< Lawiylar 17 >

1 Pǝrwǝrdigar Musaƣa sɵz ⱪilip mundaⱪ dedi: —
خداوند به موسی فرمود:
2 Ⱨarun bilǝn oƣulliri wǝ barliⱪ Israillarƣa mundaⱪ degin: — Pǝrwǝrdigar silǝrgǝ buyruƣan ⱨɵküm xuki: —
«این دستورها را به هارون و پسرانش و به تمام بنی‌اسرائیل بده. این است آنچه خداوند فرموده است:
3 Israilning jǝmǝtliridin bolƣan ⱨǝrⱪandaⱪ kixi ⱪurbanliⱪ ⱪilmaⱪqi bolup, kala yaki ⱪoy yaki ɵqkini jamaǝt qedirining kirix aƣzida, Pǝrwǝrdigarning turalƣu qedirining aldiƣa, Pǝrwǝrdigarƣa atalƣan ⱪurbanliⱪ süpitidǝ yetilǝp ǝpkǝlmǝy, bǝlki qedirgaⱨning iqidǝ yaki taxⱪirida boƣuzlisa, uningdin aⱪⱪan ⱪan xu kixining gǝdinigǝ artilidu; bu adǝm «ⱪan tɵkkǝn» dǝp, ɵz hǝlⱪidin üzüp taxlinidu.
هر اسرائیلی که گاو یا گوسفند یا بزی را در جایی دیگر غیر از داخل یا خارج اردوگاه ذبح کند،
4
بجای اینکه آن را کنار در خیمۀ ملاقات بیاورد تا به عنوان هدیه به خداوند تقدیم کند، آن شخص خون ریخته و مجرم است و باید از میان قوم خود منقطع شود.
5 Bu ⱨɵkümning mǝⱪsiti Israillarning ⱨazirⱪidǝk dalada mal soyup ⱪurbanliⱪ ⱪilixning orniƣa, ⱪurbanliⱪlirini jamaǝt qedirining kirix aƣzida Pǝrwǝrdigarning aldiƣa kǝltürüp, kaⱨinƣa tapxurup Pǝrwǝrdigarƣa «inaⱪliⱪ ⱪurbanliⱪliri» süpitidǝ sunup boƣuzlixi üqündur.
هدف از این قانون این است که قوم اسرائیل دیگر در صحرا قربانی نکنند. قوم باید قربانیهای خود را دم در خیمۀ ملاقات پیش کاهن بیاورند و آنها را به عنوان قربانی سلامتی به خداوند تقدیم کنند.
6 Kaⱨin ⱪanni elip jamaǝt qedirining kirix aƣzining yenidiki Pǝrwǝrdigarning ⱪurbangaⱨining üstigǝ sepip, Pǝrwǝrdigarƣa huxbuy kǝltürüx üqün mayni kɵydürsun.
سپس کاهن خون آنها را بر مذبح خداوند که دم در خیمۀ ملاقات است بپاشد و چربی آنها را همچون عطر خوشبویی که مورد پسند خداوند است بسوزاند.
7 Xuning bilǝn ular ǝmdi burunⱪidǝk buzuⱪluⱪ ⱪilip tekǝ-jinlarning kǝynidǝ yürüp, ularƣa ɵz ⱪurbanliⱪlirini ɵtküzüp yürmisun. Mana bu ular üqün dǝwrdin-dǝwrgiqǝ ǝbǝdiy bir bǝlgilimǝ bolsun.
قوم اسرائیل دیگر نباید در صحرا برای ارواح شریر قربانی کنند و به خداوند خیانت ورزند. این برای شما قانونی است همیشگی که باید نسل اندر نسل بجا آورده شود.
8 Sǝn ularƣa: — Israilning jǝmǝtidin yaki ularning arisida turuwatⱪan yaⱪa yurtluⱪlardin biri kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ yaki [baxⱪa] ⱪurbanliⱪ ɵtküzmǝkqi bolsa,
«پس به آنها بگو: هرگاه یک اسرائیلی یا غریبی که در میان قوم ساکن است قربانی سوختنی یا قربانی‌های دیگر تقدیم کند،
9 uni Pǝrwǝrdigarƣa atap sunux üqün jamaǝt qediriƣa kirix aƣzining aldiƣa kǝltürmisǝ, u kixi ɵz hǝlⱪliridin üzüp taxlansun» — degin.
