Zǝbur 55
1 Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup, tarliⱪ sazlar bilǝn oⱪulsun dǝp, Dawut yazƣan «Masⱪil»: — I Huda, duayimni angliƣaysǝn; Tilikimdin ɵzüngni ⱪaqurmiƣaysǝn,
Voor muziekbegeleiding; met harpen. Een leerdicht van David. Hoor toch, o God, naar mijn bidden, En wend U niet af van mijn smeken;
2 Manga ⱪulaⱪ selip, jawab bǝrgǝysǝn; Mǝn dad-pǝryad iqidǝ kezip, Aⱨ-zar qekip yürimǝn;
Luister naar mij, en schenk mij verhoring: Van ellende loop ik radeloos rond.
3 Sǝwǝbi düxmǝnning tǝⱨditliri, rǝzillǝrning zulumliri; Ular beximƣa awariqiliklǝrni tɵkidu; Ular ƣǝzǝplinip manga adawǝt saⱪlaydu.
Ik sidder voor het geschreeuw van den vijand, En het gehuil van den boze; Want ze storten rampen over mij uit, En bestoken mij grimmig.
4 Iqimdǝ yürikim tolƣinip kǝtti; Ɵlüm wǝⱨxǝtliri wujudumni ⱪaplidi.
Mijn hart krimpt in mijn boezem, En doodsangst bekruipt mij;
5 Ⱪorⱪunq wǝ titrǝk beximƣa qüxti, Dǝⱨxǝt meni qɵmküwaldi.
Vrees en ontzetting houden mij beklemd, En de schrik grijpt mij aan.
6 Mǝn: — «Kǝptǝrdǝk ⱪanitim bolsiqu kaxki, Uqup berip aramgaⱨ tapar idim» — dedim.
Ik dacht: Had ik maar vleugels als een duif, Dan vloog ik heen, om een wijkplaats te vinden;
7 — «Yiraⱪ jaylarƣa ⱪeqip, Qɵl-bayawanlarda makanlixar idim; (Selaⱨ)
Ver, ver weg zou ik vluchten, En een rustoord zoeken in de woestijn.
8 Boran-qapⱪunlardin, Ⱪara ⱪuyundin ⱪeqip, panaⱨgaⱨƣa aldirar idim!».
Ik zou mij haastig in veiligheid stellen Voor de razende storm,
9 Ularni yutuwǝtkǝysǝn, i Rǝb; Tillirini bɵlüwǝtkǝysǝn; Qünki xǝⱨǝr iqidǝ zorawanliⱪ ⱨǝm jedǝlhorluⱪni kɵrdüm.
Voor de wervelstorm, Heer, En voor de stortvloed van hun tongen. Want ik zie geweld ontketend, En de strijd tegen de stad;
10 Ular keqǝ-kündüz sepillǝr üstidǝ ƣadiyip yürmǝktǝ; Xǝⱨǝr iqini ⱪabaⱨǝt wǝ xumluⱪ ⱪaplidi.
Dag en nacht trekken ze om haar heen, Over haar wallen. Daarbinnen heerst onrecht en knevelarij,
11 Ⱨaram arzu-ⱨǝwǝslǝr uning iqidǝ turidu, Sahtiliⱪ wǝ ⱨiylǝ-mikirlik, koqilardin kǝtmǝydu.
En de misdaad troont in haar midden; En van haar pleinen wijkt Geweld noch bedrog.
12 Əgǝr düxmǝn meni mǝshirǝ ⱪilƣan bolsa, uningƣa sǝwr ⱪilattim; Biraⱪ meni kǝmsitip, ɵzini mahtiƣan adǝm manga ɵqmǝnlǝrdin ǝmǝs idi; Əgǝr xundaⱪ bolƣan bolsa, uningdin ɵzümni ⱪaqurattim;
En was het een vijand, die mij beschimpte, Ik zou het verdragen; Of een van mijn haters, die mij hoonde, Ik zou mij verschuilen.
