Qɵl-bayawandiki sǝpǝr 23
1 Balaam Balaⱪⱪa: — Sili muxu yǝrgǝ manga yǝttǝ ⱪurbangaⱨ yasitip bǝrsilǝ, muxu yǝrgǝ yǝnǝ yǝttǝ buⱪa bilǝn yǝttǝ ⱪoxⱪarmu ⱨazirlap bǝrsilǝ, — dedi.
I rzekł Balaam do Balaka: Zbuduj mi tu siedem ołtarzów, a nagotuj mi tu siedem cielców, i siedem baranów;
2 Balaⱪ Balaamning deginidǝk ⱪilip bǝrdi; Balaⱪ bilǝn Balaam ikkisi ⱨǝrbir ⱪurbangaⱨⱪa ⱪurbanliⱪ ⱪilixⱪa birdin buⱪa bilǝn birdin ⱪoxⱪar sundi.
Uczynił tedy Balak, jako mówił Balaam, i ofiarował Balak z Balaamem cielca, i barana na każdym ołtarzu.
3 Balaam Balaⱪⱪa: — Sili ɵz kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlirining yenida tursila, mǝn aldiƣa barimǝn, Pǝrwǝrdigar mening bilǝn kɵrüxüxkǝ kelǝmdikin? U manga nemǝ dǝp kɵrsǝtmǝ bǝrsǝ, mǝn ɵzlirigǝ xuni dǝp berimǝn, — dedi wǝ bir dɵnggǝ qiⱪti.
Potem rzekł Balaam do Balaka: Stań przy całopaleniu twojem, a ja odejdę; owa się snać spotka Pan ze mną, a cokolwiek mi objawi, powiem ci; i odszedł sam.
4 Huda Balaam bilǝn kɵrüxti; Balaam Hudaƣa: — Mǝn yǝttǝ ⱪurbangaⱨ ⱨazirlattim, ⱨǝrbir ⱪurbangaⱨⱪa ⱪurbanliⱪ süpitidǝ birdin buⱪa bilǝn birdin ⱪoxⱪar sundum, — dedi.
I spotkał się Pan z Balaamem; i rzekł mu Balaam: Postawiłem siedem ołtarzów, i ofiarowałem cielca i barana na każdym ołtarzu.
5 Pǝrwǝrdigar Balaamning aƣziƣa bir sɵzni selip: — Balaⱪning yeniƣa ⱪaytip berip uningƣa mundaⱪ, mundaⱪ degin, — dedi.
Tedy Pan włożył słowa w usta Balaamowe, i rzekł: Wróć się do Balaka, a mów tak.
6 Xuning bilǝn u Balaⱪning yeniƣa ⱪaytip bardi. Mana, u wǝ Moabning barliⱪ ǝmirliri uning kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪining yenida turatti.
I wrócił się do niego, a oto stał u ofiary swojej palonej, on i wszystkie książęta Moabskie.
7 Balaam kalam sɵzini aƣziƣa elip mundaⱪ dedi: — Balaⱪ meni Aram degǝn yurttin, Moab xaⱨi Balaⱪ meni mǝxriⱪ taƣliridin elip kelip, Mundaⱪ dedi: — Kǝl, mening üqün Yaⱪupni ⱪarƣiƣin. Kǝl, Israilni rasa bir sɵküp ǝyibligin.
A tak zaczął przypowieść swoję, i rzekł: Z Aram przywiódł mię Balak, król Moabski, z gór wschodnich, mówiąc: Przyjdź, przeklinaj mi Jakóba, a przyjdź, złorzecz Izraelowi.
8 Tǝngri Ɵzi ⱪarƣimiƣan birawni mǝn ⱪandaⱪ ⱪarƣay? Pǝrwǝrdigar Ɵzi sɵküp ǝyiblimigǝn birawni mǝn ⱪandaⱪ sɵküp ǝyiblǝy?
Jakoż ja przeklinać mam, kogo Bóg nie przeklina? albo jako złorzeczyć mam, komu Pan nie złorzeczy?
9 Mǝn ⱪoram taxlarning qoⱪⱪilirida turup uni kɵrmǝktimǝn, Dɵnglǝrdǝ turup uningƣa nǝzǝr salmaⱪtimǝn; Mana, ular yǝkkǝ yaxaydiƣan bir ⱪowm, Ular baxⱪa ⱪowmlarning ⱪatarida sanalmaydu.
Bo z wierzchu skał oglądam go, a z pagórków będę nań patrzał; oto, lud ten sam mieszkać będzie, a między narody mieszać się nie będzie.
