< Zǝbur 100 >
1 Tǝxǝkkür eytix üqün yezilƣan küy: — I pütkül yǝr-jaⱨan, Pǝrwǝrdigarƣa awazinglarni kɵtürünglar!
Inta dhulka deggan oo dhammay, Rabbiga farxad ugu qayliya.
2 Huxalliⱪ bilǝn Pǝrwǝrdigarning hizmitidǝ bolunglar, Ⱨuzuriƣa tǝntǝnǝ-nahxilar bilǝn yeⱪinlixinglar!
Rabbiga farxad ugu adeega, Oo hortiisa gabay la kaalaya.
3 Bilip ⱪoyunglarki, Pǝrwǝrdigar ⱨǝⱪ Hudadur; Bizni yaratⱪan Uning Ɵzidur, biz ǝmǝs! Biz uning hǝlⱪidurmiz, Ɵz yayliⱪida baⱪⱪan ⱪoyliridurmiz.
Ogaada in Rabbigu Ilaah yahay, Waxaa ina sameeyey isaga, oo waxaynu nahay kuwiisii, Waxaynu nahay dadkiisii iyo idihii daaqsintiisa.
4 Dǝrwaziliriƣa tǝxǝkkür eytixlar bilǝn, Ⱨoyliliriƣa mǝdⱨiyǝlǝr bilǝn kiringlar; Uni mǝdⱨiyilǝp, namiƣa tǝxǝkkür-mǝdⱨiyǝ ⱪayturunglar!
Irdihiisa mahadnaqid la gala, Barxadihiisana ammaan. Isaga u mahadnaqa, oo magiciisa ammaana.
5 Qünki Pǝrwǝrdigar meⱨribandur; Uning meⱨir-muⱨǝbbiti ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ, Uning ⱨǝⱪiⱪǝt-sadaⱪiti ǝwladtin-ǝwladⱪiqidur!
Waayo, Rabbigu waa wanaagsan yahay, naxariistiisuna weligeed way sii waartaa, Aaminnimadiisuna tan iyo ka ab ka ab.