13 Lekin buni ⱪilƣan sǝn ikǝnlikingni — Mening buradirim, sirdixim, ǝziz dostum bolup qiⱪixingni oylimaptimǝn!
Maar gij, een man van mijn stam, Mijn vriend en mijn makker,
14 Halayiⱪⱪa ⱪetilip, Hudaning ɵyigǝ ikkimiz billǝ mangƣaniduⱪ, Ɵzara xerin paranglarda bolƣaniduⱪ;
Met wien ik vertrouwelijk omging, Eendrachtig leefde in Gods huis!
15 Muxundaⱪ [satⱪunlarni] ɵlüm tuyuⱪsiz qɵqitiwǝtsun! Ular tǝⱨtisaraƣa tirik qüxkǝy! Qünki ularning makanlirida, ularning arisida rǝzillik turmaⱪta. (Sheol h7585)
Moge de dood ze verrassen, Zodat ze levend in het dodenrijk dalen! Want boosheid heerst in hun woning, En slechtheid in hun gemoed. (Sheol h7585)
16 Lekin mǝn bolsam, Hudaƣa nida ⱪilimǝn; Pǝrwǝrdigar meni ⱪutⱪuzidu.
Maar ìk roep tot God, En Jahweh komt mij te hulp.
17 Ətigini, ahximi wǝ qüxtǝ, Dǝrdimni tɵküp pǝryad kɵtürimǝn; U jǝzmǝn sadayimƣa ⱪulaⱪ salidu.
‘s Avonds, ‘s morgens en ‘s middags klaag ik en zucht ik, En Hij hoort naar mijn smeken.
18 U manga ⱪarxi ⱪilinƣan jǝngdin meni aman ⱪilidu; Gǝrqǝ kɵp adǝmlǝr meni ⱪorxawƣa alƣan bolsimu.
Hij zal mij vrede schenken, mij van mijn belagers bevrijden, Al staan ze nog zo talrijk tegen mij op.
19 Tǝngri — ǝzǝldin tǝhttǝ olturup kǝlgüqi! [U nalǝmni] anglap ularni bir tǝrǝp ⱪilidu; (Selaⱨ) Qünki ularda ⱨeq ɵzgirixlǝr bolmidi; Ular Hudadin ⱨeq ⱪorⱪmaydu.
God verhoort mij: Hij zal ze vernederen, Hij, die van eeuwigheid op zijn troon is gezeten. Want ze zijn onverbeterlijk, En vrezen God niet;
20 [Ⱨeliⱪi buradirim] ɵzi bilǝn dost bolƣanlarƣa muxt kɵtürdi; Ɵz ǝⱨdisini buzup taxlidi.
Ze slaan de hand aan hun vrienden, En schenden hun trouw.
21 Aƣzi seriⱪ maydinmu yumxaⱪ, Biraⱪ kɵngli jǝngdur uning; Uning sɵzliri yaƣdinmu siliⱪ, Əmǝliyǝttǝ suƣurup alƣan ⱪiliqlardur.
Hun mond is gladder dan boter, Maar vijandig hun hart; Hun woorden zijn zachter dan olie, Maar steken als dolken.
22 Yüküngni Pǝrwǝrdigarƣa taxlap ⱪoy, U seni yɵlǝydu; U ⱨǝⱪⱪaniylarni ⱨǝrgiz tǝwrǝtmǝydu.
Werp daarom uw kommer op Jahweh, Hij zal voor u zorgen; En nooit zal Hij dulden, Dat de rechtvaardige wankelt.
23 Biraⱪ, sǝn Huda axu rǝzillǝrni ⱨalakǝt ⱨangiƣa qüxürisǝn; Ⱪanhorlar wǝ ⱨiyligǝrlǝr ɵmrining yeriminimu kɵrmǝydu; Biraⱪ mǝn bolsam, sanga tayinimǝn.
Maar stort in het diepst van het graf, o mijn God, Die mannen van bloed en bedrog; Laat ze de helft van hun dagen niet zien, Doch laat mìj op U blijven hopen!
