< Zǝbur 51 >
1 Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup oⱪulsun dǝp, Dawut yazƣan küy. Bu [küy] Natan pǝyƣǝmbǝr uning yeniƣa kelip, uni Bat-Xeba bilǝn bolƣan zinahorluⱪi toƣruluⱪ ǝyibligǝndin keyin yezilƣan: — Ɵzgǝrmǝs muⱨǝbbiting bilǝn, i Huda, manga meⱨir-xǝpⱪǝt kɵrsǝtkǝysǝn! Rǝⱨimdilliⱪliringning kɵplüki bilǝn asiyliⱪlirimni ɵqürüwǝtkǝysǝn!
För sångmästaren; en psalm av David,
2 Meni ⱪǝbiⱨlikimdin yiltizimƣiqǝ yuwǝtkǝysǝn, Gunaⱨimdin meni taziliƣaysǝn.
när profeten Natan kom till honom, då han hade gått in till Bat-Seba.
3 Qünki mǝn asiyliⱪlirimni tonup iⱪrar ⱪildim; Gunaⱨim ⱨǝmixǝ kɵz aldimda turidu.
Gud, var mig nådig efter din godhet, utplåna mina överträdelser efter din stora barmhärtighet.
4 Sening aldingda, pǝⱪǝt Sening aldingdila gunaⱨ ɵtküzüp, Nǝziringdǝ rǝzil bolƣan ixni sadir ⱪildim; Xu wǝjidin, Sǝn [meni ǝyiblǝp] sɵzlisǝng, adilliⱪing ispatlinidu; [Meni] soraⱪ ⱪilƣiningda, Ɵzüngning pakliⱪi ispatlinidu.
Två mig väl från min missgärning, och rena mig från synd.
5 Mana, mǝn tuƣulƣinimdila, yamanliⱪta idim, Anamning ⱪarnida pǝyda bolƣinimdila mǝn gunaⱨta boldum.
Ty jag känner mina överträdelser, och min synd är alltid inför mig.
6 Bǝrⱨǝⱪ, Sǝn adǝmlǝrning qin ⱪǝlbidin sǝmimiylik tǝlǝp ⱪilisǝn; Iqimdiki yoxurun jaylirimda Sǝn manga danaliⱪni bildürisǝn.
Mot dig allena har jag syndat och gjort vad ont är i dina ögon; på det att du må finnas rättfärdig i dina ord och rättvis i dina domar.
7 Meni [gunaⱨlirimdin] zofa bilǝn taziliƣaysǝn, Ⱨǝm mǝn pak bolimǝn; Meni pakpakiz yuƣaysǝn, mǝn ⱪardinmu aⱪ bolimǝn.
Se, i synd är jag född, och i synd har min moder avlat mig.
8 Manga xad-huram awazlarni anglatⱪaysǝn; Xuning bilǝn Sǝn ǝzgǝn ustihanlirim yǝnǝ xadlinidu.
Du har ju behag till sanning i hjärtegrunden; så lär mig då vishet i mitt innersta.
9 Gunaⱨlirimdin qirayingni yoxurup, Yamanliⱪlirimni ɵqüriwǝtkǝysǝn.
Skära mig med isop, så att jag varder ren; två mig, så att jag bliver vitare än snö.
10 Mǝndǝ pak ⱪǝlb yaratⱪaysǝn, i Huda; Wujumdiki sadiⱪ roⱨimni yengiliƣaysǝn.
Låt mig förnimma fröjd och glädje, låt de ben som du har krossat få fröjda sig.
11 Meni ⱨuzurungdin qiⱪiriwǝtmigǝysǝn; Meningdin Muⱪǝddǝs Roⱨingni ⱪayturuwalmiƣaysǝn.
Vänd bort ditt ansikte från mina synder, och utplåna alla mina missgärningar.
12 Aⱨ, nijatliⱪingdiki xadliⱪni manga yengibaxtin ⱨes ⱪildurƣaysǝn; Itaǝtmǝn roⱨ arⱪiliⱪ meni yɵligǝysǝn.
Skapa i mig, Gud, ett rent hjärta, och giv mig på nytt en frimodig ande.
13 Buning bilǝn mǝn itaǝtsizlǝrgǝ yolliringni ɵgitǝy, Wǝ gunaⱨkarlar yeningƣa ⱪaytidu.
Förkasta mig icke från ditt ansikte, och tag icke din helige Ande ifrån mig.
14 Ⱪan tɵküx gunaⱨidin meni ⱪutuldurƣaysǝn, I Huda, manga nijatliⱪ bǝrgüqi Huda, Xuning bilǝn tilim ⱨǝⱪⱪaniyliⱪingni yangritip küylǝydu.
Låt mig åter få fröjdas över din frälsning, och uppehåll mig med villighetens ande.
15 I Rǝbbim, lǝwlirimni aqⱪaysǝn, Aƣzim mǝdⱨiyiliringni bayan ⱪilidu.
Då skall jag lära överträdarna dina vägar, och syndarna skola omvända sig till dig.
16 Qünki Sǝn ⱪurbanliⱪni hux kɵrmǝysǝn; Bolmisa sunar idim; Kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlardinmu hursǝnlik tapmaysǝn.
Rädda mig undan blodstider, Gud, du min frälsnings Gud, så skall min tunga jubla över din rättfärdighet.
17 Huda ⱪobul ⱪilidiƣan ⱪurbanliⱪlar sunuⱪ bir roⱨtur; Sunuⱪ wǝ ezilgǝn ⱪǝlbni Sǝn kǝmsitmǝysǝn, i Huda;
Herre, upplåt mina läppar, så att min mun kan förkunna ditt lov.
18 Xapaiting bilǝn Zionƣa meⱨribanliⱪni kɵrsǝtkǝysǝn; Yerusalemning sepillirini yengibaxtin bina ⱪilƣaysǝn!
Ty du har icke behag till offer, eljest skulle jag giva dig sådana; till brännoffer har du icke lust.
19 U qaƣda Sǝn ⱨǝⱪⱪaniyliⱪtin bolƣan ⱪurbanliⱪlardin, kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlardin, Pütünlǝy kɵydürülgǝn kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlardin hursǝnlik tapisǝn; U qaƣda adǝmlǝr ⱪurbangaⱨingƣa buⱪa-ɵküzlǝrni tǝⱪdim ⱪilixidu.
Det offer som behagar Gud är en förkrossad ande; ett förkrossat och bedrövat hjärta skall du, Gud, icke förakta. Gör väl mot Sion i din nåd, bygg upp Jerusalems murar. Då skall du undfå rätta offer, som behaga dig, brännoffer och heloffer; då skall man offra tjurar på ditt altare.