< Zǝbur 105 >

1 Pǝrwǝrdigarƣa tǝxǝkkür eytinglar, Uning namini qaⱪirip iltija ⱪilinglar, Uning ⱪilƣanlirini hǝlⱪlǝr arisida ayan ⱪilinglar!
Pris Herren, påkald hans navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
2 Uningƣa nahxilar eytip, Uni küylǝnglar; Uning pütkül karamǝt mɵjiziliri üstidǝ seƣinip oylininglar.
Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;
3 Muⱪǝddǝs namidin pǝhirlinip danglanglar, Pǝrwǝrdigarni izdigüqilǝrning kɵngli xadlansun!
ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;
4 Pǝrwǝrdigarni ⱨǝmdǝ Uning küqini izdǝnglar, Didar-ⱨuzurini tohtimay izdǝnglar.
spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Åsyn;
5 Uning yaratⱪan mɵjizilirini, Karamǝt-alamǝtlirini ⱨǝm aƣzidin qiⱪⱪan ⱨɵkümlirini ǝstǝ tutunglar,
kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,
6 I Uning ⱪuli Ibraⱨim nǝsli, Ɵzi talliƣanliri, Yaⱪupning oƣulliri!
I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
7 U, Pǝrwǝrdigar — Hudayimiz, Uning ⱨɵkümliri pütkül yǝr yüzididur.
Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme når ud over Jorden;
8 Ɵzi tüzgǝn ǝⱨdisini ǝbǝdiy yadida tutidu — — Bu Uning ming ǝwladⱪiqǝ wǝdixlǝxkǝn sɵzidur, —
han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
9 Yǝni Ibraⱨim bilǝn tüzgǝn ǝⱨdisi, Isⱨaⱪⱪa iqkǝn ⱪǝsimidur.
Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;
10 U buni Yaⱪupⱪimu nizam dǝp jǝzmlǝxtürdi, Israilƣa ǝbǝdiy ǝⱨdǝ ⱪilip berip: —
han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
11 «Sanga Ⱪanaan zeminini berimǝn, Uni mirasing bolƣan nesiwǝng ⱪilimǝn», — dedi,
idet han sagde: "Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod."
12 — Gǝrqǝ xu qaƣda ularning sani az, Etiwarƣa elinmiƣan, xu yǝrdiki musapirlar bolsimu.
Da de kun var en liden Hob, kun få og fremmede der,
13 Ular u yurttin bu yurtⱪa, Bu ǝldin u ⱪǝbiligǝ kezip yürdi;
og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
14 U ⱨeqkimning ularni ezixigǝ yol ⱪoymidi, Ularni dǝp padixaⱨlarƣimu tǝnbiⱨ berip: —
tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger
15 Mǝn mǝsiⱨ ⱪilƣanlirimƣa tǝgmǝ, Pǝyƣǝmbǝrlirimgǝ yaman ix ⱪilma! — dedi.
"Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!"
16 U axu yurtⱪa aqarqiliⱪni buyrudi, Tirǝk bolƣan ax-nanni ⱪurutuwǝtti.
Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;
17 U ulardin burun bir adǝmni ǝwǝtkǝnidi, Yüsüp ⱪul ⱪilip setilƣanidi.
han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;
18 Uning putliri zǝnjirdǝ aƣridi, Uning jeni tɵmürgǝ kirip ⱪisildi;
de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,
19 Xundaⱪla ta ɵzigǝ eytilƣan wǝⱨiy ǝmǝlgǝ axurulƣuqǝ, Pǝrwǝrdigarning sɵz-kalami uni sinap tawlidi;
indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENs Ord stod han Prøven igennem.
20 Pirǝwn adǝmlirini ǝwǝtip uni boxatⱪuzdi, Ⱪowmlarning ⱨɵkümdari uni ⱨɵrlükkǝ qiⱪardi.
På Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs:
21 Uni ɵz ordisiƣa ƣojidar ⱪilip ⱪoydi, Pütün mal-mülkigǝ baxliⱪ ⱪilip tǝyinlǝp,
han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;
22 Ɵz wǝzirlirini uning ihtiyarida bolup tǝrbiyilinixkǝ, Aⱪsaⱪalliriƣa danaliⱪ ɵgitixkǝ tapxurdi.
han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.
23 Xuning bilǝn Israil Misirƣa kǝldi, Yaⱪuplar Ⱨamning zeminida musapir bolup yaxidi.
Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.
