Yuⱨanna 2
1 Üqinqi küni, Galiliyǝdiki Kana yezisida bir toy boldi. Əysaning anisi [Mǝryǝm] u yǝrdǝ idi
En op den derden dag was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was aldaar.
2 ⱨǝm Əysa wǝ uning muhlislirimu toyƣa tǝklip ⱪilinƣanidi.
En Jezus was ook genood, en Zijn discipelen, tot de bruiloft.
3 Toyda xarab tügǝp ⱪalƣanda, Əysaning anisi uningƣa: — Ularning xarabliri tügǝp ⱪaptu, — dedi.
En als er wijn ontbrak, zeide de moeder van Jezus tot Hem: Zij hebben geen wijn.
4 Əysa uningƣa: — Hanim, mening sǝn bilǝn nemǝ karim? Mening waⱪti-saitim tehi kǝlmidi, — dedi.
Jezus zeide tot haar: Vrouw, wat heb Ik met u te doen? Mijn ure is nog niet gekomen.
5 Anisi qakarlarƣa: — U silǝrgǝ nemǝ ⱪil desǝ, xuni ⱪilinglar, — dedi.
Zijn moeder zeide tot de dienaars: Zo wat Hij ulieden zal zeggen, doet dat.
6 Əmdi xu yǝrdǝ Yǝⱨudiylarning taⱨarǝt aditi boyiqǝ ixlitilidiƣan, ⱨǝrbirigǝ ikki-üq tungdin su siƣidiƣan altǝ tax küp ⱪoyulƣanidi.
En aldaar waren zes stenen watervaten gesteld, naar de reiniging der Joden, elk houdende twee of drie metreten.
7 Əysa qakarlarƣa: — Küplǝrgǝ su toldurunglar, — dedi. Ular küplǝrni aƣziƣiqǝ tolduruxti.
Jezus zeide tot hen: Vult de watervaten met water. En zij vulden ze tot boven toe.
8 Andin u ularƣa yǝnǝ: — Əmdi buningdin usup toy baxⱪurƣuqiƣa beringlar, — dedi. Ular uni apirip bǝrdi.
En Hij zeide tot hen: Schept nu, en draagt het tot den hofmeester; en zij droegen het.
9 Toy baxⱪurƣuqi xarabⱪa aylandurulƣan sudin tetip kɵrgǝndǝ (u uning ⱪǝyǝrdin kǝltürülgǝnlikini bilmidi, ǝmma buni su toxuƣan qakarlar bilǝtti) toy baxⱪurƣuqi toyi boluwatⱪan yigitni qaⱪirip,
Als nu de hofmeester het water, dat wijn geworden was, geproefd had (en hij wist niet, van waar de wijn was; maar de dienaren, die het water geschept hadden, wisten het), zo riep de hofmeester den bruidegom.
10 uningƣa: — Ⱨǝrbir [toy ⱪilƣuqi] yahxi xarabni toyning bexida ⱪuyidu, andin meⱨmanlar ⱪanƣuqǝ iqkǝndin keyin, naqirini ⱪuyidu. Əjǝba, sǝn yahxi xarabni muxu qaƣⱪiqǝ saⱪlapsǝn! — dedi.
En zeide tot hem: Alle man zet eerst den goeden wijn op, en wanneer men wel gedronken heeft, alsdan den minderen; maar gij hebt den goeden wijn tot nu toe bewaard.
11 Bu bolsa, Əysa kɵrsǝtkǝn mɵjizilik alamǝtlǝrning dǝslǝpkisi bolup, Galiliyǝning Kana yezisida kɵrsitilgