< Zǝbur 42 >
1 Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup oⱪulsun dǝp, Koraⱨning oƣulliri üqün yezilƣan «Masⱪil»: — Keyik eriⱪlardiki suƣa tǝxna bolƣandǝk, Jenim sanga tǝxnadur, i Huda.
Psalmus, in finem. Intellectus filiis Core. Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum: ita desiderat anima mea ad te Deus.
2 Mening jenim Hudaƣa, ⱨayat Tǝngrigǝ intizardur; Aⱨ, mǝn ⱪaqanmu Hudaning ⱨuzurida kɵrünüxkǝ müyǝssǝr bolimǝn?
Sitivit anima mea ad Deum fontem vivum: quando veniam et apparebo ante faciem Dei?
3 Mening keqǝ-kündüz yeginim kɵz yaxlirim bolup kǝlgǝn; Hǝⱪlǝr kün boyi mǝndin: «Hudaying ⱪǝyǝrdǝ?» dǝp soraydu.
Fuerunt mihi lacrymae meae panes die ac nocte: dum dicitur mihi quotidie: Ubi est Deus tuus?
4 Ɵtkǝn künlǝrni ǝslǝp, Jenimning dǝrdlirini tɵküwatimǝn (Mǝn kɵpqilik bilǝn ketiwetip, Hudaning ɵyigǝ tǝntǝnǝ ⱪilip mengip, Huxalliⱪta Ⱨǝmdusana oⱪup, nahxa eytip, Ⱨeytni tǝbrikligǝn top-top ⱪoxundǝk, jamaǝt bilǝn billǝ barattim!).
Haec recordatus sum, et effudi in me animam meam: quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad domum Dei: In voce exultationis, et confessionis: sonus epulantis.
5 — I jenim, Sǝn tenimdǝ nemixⱪa bundaⱪ ⱪayƣurisǝn? Nemixⱪa iqimdǝ bundaⱪ mǝyüslinip kǝtting? Hudaƣa ümid baƣla; Qünki Uning jamalidin qiⱪⱪan nijatliⱪtin, Mǝn Uni yǝnila uluƣlaymǝn, — Mening Hudayimni!
Quare tristis es anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi: salutare vultus mei,
6 Jenim iqimdǝ mǝyüslinip kǝtti; Xunga mǝn Seni seƣinimǝn; Ⱨǝtta musapirliⱪta Iordan dǝryasi boyidiki wadilarda, Ⱨǝrmon taƣlirida, Mizar teƣidimu Seni seƣinimǝn.
et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est: propterea memor ero tui de terra Iordanis, et Hermoniim a monte modico.
7 Sening xarⱪiratmiliringning awazliriƣa, Qongⱪur ⱨang bilǝn qongⱪur ⱨang maslixip ⱨɵrkirimǝktǝ. Sening ⱨǝmmǝ dolⱪunliring ⱨǝm ⱪaynam-taxⱪinliring meni ƣǝrⱪ ⱪildi.
Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum. Omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt.
8 Kündüzi Pǝrwǝrdigar ɵzgǝrmǝs muⱨǝbbitini [manga] buyruydu, Keqiliri Uning nahxisi, Wǝ ⱨǝm ⱨayatim bolƣan Tǝngrigǝ ⱪilƣan dua manga ⱨǝmraⱨ bolidu.
In die mandavit Dominus misericordiam suam: et nocte canticum eius. Apud me oratio Deo vitae meae,
9 Mǝn Ⱪoram Texim bolƣan Hudaƣa: — «Meni nemixⱪa untup ⱪalding? Mǝn nemixⱪa düxmǝnning zulumiƣa uqrap, Ⱨǝmixǝ azab qekip yürüwatimǝn?» — dǝymǝn.
dicam Deo: Susceptor meus es, Quare oblitus es mei? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus?
10 Sɵngǝklirimni ǝzgǝndǝk rǝⱪiblirim meni mǝshirǝ ⱪilip ǝyiblǝydu; Ular kün boyi mǝndin: «Hudaying ⱪǝyǝrdǝ?» — dǝp sorimaⱪta.
Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei: Dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus?
11 I jenim, tenimdǝ nemixⱪa bundaⱪ ⱪayƣurisǝn? Nemixⱪa iqimdǝ bundaⱪ mǝyüslinip kǝtting? Hudaƣa ümid baƣla; Qünki mǝn Uni yǝnila mǝdⱨiyilǝymǝn, Yǝni qirayimƣa salamǝtlik, nijatliⱪ ata ⱪilƣuqi Hudayimni mǝdⱨiyilǝymǝn! U mening Hudayimdur!
quare tristis es anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi: salutare vultus mei, et Deus meus.