10 Yaⱪupning topilirini kim ⱨesablap qiⱪalaydu? Ⱨǝtta Israilning tɵttin birinimu kim sanap qiⱪalaydu? Mening jenim ⱨǝⱪⱪaniyning ɵlümidǝk ɵlsun, Mening ahirim uningkidǝk bolƣay!
Któż policzy proch Jakóbów, i liczbę czwartej części Izraela? Niech umrze dusza moja śmiercią sprawiedliwych, i niech będzie dokonanie moje, jako ich.
11 Balaⱪ Balaamƣa ⱪarap: — Sǝn manga nemǝ ⱪiliwatisǝn?! Mǝn seni düxmǝnlirimni ⱪarƣap berixkǝ qaⱪiritⱪan tursam, mana sǝn ǝksiqǝ pütünlǝy ularƣa amǝt tiliding! — dedi.
Tedy rzekł Balak do Balaama: Cóżeś mi uczynił? Na przeklinanie nieprzyjaciół moich przyzwałem cię, a oto, błogosławiąc błogosławiłeś im.
12 — Pǝrwǝrdigarning aƣzimƣa salƣinini yǝtküzüxkǝ kɵngül ⱪoymisam bolamti? — dǝp jawap bǝrdi Balaam.
A on odpowiedział i rzekł: Azaż nie mam tego pilnować i mówić, co Pan włożył w usta moje?
13 Balaⱪ Balaamƣa: — Mening bilǝn billǝ baxⱪa bir yǝrgǝ barsila, ularni xu yǝrdin kɵrǝlǝyla; biraⱪ ularning ⱨǝmmisini ǝmǝs, ularning qegridiki bir ⱪisminila kɵrǝlǝyla; sili xu yǝrdǝ turup ularni mǝn üqün ⱪarƣap bǝrsilǝ, — dedi.
I rzekł do niego Balak: Pójdź proszę ze mną na miejsce inne, żebyś go stamtąd widział; (ale tylko część jego ujrzysz, a wszystkiego widzieć nie będziesz; ) przeklinajże mi go stamtąd.
14 Xuning bilǝn Balaⱪ Balaamni «Zofimning dalasi»ƣa, Pisgaⱨ teƣining qoⱪⱪisiƣa baxlap berip, xu yǝrdǝ yǝttǝ ⱪurbangaⱨ saldurup, ⱨǝrbir ⱪurbangaⱨⱪa ⱪurbanliⱪ süpitidǝ birdin buⱪa, birdin ⱪoxⱪar sundi.
I zawiódł go na pole Sofim, na wierzch góry Fazga, i zbudował siedem ołtarzów, i ofiarował cielca i barana na każdym ołtarzu.
15 Balaam Balaⱪⱪa: — Sili muxu yǝrdǝ ɵzlirining kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlirining yenida turup tursila, mǝn awu yaⱪⱪa berip kɵrüxüp kelǝy, — dedi.
Rzekł tedy Balaam do Balaka: Zostań tu przy całopaleniu twojem, a ja zabieżę tam Panu.
16 Pǝrwǝrdigar Balaam bilǝn kɵrüxüp, uning aƣziƣa bir sɵzni selip: — Sǝn Balaⱪning yeniƣa ⱪaytip uningƣa mundaⱪ, mundaⱪ degin, — dedi.
I zaszedł Pan Balaamowi, który włożył słowa w usta jego, i rzekł:
17 Balaam Balaⱪning yeniƣa ⱪaytip kǝlgǝndǝ, mana, u wǝ Moabning barliⱪ ǝmirliri uning kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪining yenida turatti. — Pǝrwǝrdigar nemǝ dedi? — dǝp soridi Balaⱪ.
Wróć się do Balaka, a tak mów. Przyszedł tedy do niego, a oto on stał przy całopaleniu swojem, i książęta Moabskie z nim; i rzekł mu Balak: Cóż ci powiedział Pan?
18 Balaam kalam sɵzini aƣziƣa elip mundaⱪ dedi: — «Ⱨǝy Balaⱪ, sǝn ⱪopup angliƣin, Aⱨ, Zipporning oƣli, manga ⱪulaⱪ salƣin.
I zaczął rzecz swą temi słowy: Wstań Balaku, a słuchaj: przyjmij w uszy swe słowa moje, synu Seforów.
19 Tǝngri insan ǝmǝstur, U yalƣan eytmaydu, Yaki adǝm balisimu ǝmǝstur, U puxayman ⱪilmaydu. U degǝnikǝn, ixⱪa axurmay ⱪalamdu? U sɵz ⱪilƣanikǝn, wujudⱪa qiⱪarmay ⱪalamdu?
