Zǝbur 120

1 «Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Beximƣa kün qüxkǝndǝ mǝn Pǝrwǝrdigarƣa nida ⱪildim; U manga jawab bǝrdi.

Canticum graduum. Ad Dominum cum tribularer clamavi: et exaudivit me.

2 I Pǝrwǝrdigar, jenimni yalƣan sɵzlǝydiƣan lǝwlǝrdin, Aldamqi tildin ⱪutuldurƣaysǝn.

Domine libera animam meam a labiis iniquis, et a lingua dolosa.

3 Sanga nemǝ berilidu, Sanga nemǝ ⱪoxuluxi kerǝk, Əy aldamqi til?

Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam?

4 — Palwan atⱪan ɵtkür oⱪlar, Arqa qoƣliri sanga tǝgsun!

Sagittae potentis acutae, cum carbonibus desolatoriis.

5 Mǝxǝk diyarida musapir bolup yaxiƣinimƣa, Kedar qedirliri arisida turƣinimƣa ⱨalimƣa way!

Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est: habitavi cum habitantibus Cedar:

6 Mǝn tinqliⱪⱪa ɵqlǝr arisida uzundin buyan turuwatimǝn;

multum incola fuit anima mea.

7 Mǝn tinqliⱪpǝrwǝrmǝn; Biraⱪ gǝp ⱪilsam, ular uruximizla, dǝydu.

Cum his, qui oderunt pacem, eram pacificus: cum loquebar illis, impugnabant me gratis.