< Zǝbur 118 >

1 Pǝrwǝrdigarƣa tǝxǝkkür eytinglar, qünki U meⱨribandur; Uning meⱨir-muⱨǝbbiti mǝnggüdur!
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig!
2 Israil: «Uning meⱨir-muⱨǝbbiti mǝnggüdur» — desun!
Israel sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
3 Ⱨarun jǝmǝti: «Uning meⱨir-muⱨǝbbiti mǝnggüdur» — desun!
Arons hus sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
4 Pǝrwǝrdigardin ⱪorⱪidiƣanlar: «Uning meⱨir-muⱨǝbbiti mǝnggüdur» — desun!
De som frykter Herren, sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
5 Ⱪistaⱪta ⱪelip Yaⱨƣa nida ⱪildim; Yaⱨ jawab berip, meni kǝngri-azadiliktǝ turƣuzdi.
Ut av trengselen kalte jeg på Herren; Herren svarte mig og førte mig ut i fritt rum.
6 Pǝrwǝrdigar mǝn tǝrǝptidur, mǝn ⱪorⱪmaymǝn; Insan meni nemǝ ⱪilalisun?
Herren er med mig, jeg frykter ikke; hvad skulde et menneske gjøre mig?
7 Pǝrwǝrdigar manga yardǝm ⱪilƣuqilar arisida bolup, mening tǝripimdidur; Ɵqmǝnlirimning mǝƣlubiyitini kɵrimǝn.
Herren er med mig, den som hjelper mig, og jeg skal se med lyst på dem som hater mig.
8 Pǝrwǝrdigarni baxpanaⱨim ⱪilix, Insanƣa tayinixtin ǝwzǝldur;
Det er bedre å sette sin lit til Herren enn å stole på mennesker.
9 Pǝrwǝrdigarni baxpanaⱨim ⱪilix, Əmirlǝrgǝ tayinixtin ǝwzǝldur.
Det er bedre å ta sin tilflukt til Herren enn å stole på fyrster.
10 Barliⱪ ǝllǝr meni ⱪorxiwaldi; Biraⱪ Pǝrwǝrdigarning nami bilǝn ularni ⱨalak ⱪilimǝn;
Alle hedninger omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
11 Ular meni ⱪorxiwaldi; bǝrⱨǝⱪ, ⱪorxiwaldi; Biraⱪ Pǝrwǝrdigarning nami bilǝn mǝn ularni ⱨalak ⱪilimǝn;
De omgir mig, ja, de omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
12 Ular ⱨǝrilǝrdǝk meni ⱪorxiwaldi; Ular yeⱪilƣan yantaⱪ otidǝk tezla ɵqürülidu; Qünki Pǝrwǝrdigarning nami bilǝn mǝn ularni ⱨalak ⱪilimǝn.
De omgir mig som bier, de slukner som ild i tornebusker; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
13 Sǝn [düxmǝn] meni zǝrb bilǝn ittǝrding, Yiⱪilƣili tas ⱪaldim; Biraⱪ Pǝrwǝrdigar manga yardǝmdǝ boldi.
Hårdt støtte du mig forat jeg skulde falle; men Herren hjalp mig.
14 Küqüm wǝ nahxam bolsa Yaⱨdur; U mening nijatliⱪim boldi!
Herren er min styrke og lovsang, og han blev mig til frelse.
15 Ⱨǝⱪⱪaniylarning qedirlirida xadliⱪ wǝ nijatliⱪning tǝntǝniliri yangritilmaⱪta; Pǝrwǝrdigarning ong ⱪoli zǝpǝr ⱪuqmaⱪta!
Det høres fryderop om frelse i de rettferdiges telt; Herrens høire hånd gjør storverk.
16 Pǝrwǝrdigarning ong ⱪoli egiz kɵtürülgǝn! Pǝrwǝrdigarning ong ⱪoli zǝpǝr ⱪuqmaⱪta!
Herrens høire hånd ophøier, Herrens høire hånd gjør storverk.
17 Mǝn ɵlmǝymǝn, bǝlki yaxaymǝn, Yaⱨning ⱪilƣanlirini jakarlaymǝn.
Jeg skal ikke dø, men leve og fortelle Herrens gjerninger.
18 Pǝrwǝrdigar manga ⱪattiⱪ tǝrbiyǝ bǝrgǝn bolsimu, Biraⱪ U meni ɵlümgǝ tapxurmidi.
Hårdt tuktet Herren mig, men til døden overgav han mig ikke.
19 Ⱨǝⱪⱪaniyǝt dǝrwazilirini manga eqip beringlar; Mǝn kirimǝn, Yaⱨni mǝdⱨiyilǝymǝn.
Lukk op rettferdighets porter for mig! Jeg vil gå inn gjennem dem, jeg vil prise Herren.
20 Bu Pǝrwǝrdigarning dǝrwazisidur; Ⱨǝⱪⱪaniylar buningdin kiridu!
Dette er Herrens port; de rettferdige skal gå inn gjennem den.
21 Mǝn sanga tǝxǝkkür eytimǝn; Qünki Sǝn manga jawab ⱪayturdung, Ⱨǝm mening nijatliⱪim boldung.
Jeg vil prise dig fordi du svarte mig og blev mig til frelse.
22 Tamqilar taxliwǝtkǝn tax bolsa, Burjǝk texi bolup tiklǝndi.
Den sten som bygningsmennene forkastet, er blitt hovedhjørnesten.
23 Bu ix Pǝrwǝrdigardindur, Bu kɵzimiz aldida karamǝt boldi.
Av Herren er dette gjort, det er underfullt i våre øine.
24 Bu Pǝrwǝrdigar yaratⱪan kündur; Biz uningda xadlinip hursǝn bolimiz.
Dette er dagen som Herren har gjort; la oss fryde oss og glede oss på den!
25 Ⱪutⱪuzƣaysǝn, i Pǝrwǝrdigar, Sǝndin ɵtünimǝn; Sǝndin ɵtünimǝn, bizni yaxnatⱪaysǝn!
Å Herre, frels dog! Å Herre, la det dog lykkes!
26 Pǝrwǝrdigarning namida Kǝlgüqigǝ mubarǝk bolsun! Biz Pǝrwǝrdigarning ɵyidǝ turup sanga «Mubarǝk!» dǝp towliduⱪ.
Velsignet være han som kommer i Herrens navn! Vi velsigner eder fra Herrens hus.
27 Pǝrwǝrdigar Tǝngridur; U üstimizgǝ nur bǝrgǝn; Ⱨeytliⱪ ⱪurbanliⱪni tanilar bilǝn baƣlanglar, — Ⱪurbangaⱨning münggüzlirigǝ ilip baƣlanglar.
Herren er Gud, og han lot det bli lyst for oss. Bind høitidsofferet med rep like inn til alterets horn!
28 Sǝn mening Ilaⱨimdursǝn, Mǝn Sanga tǝxǝkkür eytimǝn; Mening Hudayim, mǝn Seni uluƣlaymǝn.
Du er min Gud, og jeg vil love dig, min Gud, jeg vil ophøie dig.
29 Pǝrwǝrdigarƣa tǝxǝkkür eytinglar; Qünki U meⱨribandur; Uning meⱨir-muⱨǝbbiti mǝnggüdur!
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

< Zǝbur 118 >