Wǝⱨiy 10
1 Andin keyin, ǝrxtin qüxüwatⱪan yǝnǝ bir küqlük pǝrixtini kɵrdüm. U bir parqǝ bulut bilǝn yepinƣan bolup, bexining üstidǝ bir ⱨǝsǝn-ⱨüsǝn bar idi. Qirayi ⱪuyaxⱪa, putliri ot tüwrükkǝ ohxaytti;
Potem zauważyłem innego potężnego anioła, który—otoczony obłokami—zstępował z nieba. Nad głową miał tęczę, a jego twarz lśniła jak słońce. Jego nogi wyglądały jak słupy ognia,
2 ⱪolida bir kiqik eqiⱪliⱪ oram yazma bar idi. U ong putini dengiz üstigǝ, sol putini ⱪuruⱪluⱪⱪa ⱪoyup turup,
a w ręku trzymał mały, rozwinięty zwój. Prawą stopę postawił na morzu, a lewą na lądzie,
3 xirning ⱨɵrkirixigǝ ohxax ⱪattiⱪ awaz bilǝn warⱪiridi. U warⱪiriƣanda, yǝttǝ güldürmama ɵz awazlirini anglitip sɵz ⱪildi.
i zawołał, a jego głos był tak potężny, jak ryk lwa. Na jego okrzyk odpowiedziało siedem grzmotów.
4 Yǝttǝ güldürmama sɵz ⱪilƣanda, degǝnlirini hatiriliwalmaⱪqi bolup turattim. Biraⱪ asmandin: — «Yǝttǝ güldürmamining eytⱪanlirini mɵⱨürlǝp, ularni hatirilimǝ» degǝn awazni anglidim.
Chciałem już zapisać to, co powiedziały grzmoty, usłyszałem jednak głos z nieba: —Zapieczętuj słowa siedmiu grzmotów i nie zapisuj ich!
5 Dengiz ⱨǝm ⱪuruⱪluⱪning üstidǝ turƣan, mǝn kɵrgǝn u pǝrixtǝ ong ⱪolini asmanƣa kɵtürüp,
Wtedy anioł, który stał na morzu i na lądzie, podniósł prawą rękę ku niebu
6 asmanlar ⱨǝm ularda bolƣanlarning ⱨǝmmisini, yǝr-zemin ⱨǝm uningda bolƣanlarning ⱨǝmmisini, dengiz ⱨǝm uningda bolƣan ⱨǝmmisini Yaratⱪuqi, yǝni ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ ⱨayat Yaxiƣuqi bilǝn ⱪǝsǝm ⱪilip: — Waⱪit yǝnǝ kǝynigǝ sürülmǝydu; (aiōn g165)
i powiedział: „Nadchodzi już czas! Gdy tylko zatrąbi siódmy anioł, wypełni się tajemniczy plan Boga, ogłoszony Jego sługom, prorokom”. Mówiąc to, przysiągł na Tego, który jest wieczny i który stworzył niebo, ląd i morze wraz z zamieszkującymi je istotami. (aiōn g165)
7 bǝlki yǝttinqi pǝrixtǝ kanay qelix aldida, yǝni awazi anglinix aldidiki künlǝrdǝ, Hudaning Ɵz ⱪul-hizmǝtkarliri bolƣan pǝyƣǝmbǝrlǝrgǝ hux hǝwirini yǝtküzginidǝk Uning siri tügǝllinip, ǝmǝlgǝ axidu, — dedi.
8 Mǝn asmandin angliƣan awaz manga yǝnǝ sɵzlǝp: — Berip, dengiz ⱨǝm ⱪuruⱪluⱪning üstidǝ turƣan pǝrixtining ⱪolidiki eqiⱪliⱪ oram yazmini alƣin, dedi.
I znów usłyszałem głos z nieba: —Podejdź do anioła, który stoi na morzu i lądzie, i weź z jego ręki rozwinięty zwój.
9 Mǝn berip, pǝrixtining kiqik oram yazmini manga berixini soridim. U manga: — Buni elip yǝ! Axⱪaziningni zǝrdab ⱪilidu, biraⱪ aƣzing ⱨǝsǝldǝk tatliⱪ bolidu, dedi.
Podszedłem więc do niego i poprosiłem: —Daj mi ten mały zwój. —Weź go i połknij—odpowiedział. —W ustach poczujesz smak miodu, ale w żołądku poczujesz gorycz.
10 Mǝn xuning bilǝn kiqik oram yazmini pǝrixtining ⱪolidin elip yedim; dǝrwǝⱪǝ aƣzimƣa ⱨǝsǝldǝk tatliⱪ tetidi, lekin yegǝndin keyin axⱪazinim zɵrdab boldi.
Wziąłem go więc z ręki anioła i zjadłem. I rzeczywiście—w ustach był słodki jak miód, ale gdy go połknąłem, poczułem w żołądku gorycz.
11 Xuning bilǝn manga: — Sǝn kɵp millǝtlǝr, ǝllǝr wǝ ⱨǝr hil tillarda sɵzlixidiƣanlar wǝ padixaⱨlar toƣrisidiki wǝⱨiy-bexarǝtlǝrni yǝnǝ jakarlixing lazim, deyildi.
Wtedy znowu usłyszałem głos: —Nadal opowiadaj wszystkim o przyszłości ludów, narodów, języków oraz władców tego świata.
