< Zǝbur 99 >
1 Pǝrwǝrdigar ⱨɵküm süridu! Hǝlⱪlǝr titrisun! U kerublar otturisida olturidu; Yǝr-jaⱨan zilziligǝ kǝlsun!
Herren er blitt konge, folkene bever, han som troner over kjeruber, jorden ryster.
2 Pǝrwǝrdigar Zionda büyüktur, U barliⱪ hǝlⱪlǝr üstidǝ turidiƣan aliydur.
Herren er stor i Sion, og ophøiet er han over alle folkene.
3 Ular uluƣ wǝ sürlük namingni mǝdⱨiyilǝydu; U pak-muⱪǝddǝstur!
De skal prise ditt navn, det store og forferdelige; hellig er han.
4 Padixaⱨning ⱪudriti adalǝtkǝ beƣixlanƣandur; Ɵzüng durusluⱪni mǝⱨkǝm ornatⱪansǝn; Sǝn Yaⱪup arisida adalǝt wǝ ⱨǝⱪⱪaniyǝt yürgüzgǝn.
Og i sin styrke elsker kongen rettferd; du har grunnfestet rettvishet, du har gjort rett og rettferdighet i Jakob.
5 Pǝrwǝrdigar Hudayimizni uluƣlanglar! Tǝhtipǝri aldida egilip sǝjdǝ ⱪilinglar — U muⱪǝddǝstur!
Ophøi Herren vår Gud, og kast eder ned for hans føtters skammel! Hellig er han.
6 Uning kaⱨinliri arisida Musa wǝ Ⱨarun bar idi, Namini qaⱪirƣanlar iqidǝ Samuilmu ⱨazir idi; Ular Pǝrwǝrdigarƣa iltija ⱪilip, qaⱪirdi, U ularƣa jawab bǝrdi.
Moses og Aron var blandt hans prester, og Samuel blandt dem som påkalte hans navn; de ropte til Herren, og han svarte dem.
7 Huda bulut tüwrükidǝ ularƣa sɵzlidi; Ular U tapxurƣan agaⱨ-guwaⱨliⱪlarƣa ⱨǝm nizam-bǝlgilimigǝ ǝmǝl ⱪilixatti.
I en skystøtte talte han til dem; de holdt hans vidnesbyrd og den lov han gav dem.
8 I Pǝrwǝrdigar Hudayimiz, Sǝn ularƣa jawab bǝrding; Yaman ⱪilmixliriƣa yarixa jaza bǝrgǝn bolsangmu, Sǝn ularni kǝqürgüqi Ilaⱨ iding.
Herre vår Gud, du svarte dem; du var dem en Gud som tilgav dem, men også en hevner over deres gjerninger.
9 Pǝrwǝrdigar Hudayimizni uluƣlanglar! Uning muⱪǝddǝs teƣida egilip sǝjdǝ ⱪilinglar! Qünki Pǝrwǝrdigar Hudayimiz muⱪǝddǝstur!
Ophøi Herren vår Gud, og kast eder ned for hans hellige berg! For hellig er Herren vår Gud.