< Pǝnd-nǝsiⱨǝtlǝr 9 >
1 Danaliⱪ ɵzigǝ bir ɵy selip, Uning yǝttǝ tüwrükini ornatti.
Visdommen bygged sig Hus, rejste sig støtter syv,
2 U mallirini soyup, Esil xarablirini arilaxturup tǝyyarlap, Ziyapǝt dastihinini yaydi;
slagted sit Kvæg og blanded sin Vin, hun har også dækket sit Bord;
3 Dedǝklirini [meⱨman qaⱪirixⱪa] ǝwǝtti, Ɵzi xǝⱨǝrning ǝng egiz jaylirida turup:
hun har sendt sine Terner ud, byder ind på Byens højeste Steder:
4 «I saddilar, bu yǝrgǝ kelinglar, — dǝp qaⱪiriwatidu; Nadanlarƣa:
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
5 Ⱪeni, nanlirimdin eƣiz tegip, Mǝn arilaxturup tǝyyarliƣan xarablardin iqinglar;
Kom og smag mit Brød og drik den Vin, jeg har blandet!
6 Nadanlar ⱪataridin qiⱪip, ⱨayatⱪa erixinglar, Yoruⱪluⱪ yolida menginglar», — dǝwatidu.
Lad Tankeløshed fare, så skal I leve, skrid frem ad Forstandens Vej!
7 Ⱨakawurlarƣa tǝnbiⱨ bǝrgüqi aⱨanǝtkǝ uqraydu, Ⱪǝbiⱨlǝrni ǝyibligüqi ɵzigǝ daƣ kǝltüridu.
Tugter man en Spotter, henter man sig Hån; revser man en gudløs, høster man Skam;
8 Ⱨakawurlarni ǝyiblimǝ, qünki u sanga ɵq bolup ⱪalidu; Ⱨalbuki, dana kixini ǝyiblisǝng, u seni sɵyidu.
revs ikke en Spotter, at han ikke skal hade dig, revs den vise, så elsker han dig;
9 Dana adǝmgǝ dǝwǝt ⱪilsang, ǝⱪli tehimu toluⱪ bolidu; Ⱨǝⱪⱪaniy adǝmgǝ durus yol kɵrsǝtsǝng, Bilimi tehimu axidu.
giv til den vise, så bliver han visere, lær den retfærdige, så øges hans Viden.
10 Pǝrwǝrdigardin ǝyminix danaliⱪning baxlinixidur, Muⱪǝddǝs bolƣuqini tonux yoruⱪluⱪtur.
HERRENs Frygt er Visdoms Grundlag, at kende den HELLIGE, det er Forstand.
11 Mǝn [danaliⱪ] sǝndǝ bolsam, künliringni uzartimǝn, Ɵmrüngning yilliri kɵpiyǝr.
Thi mange bliver ved mig dine Dage, dine Livsårs Tal skal øges.
12 Sǝndǝ danaliⱪ bolsa, paydini kɵridiƣan ɵzüngsǝn, Danaliⱪni mazaⱪ ⱪilsang ziyan tartidiƣanmu ɵzüngsǝn.
Er du viis, er det til Gavn for dig selv; spotter du, bærer du ene Følgen!
13 Nadan hotun aƣzi bisǝrǝmjan, ǝⱪilsizdur, Ⱨeqnemǝ bilmǝstur.
Dårskaben, hun slår sig løs og lokker og kender ikke til Skam;
14 U ixik aldida olturup, Xǝⱨǝrning ǝng egiz jaylirida orun elip,
hun sidder ved sit Huses indgang, troner på Byens Høje
15 Udul ɵtüp ketiwatⱪanlarƣa:
og byder dem ind, der kommer forbi, vandrende ad deres slagne Vej:
16 «Kimki sadda bolsa, bu yǝrgǝ kǝlsun!» — dǝwatidu, Wǝ ǝⱪilsizlǝrni:
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
17 «Oƣriliⱪqǝ iqkǝn su tatliⱪ bolidu, Oƣrilap yegǝn nan tǝmlik bolidu!» — dǝp qarⱪiwatidu.
Stjålen Drik er sød, lønligt Brød er lækkert!
18 Lekin qaⱪirilƣuqi ɵlüklǝrning uning ɵyidǝ yatⱪanliⱪidin bihǝwǝrdur, Uning [burunⱪi] meⱨmanlirining alliⱪaqan tǝⱨtisaraning tǝglirigǝ qüxüp kǝtkǝnlikini u sǝzmǝs. (Sheol )
Han ved ej, at Skyggerne dvæler der, hendes Gæster er i Dødsrigets Dyb. (Sheol )