اما آن را در جایی غیر از دم در خیمۀ ملاقات برای خداوند قربانی کند، آن شخص باید از میان قوم منقطع شود.
10 Əgǝr Israilning jǝmǝtidin bolƣan ⱨǝrⱪandaⱪ adǝm yaki ularning arisida turuwatⱪan yaⱪa yurtluⱪlar ⱪan yesǝ, Mǝn yüzümni ⱪanni yegǝn xu kixigǝ ⱪarxi ⱪilimǝn, uni ɵz hǝlⱪidin üzüp taxlaymǝn.
«هر کس خون بخورد، چه اسرائیلی باشد، چه غریبی که در میان شما ساکن است، روی خود را از او برگردانده او را از میان قوم منقطع خواهم کرد،
11 Qünki ⱨǝrbir janiwarning jeni bolsa uning ⱪenididur; Mǝn uni jeninglar üqün ⱪurbangaⱨ üstigǝ kafarǝt kǝltürüxkǝ bǝrgǝnmǝn. Qünki ⱪan ɵzidiki janning wasitisi bilǝn kafarǝt kǝltüridu.
زیرا جان هر موجودی در خون اوست و من خون را به شما داده‌ام تا برای کفارهٔ جانهای خود، آن را بر روی مذبح بپاشید. خون است که برای جان کفاره می‌کند.
12 Xunga bu sǝwǝbtin Mǝn Israillarƣa: — «Silǝrning ⱨeqbiringlar ⱪan yemǝslikinglar kerǝk, aranglarda turuwatⱪan yaⱪa yurtluⱪlarmu ⱪan yemǝsliki kerǝk» — degǝnidim.
به همین دلیل است که به قوم اسرائیل حکم می‌کنم که نه خودشان خون بخورند و نه غریبی که در میان ایشان ساکن است.
13 Əgǝr Israillardin biri yaki ularning arisida turuwatⱪan yaⱪa yurtluⱪlarning biri yeyixkǝ bolidiƣan bir qarpay ⱨaywan yaki ⱪuxni owlap, ⱪenini tɵksǝ, uni topa bilǝn yepip ⱪoysun.
هر کس به شکار برود، خواه اسرائیلی باشد خواه غریبی که در میان شماست و حیوان یا پرندهٔ حلال گوشتی را شکار کند، باید خونش را بریزد و روی آن را با خاک بپوشاند،
14 Qünki ⱨǝrbir janiwarning jeni bolsa, uning ⱪenidin ibarǝttur. Uning jeni ⱪenida bolƣaq mǝn Israillarƣa: «Silǝr ⱨeqⱪandaⱪ janiwarning ⱪenini yemǝnglar, qünki ⱨǝrbir janiwarning jeni uning ⱪenididur; kimki uni yesǝ üzüp taxlinidu» — dedim.
زیرا جان هر موجودی در خون اوست. به همین دلیل است که به قوم اسرائیل گفتم که هرگز خون نخورند، زیرا حیات هر موجود زنده‌ای در خون آن است. پس هر کس خون بخورد باید از میان قوم اسرائیل منقطع شود.
15 Kimdǝkim ɵlüp ⱪalƣan yaki yirtⱪuqlar boƣup titma-titma ⱪiliwǝtkǝn bir ⱨaywanni yesǝ, mǝyli u yǝrlik yaki yaⱪa yurtluⱪ bolsun ɵz kiyimlirini yuyup, suda yuyunsun wǝ kǝq kirgüqǝ napak sanalsun; andin u pak bolidu.
«هر اسرائیلی یا غریبی که گوشت حیوان مرده یا دریده شده‌ای را بخورد، باید لباس خود را بشوید و غسل کند. او بعد از غروب طاهر خواهد بود.
16 Lekin u yaki kiyimlirini yumisa, yaki suda bǝdinini yumisa, xu kixi ɵz ⱪǝbiⱨlikining jazasini tartidu.
ولی اگر لباسهایش را نشوید و غسل نکند مجرم خواهد بود.»

< Lawiylar 17 >