< Zǝbur 16 >

1 Dawut yazƣan «Mihtam» küyi: Meni saⱪliƣin, i Tǝngri, Qünki mǝn Sanga tayinimǝn.
Guarda-me, ó Deus, porque em ti confio.
2 Mening jenim Pǝrwǝrdigarƣa: «Sǝn mening Rǝbbimdursǝn; Sǝndin baxⱪa mening bǝht-saaditim yoⱪtur» — dedi.
A minha alma disse ao Senhor: Tu és o meu Senhor, a minha bondade não chega à tua presença,
3 Yǝr yüzidiki muⱪǝddǝs bǝndiliring bolsa, Ular aliyjanablardur, Ular mening ⱨǝmmǝ huxalliⱪimdur.
Mas aos santos que estão na terra, e aos ilustres em quem está todo o meu prazer.
4 Kim baxⱪa ilaⱨni izdǝxkǝ aldirisa, Ularning dǝrdliri kɵpiyip ketidu. Ƣǝyriy ilaⱨlarƣa atap ⱨǝdiyǝ ⱪanlirini tɵkmǝymǝn, Ularning namlirini tilimƣimu almaymǝn.
As dores se multiplicarão àqueles que fazem oferendas a outro deus; eu não oferecerei as suas libações de sangue, nem tomarei os seus nomes nos meus lábios.
5 Pǝrwǝrdigar bolsa mening mirasim ⱨǝm ⱪǝdǝⱨimdiki nesiwǝmdur; Qǝk taxlinip erixkǝn nesiwǝmni ɵzüng saⱪlaysǝn;
O Senhor é a porção da minha herança e do meu cálice: tu sustentas a minha sorte.
6 [Nesiwǝmni bǝlgiligǝn] siziⱪlar manga güzǝl yǝrlǝrni bekitkǝndur; Bǝrⱨǝⱪ, mening güzǝl mirasim bardur!
As linhas caem-me em lugares deliciosos: sim, coube-me uma formosa herança.
7 Manga nǝsiⱨǝt bǝrgǝn Pǝrwǝrdigarƣa tǝxǝkkür-mǝdⱨiyǝ ⱪayturimǝn; Ⱨǝtta keqilǝrdimu wijdanim manga ɵgitidu.
Louvarei ao Senhor que me aconselhou: até os meus rins me ensinam de noite.
8 Mǝn Pǝrwǝrdigarni ⱨǝrdaim kɵz aldimdin kǝtküzmǝymǝn; U ong yenimda bolƣaqⱪa, Mǝn ⱨǝrgiz tǝwrǝnmǝymǝn.
Tenho posto o Senhor continuamente diante de mim: por isso que ele está à minha mão direita, nunca vacilarei.
9 Xunga mening ⱪǝlbim xadlandi, Mening roⱨim tehimu kɵtürülidu, Mening tenim aman-esǝnliktǝ turidu;
Portanto está alegre o meu coração e se regozija a minha glória: também a minha carne repousará segura.
10 Qünki jenimni tǝⱨtisarada ⱪaldurmaysǝn, Xundaⱪla Sening Muⱪǝddǝs Bolƣuqingni qirixtin saⱪlaysǝn. (Sheol h7585)
Pois não deixarás a minha alma no inferno, nem permitirás que o teu santo veja corrupção. (Sheol h7585)
11 Sǝn manga ⱨayat yolini kɵrsitisǝn; Ⱨuzurungda tolup taxⱪan xad-huramliⱪ bardur; Ong ⱪolungda mǝnggülük bǝⱨrǝ-lǝzzǝtlǝrmu bardur.
Far-me-ás ver a vereda da vida; na tua presença há fartura de alegrias; à tua mão direita há delícias perpetuamente.

< Zǝbur 16 >