< Zǝbur 120 >
1 «Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Beximƣa kün qüxkǝndǝ mǝn Pǝrwǝrdigarƣa nida ⱪildim; U manga jawab bǝrdi.
A Jehová llamé estando en angustia; y él me respondió.
2 I Pǝrwǝrdigar, jenimni yalƣan sɵzlǝydiƣan lǝwlǝrdin, Aldamqi tildin ⱪutuldurƣaysǝn.
Jehová, escapa mi alma del labio mentiroso: de la lengua engañosa.
3 Sanga nemǝ berilidu, Sanga nemǝ ⱪoxuluxi kerǝk, Əy aldamqi til?
¿Qué te dará a ti, o qué te añadirá la lengua engañosa?
4 — Palwan atⱪan ɵtkür oⱪlar, Arqa qoƣliri sanga tǝgsun!
Es como saetas de valiente agudas con brasas de enebros.
5 Mǝxǝk diyarida musapir bolup yaxiƣinimƣa, Kedar qedirliri arisida turƣinimƣa ⱨalimƣa way!
¡Ay de mí que peregrino en Mesec: habito con las tiendas de Cedar!
6 Mǝn tinqliⱪⱪa ɵqlǝr arisida uzundin buyan turuwatimǝn;
Mucho se detiene mi alma con los que aborrecen la paz.
7 Mǝn tinqliⱪpǝrwǝrmǝn; Biraⱪ gǝp ⱪilsam, ular uruximizla, dǝydu.
Yo soy pacífico; y cuando hablo, ellos guerrean.