Zǝbur 67

1 Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup, tarliⱪ sazlar bilǝn qelinsun, dǝp yezilƣan küy-nahxa: — Huda bizgǝ meⱨir-xǝpⱪǝt kɵrsitip, bizni bǝrikǝtlǝp, Ɵz jamalining nurini üstimizgǝ qaqⱪay! (Selaⱨ)

Een psalm, een lied, voor den opperzangmeester, op de Neginoth. God zij ons genadig en zegene ons; Hij doe Zijn aanschijn aan ons lichten. (Sela)

2 Xundaⱪ ⱪilƣanda yolung pütkül jaⱨanda, Ⱪutuldurux-nijatliⱪing barliⱪ ǝllǝr arisida ayan bolidu.

Opdat men op de aarde Uw weg kenne, onder alle heidenen Uw heil.

3 Barliⱪ ⱪowmlar Seni mǝdⱨiyiligǝy, i Huda; Barliⱪ ⱪowmlar Seni mǝdⱨiyiligǝy!

De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.

4 Jimi ⱪowmlar huxalliⱪ bilǝn tǝntǝnǝ ⱪilip küyligǝy, Qünki Sǝn hǝlⱪ-millǝtlǝrgǝ adilliⱪ bilǝn ⱨɵküm qiⱪirisǝn, Yǝr yüzidiki taipilǝrni, Sǝn yetǝklǝysǝn; (Selaⱨ)

De natien zullen zich verblijden en juichen, omdat Gij de volken zult richten in rechtmatigheid; en de natien op de aarde die zult Gij leiden. (Sela)

5 Barliⱪ ⱪowmlar Seni mǝdⱨiyiligǝy, i Huda; Barliⱪ ⱪowmlar Seni mǝdⱨiyiligǝy!

De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.

6 Wǝ yǝr-zemin kɵklirini ündüridu; Huda, bizning Hudayimiz, bizni bǝrikǝtlǝydu;

De aarde geeft haar gewas; God, onze God, zal ons zegenen.

7 Huda bizni bǝrikǝtlǝydu; Xuning bilǝn yǝr yüzndikilǝr qǝt-yaⱪilarƣiqǝ uningdin ǝyminixidu!

God zal ons zegenen; en alle einden der aarde zullen Hem vrezen.