24 [Pǝrwǝrdigar] Ɵz hǝlⱪini kɵp nǝsillik ⱪilip, Əzgüqiliridin küqlük ⱪildi.
Han lod sit Folk blive såre frugtbart og stærkere end dets Fjender;
25 U [Misirliⱪlarning] ⱪǝlbidǝ Ɵz hǝlⱪigǝ nǝprǝt ⱨasil ⱪildi, Ularni Ɵz ⱪulliriƣa ⱨiylǝ-mikirlik boluxⱪa mayil ⱪildi.
han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.
26 U Ɵz ⱪuli bolƣan Musani, Ɵzining talliƣini Ⱨarunni yollidi.
Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;
27 Ular [Misirda] ilaⱨiy alamǝtlǝrni ayan ⱪilip, Ⱨam zeminida uning mɵjizilirini ornatti.
han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;
28 Pǝrwǝrdigar ⱪarangƣuluⱪni ǝwǝtip, [Zeminni] zulmǝtkǝ ⱪaplitiwǝtti; [Misirliⱪlar] Uning ǝmrigǝ ⱪarxi turƣan ǝmǝsmu?
han sendte Mørke, så blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;
29 U ularning sulirini ⱪanƣa aylandurdi, Beliⱪlirini ⱪurutiwǝtti.
han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;
30 Ularning yǝrlirini miȥ-miȥ paⱪilar basti, Xaⱨ-ǝmirlirining ⱨujriliriƣimu ular tolup kǝtti.
af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;
31 U bir sɵz bilǝnla, ƣuȥ-ƣuȥ qiwinlar besip kǝldi; Ⱨǝmmǝ bulung-puqⱪaⱪlarda ƣing-ƣing uqar qümülilǝr.
han talede, så kom der Bremser og Myg i alt deres Land;
32 U yamƣurning orniƣa mɵldür yaƣdurup, Bu zeminƣa yalⱪunluⱪ ot qüxürdi.
han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;
33 U üzüm tallirini, ǝnjur dǝrǝhlirini urdi, Zemindiki dǝrǝhlǝrni sunduruwǝtti.
han slog både Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;
34 U bir sɵz ⱪilixi bilǝnla, qekǝtkilǝr kǝldi, Sansiz yutⱪur ⱨaxarǝtlǝr miȥildap,
han talede, så kom der Græshopper, Springere uden Tal,
35 Zeminida bar bolƣan giyaⱨlarni yutuwǝtti, Etizlarning barliⱪ ⱨosullirini yǝp tügǝtti.
de åd alt Græs i Landet, de åd deres Jords Afgrøde;
36 [Ahirda] zeminidiki barliⱪ tunji tuƣulƣanlarni, Ularning ƣururi bolƣan birinqi oƣul balilirini ⱪiriwǝtti.
alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;
37 Ɵz hǝlⱪini bolsa, altun-kümüxlǝrni kɵtürgüzüp qiⱪardi, Ⱪǝbililiridǝ birsimu yiⱪilip qüxüp ⱪalƣini yoⱪ.
han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled
38 Ularning qiⱪⱪiniƣa Misir huxal boldi, Qünki ularning wǝⱨimisi [Misirliⱪlarƣa] qüxti.
Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.
39 U ularƣa bulutni sayiwǝn boluxⱪa, Otni tündǝ nur boluxⱪa bǝrdi.
Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;
40 Ular soridi, U bɵdinilǝrni qiⱪardi, Ularni samawiy nan bilǝn ⱪandurdi.
de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;
41 U taxni yardi, sular bulduⱪlap qiⱪti; Ⱪaⱪasliⱪta dǝryadǝk aⱪti.
han åbnede Klippen, og Vand strømmede ud, det løb som en Flod i Ørkenen.
42 Qünki U bǝrgǝn muⱪǝddǝs sɵzini, Ɵz ⱪuli Ibraⱨimni ǝstǝ tutti.
Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;
43 U hǝlⱪini xad-huramliⱪ bilǝn, Ɵz talliƣinini xadiyanǝ tǝntǝnilǝr bilǝn [azadliⱪⱪa] qiⱪardi.
han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;
44 U ularƣa ǝllǝrning zeminlirini berip, Ularni hǝlⱪlǝrning ǝjir-meⱨnǝtlirigǝ muyǝssǝr ⱪildi,
han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.
45 Bu, ularning Uning bǝlgilimilirini tutup, Ⱪanunliriƣa itaǝt ⱪilixi üqün idi! Ⱨǝmdusana!
Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!

< Zǝbur 105 >