümni uning üstidin qiⱪarƣan!».
„Dla mieszkańców nieba, dla świętych, proroków i apostołów był to jednak powód do radości, Bóg ukarał bowiem tych, którzy ich skrzywdzili”.
21 Andin, küqlük bir pǝrixtǝ tügmǝn texiƣa ohxax yoƣan bir taxni kɵtürüp, dengizƣa taxlap mundaⱪ dedi: — «Mana xundaⱪ xiddǝt bilǝn, Katta xǝⱨǝr Babil ƣulitilidu, U ⱪaytidin kɵrünmǝydu!
Wtedy potężny anioł podniósł wielki głaz, ogromny jak młyńskie koło, i rzucił go w morze, wołając: „Tak właśnie zostanie strącony potężny Babilon i to będzie jego koniec!
22 Qiltarqilarning, sazqilarning, Nǝyqilǝr wǝ sunayqilarning awazi seningdǝ ⱪaytidin ⱨǝrgiz anglanmaydu, Ⱨǝrhil ⱨünǝrni ⱪilidiƣan ⱨünǝrwǝn seningdǝ ⱪaytidin ⱨǝrgiz tepilmaydu, Tügmǝnningmu awazi seningdǝ ⱪaytidin ⱨǝrgiz anglanmaydu,
W mieście tym nie usłyszy się już śpiewu ani dźwięki harfy, fletu czy trąbki. Nikt już nie będzie tam prowadził interesów. Nie usłyszy się tam nawet odgłosu mielenia ziarna.
23 Ⱨǝtta qiraƣning yoruⱪi seningdǝ ⱪaytidin ⱨǝrgiz yorumaydu, Toy boluwatⱪan yigit-ⱪizning awazi seningdǝ ⱪaytidin ⱨǝrgiz anglanmaydu; Qünki sening sodigǝrliring yǝr yüzidiki ǝrbablar bolup qiⱪti, Barliⱪ ǝllǝr sening seⱨir-ǝpsunliringƣa aldandi;
Nie zabłyśnie tam już żadne światło ani nie zabrzmią radosne głosy nowożeńców. Handlowcy miasta mieli władzę nad światem, a czary Babilonu oszukały wszystkie narody.
24 Pǝyƣǝmbǝrlǝrning, muⱪǝddǝs bǝndilǝrning [tɵkülgǝn ⱪanliri], Xundaⱪla yǝr yüzidǝ barliⱪ ⱪirƣin bolƣanlarning ⱪanlirimu uningda tepildi».
Miasto to jest również winne morderstw —zabiło bowiem wielu proroków i świętych”.
