< Zǝbur 149 >
1 Ⱨǝmdusana! Pǝrwǝrdigarƣa atap yengi bir nahxini oⱪunglar; Mɵmin bǝndilǝrning jamaitidǝ Uning mǝdⱨiyisini eytinglar!
Lobet Jah! / Singet Jahwe ein neues Lied, / Singt sein Lob in der Frommen Versammlung!
2 Israil ɵz Yaratⱪuqisidin xadlansun; Zion oƣulliri ɵz Padixaⱨidin hux bolƣay!
Israel freue sich seines Schöpfers, / Zions Söhne mögen über ihren König jubeln!
3 Ular Uning namini ussul bilǝn mǝdⱨiyilisun; Uningƣa küylǝrni dap ⱨǝm qiltarƣa tǝngxǝp eytsun!
Sie mögen seinen Namen preisen im Reigentanz, / Mit Pauke und Zither ihm spielen!
4 Qünki Pǝrwǝrdigar Ɵz hǝlⱪidin sɵyünǝr; U yawax mɵminlǝrni nijatliⱪ bilǝn bezǝydu;
Denn Gefallen hat Jahwe an seinem Volk, / Er schmückt die Dulder mit Heil.
5 Uning mɵmin bǝndiliri xan-xǝrǝptǝ roⱨlinip xad bolƣay, Orunlirida yetip xad awazini yangratⱪay!
Frohlocken mögen die Frommen in ihrer Seele, / Jubeln auf ihren Lagern!
6 Aƣzida Tǝngrigǝ yüksǝk mǝdⱨiyiliri bolsun, Ⱪollirida ⱪox bisliⱪ ⱪiliq tutulsun;
Ihr Mund sei voll von Gottes Lobpreis, / Ihre Hand aber führe ein zweischneidig Schwert!
7 Xuning bilǝn ular ǝllǝr üstidin ⱪisas, Hǝlⱪlǝrgǝ jaza bǝja yürgüzidu;
So sollen sie Rache üben an den Heiden, / Strafe an den Völkern.
8 Əllǝrning padixaⱨlirini zǝnjirlǝr bilǝn, Aⱪsɵngǝklirini tɵmür kixǝnliri bilǝn baƣlaydu;
Deren Könige sollen sie binden mit Ketten, / Ihre Edlen mit eisernen Fesseln,
9 Ularning üstigǝ pütülgǝn ⱨɵkümni bǝja kǝltüridu — Uning barliⱪ mɵmin bǝndiliri muxu xǝrǝpkǝ nesip bolidu! Ⱨǝmdusana!
Und so an ihnen vollziehn das geschriebne Recht: / Das ist ein Ruhm für all seine Frommen. / Lobt Jah!