Zǝbur 121

1 «Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Kɵzlirimni taƣlar tǝrǝpkǝ kɵtürüp ⱪaraymǝn; Mening yardimim ⱪǝyǝrdin kelur?

Canticum graduum. Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.

2 Mening yardimim Pǝrwǝrdigardindur; Asman-zeminni Yaratⱪuqidindur.

Auxilium meum a Domino, qui fecit cælum et terram.

3 U putungni ⱨeq teyildurmaydu; Seni saⱪliƣuqi ⱨeq mügdimǝydu!

Non det in commotionem pedem tuum: neque dormitet qui custodit te.

4 Mana, ⱪara, Israilni saⱪliƣuqi ⱨǝm mügdimǝydu, ⱨǝm uhlimaydu!

Ecce non dormitabit neque dormiet, qui custodit Israel.

5 Pǝrwǝrdigar sening saⱪliƣuqingdur; Pǝrwǝrdigar ong yeningdiki sayiwǝndur.

Dominus custodit te, Dominus protectio tua, super manum dexteram tuam.

6 Ⱪuyax kündüzdǝ, ay keqidǝ sanga zǝrǝr yǝtküzmǝydu;

Per diem sol non uret te: neque luna per noctem.

7 Pǝrwǝrdigar barliⱪ yamanliⱪtin seni saⱪlaydu; U jeningni saⱪlaydu;

Dominus custodit te ab omni malo: custodiat animam tuam Dominus.

8 Pǝrwǝrdigar qiⱪixingni, kirixingni, Buningdin keyin ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ saⱪlaydu.

Dominus custodiat introitum tuum, et exitum tuum: ex hoc nunc, et usque in sæculum.