< Zǝbur 46 >

1 Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup, «Pak ⱪizlar üqün» degǝn aⱨangda oⱪulsun dǝp, Koraⱨning oƣulliri üqün yezilƣan küy: — Huda panaⱨgaⱨimiz wǝ ⱪudritimizdur; Külpǝtlǝr qüxkǝn ⱨaman ⱨazir bolidiƣan bir yardǝmqidur.
A karmesternek. Kórach fiaitól. Alámót szerint. Ének. Isten nekünk menedék és erő, segítségül szorongatásokban igen megtalálható.
2 Xunga yǝr-zemin ɵngtürülüp, taƣlar gümürülüp dengiz tǝglirigǝ qüxüp kǝtsimu, Uning dolⱪunliri xawⱪunlinip ⱪaynam bolsimu, Ɵrkǝxliri bilǝn taƣlar silkinip kǝtsimu, Ⱪorⱪmaymiz. (Selaⱨ)
Azért nem félünk, midőn megváltozik a föld s midőn meginognak a hegyek, be a tengerek szívébe.
3
Zúgnak, forrnak vizei, rengenek a hegyek az ő fenségétől. Széla.
4 Hudaning xǝⱨirini — Yǝni Ⱨǝmmidin Aliy Bolƣuqi makanlaxⱪan muⱪǝddǝs jayni, Hursǝn ⱪilidiƣan eⱪinliri xahliƣan bir dǝrya bardur.
Folyam van: erei örvendeztetik Isten városát, a legfelsőnek szentséges lakait.
5 Huda uning otturisididur; U yǝr ⱨǝrgiz tǝwrimǝydu; Huda tang etix bilǝnla uningƣa yardǝmgǝ kelidu.
Isten van közepében, nem inog meg; megsegíti Isten, reggelre ha fordul.
6 [Barliⱪ] ǝllǝr ⱪaynap, padixaⱨliⱪlar titrǝp kǝtti; U awazini ⱪoyuwǝtkǝn ⱨaman, Yǝr erip ketidu.
Zúgtak nemzetek, inogtak királyságok; hallatta hangját, olvad a föld.
7 Samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Pǝrwǝrdigar biz bilǝn billǝ; Yaⱪupning Hudasi egiz ⱪorƣinimizdur! (Selaⱨ)
Az Örökkévaló, a seregek ura velünk van, mentsvárunk nekünk Jákób Istene. Széla.
8 Kelinglar, Pǝrwǝrdigarning ⱪilƣanlirini kɵrünglar! U yǝr yüzidǝ ⱪilƣan karamǝt wǝyranqiliⱪlarni kɵrünglar!
Jertek, nézzétek meg az Örökkévaló cselekvéseit, a ki pusztításokat végzett a földön;
9 U, jaⱨanning u qetigiqǝ bolƣan uruxlarni tohtitidu; U oⱪyalarni sunduridu, Nǝyzilǝrni oxtuwetidu, Jǝng ⱨarwilirini otta kɵydüriwetidu.
megszüntet háborúkat a föld végéig, íjjat tör össze, dárdát vág széllyel, szekereket éget el tűzben.
10 U: «Tohtax, mening Huda ikǝnlikimni bilip ⱪoyux! Mǝn pütkül ǝllǝr arisida uluƣlinimǝn; Mǝn yǝr yüzidǝ “büyük” dǝp ⱪarilimǝn» — dǝydu.
Hagyjatok föl és tudjátok meg, hogy én vagyok Isten, magas vagyok a nemzetek közt, magas a földön!
11 Samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Pǝrwǝrdigar biz bilǝn billǝ, Yaⱪupning Hudasi bizning egiz ⱪorƣinimizdur!
Az Örökkévaló, a seregek ura velünk van, mentsvárunk nekünk Jákób Istene! Széla.

< Zǝbur 46 >