< Pǝnd-nǝsiⱨǝtlǝr 2 >

1 I oƣlum, ǝgǝr sɵzlirimni ⱪobul ⱪilsang, Nǝsiⱨǝtlirimni ⱪǝlbinggǝ püksǝng,
Min Søn! dersom du vil tage imod mine Ord og gemme mine Rud hos dig,
2 Əgǝrdǝ danaliⱪⱪa ⱪulaⱪ salsang, Yoruⱪluⱪⱪa erixixkǝ kɵngül bǝrsǝng,
saa at du lader dit Øre give Agt paa Visdommen, bøjer dit Hjerte til Indsigt;
3 Əgǝr ǝⱪil-parasǝtkǝ tǝxna bolup iltija ⱪilsang, Yoruⱪluⱪⱪa erixix üqün yuⱪiri awazda yelinsang,
ja, dersom du kalder paa Forstanden, opløfter din Røst efter Indsigt;
4 Əgǝr kümüxkǝ intilgǝndǝk intilsǝng, Yoxurun gɵⱨǝrni izdigǝndǝk izdisǝng,
dersom du søger efter den som efter Sølv og ransager efter den som efter skjulte Skatte:
5 Undaⱪta Pǝrwǝrdigardin [ⱨǝⱪiⱪiy] ⱪorⱪuxni bilidiƣan bolisǝn, Wǝ sanga Hudani tonux nesip bolidu.
Da skal du forstaa Herrens Frygt og finde Guds Kundskab.
6 Qünki Pǝrwǝrdigar danaliⱪ bǝrgüqidur; Uning aƣzidin bilim bilǝn yoruⱪluⱪ qiⱪidu.
Thi Herren giver Visdom, af hans Mund er Kundskab og Indsigt.
7 U durus yaxawatⱪanlar üqün mol ⱨekmǝt tǝyyarlap ⱪoyƣandur, U wijdanliⱪ adǝmlǝr üqün ⱪalⱪandur.
Han gemmer det varige gode til de oprigtige; han er et Skjold for dem, som vandre fuldkommelig,
8 U adilliⱪ ⱪilƣuqilarning yollirini asraydu, Ihlasmǝn bǝndilirining yolini ⱪoƣdaydu.
saa han bevogter Rettens Stier og bevarer sine helliges Vej.
9 U qaƣda ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ, adilliⱪ wǝ durusluⱪni, Xundaⱪla ⱨǝrⱪandaⱪ güzǝl yolni qüxinidiƣan bolisǝn.
Da skal du forstaa Ret og Retfærdighed og Retvished, al god Vej.
10 Danaliⱪ ⱪǝlbinggǝ kirixi bilǝnla, Bilim kɵnglünggǝ yeⱪixi bilǝnla,
Thi Visdom skal komme i dit Hjerte og Kundskab være liflig for din Sjæl.
11 Pǝm-parasǝt seni ⱪoƣdaydu, Yoruⱪluⱪ seni saⱪlaydu.
Kløgt skal bevare dig og Indsigt bevogte dig
12 Ular seni yaman yoldin, Tili zǝⱨǝr adǝmlǝrdin ⱪutⱪuzidu;
for at fri dig fra Ondskabs Vej, fra en Mand, som taler forvendte Ting;
13 Yǝni toƣra yoldin qǝtnigǝnlǝrdin, Ⱪarangƣu yollarda mangidiƣanlardin,
fra dem, som forlade Rettens Stier for at gaa paa Mørkets Veje;
14 Rǝzillik ⱪilixni ⱨuzur kɵridiƣanlardin, Yamanliⱪning ziyanlirini huxalliⱪ dǝp bilidiƣanlardin,
dem, som glæde sig ved at gøre ondt og fryde sig i Ondskabs Forvendthed;
15 Yǝni ǝgri yollarda mangidiƣanlardin, Ⱪingƣir yolda mangidiƣanlardin ⱪutⱪuzidu.
dem, hvis Stier ere krogede, og hvis Veje ere bugtede;
16 [Danaliⱪ] seni buzuⱪ ayaldin, Yǝni xirin sɵzlǝr bilǝn azdurmaⱪqi bolƣan namǝⱨrǝm ayallardin ⱪutⱪuzidu.
for at fri dig fra en fremmed Kvinde, fra en ubekendt, som gør sine Ord glatte,
17 [Bundaⱪ ayallar] yax waⱪtida tǝgkǝn jorisini taxlap, Huda aldidiki nikaⱨ ⱪǝsimini untuƣan wapasizlardindur.
hende, som har forladt sin Ungdoms Ven, og som har glemt sin Guds Pagt;
18 Uning ɵyigǝ baridiƣan yol ɵlümgǝ apiridiƣan yoldur, Uning mangidiƣan yolliri adǝmni ǝrwaⱨlar makaniƣa baxlaydu.
thi hendes Hus bøjer ned imod Døden og hendes Veje til Dødningerne;
19 Uning ⱪexiƣa barƣanlarning birimu ⱪaytip kǝlgini yoⱪ, Ulardin birimu ⱨayatliⱪ yolliriƣa erixkini yoⱪ.
alle de, som gaa ind til hende, skulle ikke komme tilbage og ikke naa Livsens Stier; —
20 [Xularni qüxǝnsǝng] yahxilarning yolida mangisǝn, Ⱨǝⱪⱪaniylarning yollirini tutisǝn.
paa det du kan vandre paa de godes Vej og holde dig paa de retfærdiges Stier.
21 Qünki durus adǝm zeminda yaxap ⱪalalaydu, Mukǝmmǝl kixi bu yǝrdǝ makanlixalaydu.
Thi de retskafne skulle bo i Landet og de oprigtige blive tilovers derudi;
22 Lekin rǝzillǝr zemindin üzüp taxlinidu, Wapasizlar uningdin yuluwetilidu.
men de ugudelige skulle udryddes af Landet og de troløse udslettes deraf.

< Pǝnd-nǝsiⱨǝtlǝr 2 >