< Zǝbur 128 >
1 «Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Pǝrwǝrdigardin ⱪorⱪidiƣanlar, Uning yollirida mangidiƣanlarning ⱨǝrbiri bǝhtliktur!
Bulahan ang tagsatagsa nga may kahadlok kang Jehova, Nga nagalakaw sa iyang mga dalan.
2 Qünki sǝn ɵz ⱪolungning ǝjrini yǝysǝn; Bǝhtlik bolisǝn, ronaⱪ tapisǝn;
Kay ikaw magakaon sa kinabudlayan sa imong mga kamot: Magamalipayon ikaw, ug adunay kaayohan uban kanimo.
3 Ayaling bolsa ɵyüng iqidǝ mewilik üzüm telidǝk bolidu; Baliliring dastihaningni qɵridǝp, zǝytun dǝrǝhliridǝk tizilip olturidu;
Ang imong asawa mahimong ingon sa mabungaon nga parras, Sa mga kasuokang dapit sa imong balay; Ang imong mga anak ingon sa mga tanum nga oliva, Nga managlibut sa imong lamesa.
4 Mana, Pǝrwǝrdigardin ⱪorⱪidiƣan kixi xundaⱪ bǝhtni kɵridu.
Ania karon, sa ingon niini pagabulahanon ang tawo Nga may kahadlok kang Jehova.
5 Pǝrwǝrdigar sanga Zion teƣidin bǝht ata ⱪilƣay; Sǝn ɵmrüng boyiqǝ Yerusalemning awatliⱪini kɵrgǝysǝn;
Si Jehova magapanalangin kanimo gikan sa Sion: Ug masud-ong mo ang kaayohan sa Jerusalem sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi.
6 Pǝrzǝntliringning pǝrzǝntlirini kɵrgǝysǝn; Israilƣa aram-tinqliⱪ bolƣay!
Oo, masud-ong mo ang imong mga anak sa imong mga anak. Ang pakigdait sa ibabaw sa Israel.