Nie jestci Bóg jako człowiek, aby kłamał, ani jako syn człowieczy, ażeby żałował; azaż on rzecze, a nie uczyni? wymówi, a nie wypełni?
20 Mana, manga «bǝrikǝtlǝ» dǝp tapxuruldi, U bǝrikǝtligǝnikǝn, buni mǝn yanduralmaymǝn.
Otom wziął rozkazanie, abym błogosławił; on błogosławieństwo dał a ja go nie odwrócę.
21 U Yaⱪupta ⱨeq gunaⱨ kɵrmigǝn, Israilda naⱨǝⱪliⱪni uqratmiƣan. Hudasi Pǝrwǝrdigar uning bilǝn billǝ, Padixaⱨning tǝntǝnǝ awazi uning arisididur.
Nie baczy nieprawości w Jakóbie; ani widzi przestępstwa w Izraelu; Pan, Bóg jego, jest z nim, a trąbienie zwycięstwa królewskiego przy nim.
22 Tǝngri uni Misirdin elip qiⱪⱪan; Uningda yawa kaliningkidǝk küq bardur.
Bóg wywiódł je z Egiptu, mocą jednorożcową był mu.
23 Qünki Yaⱪuplarƣa ǝpsun karƣa kǝlmǝydu, Israillarƣimu pal karƣa kǝlmǝydu. Waⱪti-saiti kǝlgǝndǝ, Yaⱪup bilǝn Israil toƣrisida: — «Tǝngri nǝⱪǝdǝr karamǝt ix ⱪilip bǝrgǝn-ⱨǝ!» Dǝp jakarlanmay ⱪalmaydu!
Albowiem nie masz wieszczby przeciw Jakóbowi, ani wróżki przeciw Izraelowi; od tego czasu mówiono będzie o Jakóbie i o Izraelu, co z nimi uczynił Bóg.
24 Mana, bu ⱪowm qixi xirdǝk ⱪopidu, Ərkǝk xirdǝk ⱪǝddini ruslaydu; Ɵzi owliƣan owni yemigüqǝ, Ɵltürgǝnlǝrning ⱪenini iqmigüqǝ, Ⱨǝrgiz yatmaydu!».
Oto lud ten jako lew silny powstanie, jako lwię młode podniesie się, aż pożre łupy, i krew pobitych wypije.
25 Balaⱪ Balaamƣa: — Boldi, sili ularni azraⱪmu ⱪarƣimisila, ularƣa amǝtmu tilimisilǝ! — dedi.
Tedy rzekł Balak do Balaama: Ani ich przeklinaj więcej, ani im też błogosław więcej.
26 Balaam Balaⱪⱪa jawab ⱪilip: — Mǝn siligǝ: — «Pǝrwǝrdigarning manga eytⱪanlirining ⱨǝmmisigǝ ǝmǝl ⱪilmisam bolmaydu» degǝn ǝmǝsmidim? — dedi.
I odpowiedział Balaam, a rzekł do Balaka: Azażem ci nie powiadał, mówiąc, że cokolwiek mówić będzie Pan, to uczynię?
27 Balaⱪ Balaamƣa: — Kǝlsilǝ, mǝn silini baxⱪa bir yǝrgǝ apiray, Hudaning nǝziridǝ sili xu yǝrdǝ turup ularni ⱪarƣaxliri muwapiⱪ tepilarmikin? — dedi.
I rzekł Balak do Balaama: Pójdź, proszę, zawiodę cię na insze miejsce, jeźli snać podoba się Bogu, żebyś je stamtąd przeklinał.
28 Xuning bilǝn Balaⱪ Balaamni baxlap, qɵl-bayawanƣa ⱪaraydiƣan Peor teƣining qoⱪⱪisiƣa kǝldi.
Tedy wiódł Balak Balaama na wierzch góry Fegor, która patrzy ku puszczy.
29 Balaam Balaⱪⱪa: — Sili bu yǝrdǝ manga yǝttǝ ⱪurbangaⱨ saldurup bǝrsilǝ, yǝttǝ buⱪa bilǝn yǝttǝ ⱪoxⱪarmu tǝyyarlap bǝrsilǝ, — dedi.
I rzekł Balaam do Balaka: Zbuduj mi siedem ołtarzów, a nagotuj mi tu siedem cielców i siedem baranów.
30 Balaⱪ Balaamning deginidǝk ⱪildi, ⱨǝrbir ⱪurbangaⱨⱪa birdin buⱪa bilǝn birdin ⱪoqⱪar sundi.
I uczynił Balak, jako mu rozkazał Balaam, i ofiarował cielca i barana na każdym ołtarzu.
