< Zǝbur 100 >
1 Tǝxǝkkür eytix üqün yezilƣan küy: — I pütkül yǝr-jaⱨan, Pǝrwǝrdigarƣa awazinglarni kɵtürünglar!
2 Huxalliⱪ bilǝn Pǝrwǝrdigarning hizmitidǝ bolunglar, Ⱨuzuriƣa tǝntǝnǝ-nahxilar bilǝn yeⱪinlixinglar!
3 Bilip ⱪoyunglarki, Pǝrwǝrdigar ⱨǝⱪ Hudadur; Bizni yaratⱪan Uning Ɵzidur, biz ǝmǝs! Biz uning hǝlⱪidurmiz, Ɵz yayliⱪida baⱪⱪan ⱪoyliridurmiz.
4 Dǝrwaziliriƣa tǝxǝkkür eytixlar bilǝn, Ⱨoyliliriƣa mǝdⱨiyǝlǝr bilǝn kiringlar; Uni mǝdⱨiyilǝp, namiƣa tǝxǝkkür-mǝdⱨiyǝ ⱪayturunglar!
5 Qünki Pǝrwǝrdigar meⱨribandur; Uning meⱨir-muⱨǝbbiti ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ, Uning ⱨǝⱪiⱪǝt-sadaⱪiti ǝwladtin-ǝwladⱪiqidur!