Pǝnd-nǝsiⱨǝtlǝr 9
1 Danaliⱪ ɵzigǝ bir ɵy selip, Uning yǝttǝ tüwrükini ornatti.
[Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
2 U mallirini soyup, Esil xarablirini arilaxturup tǝyyarlap, Ziyapǝt dastihinini yaydi;
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Dedǝklirini [meⱨman qaⱪirixⱪa] ǝwǝtti, Ɵzi xǝⱨǝrning ǝng egiz jaylirida turup:
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
4 «I saddilar, bu yǝrgǝ kelinglar, — dǝp qaⱪiriwatidu; Nadanlarƣa:
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 Ⱪeni, nanlirimdin eƣiz tegip, Mǝn arilaxturup tǝyyarliƣan xarablardin iqinglar;
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Nadanlar ⱪataridin qiⱪip, ⱨayatⱪa erixinglar, Yoruⱪluⱪ yolida menginglar», — dǝwatidu.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
7 Ⱨakawurlarƣa tǝnbiⱨ bǝrgüqi aⱨanǝtkǝ uqraydu, Ⱪǝbiⱨlǝrni ǝyibligüqi ɵzigǝ daƣ kǝltüridu.
[Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Ⱨakawurlarni ǝyiblimǝ, qünki u sanga ɵq bolup ⱪalidu; Ⱨalbuki, dana kixini ǝyiblisǝng, u seni sɵyidu.
Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
9 Dana adǝmgǝ dǝwǝt ⱪilsang, ǝⱪli tehimu toluⱪ bolidu; Ⱨǝⱪⱪaniy adǝmgǝ durus yol kɵrsǝtsǝng, Bilimi tehimu axidu.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
10 Pǝrwǝrdigardin ǝyminix danaliⱪning baxlinixidur, Muⱪǝddǝs bolƣuqini tonux yoruⱪluⱪtur.
Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
11 Mǝn [danaliⱪ] sǝndǝ bolsam, künliringni uzartimǝn, Ɵmrüngning yilliri kɵpiyǝr.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Sǝndǝ danaliⱪ bolsa, paydini kɵridiƣan ɵzüngsǝn, Danaliⱪni mazaⱪ ⱪilsang ziyan tartidiƣanmu ɵzüngsǝn.
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
13 Nadan hotun aƣzi bisǝrǝmjan, ǝⱪilsizdur, Ⱨeqnemǝ bilmǝstur.
[Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 U ixik aldida olturup, Xǝⱨǝrning ǝng egiz jaylirida orun elip,
sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
15 Udul ɵtüp ketiwatⱪanlarƣa:
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 «Kimki sadda bolsa, bu yǝrgǝ kǝlsun!» — dǝwatidu, Wǝ ǝⱪilsizlǝrni:
Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 «Oƣriliⱪqǝ iqkǝn su tatliⱪ bolidu, Oƣrilap yegǝn nan tǝmlik bolidu!» — dǝp qarⱪiwatidu.
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
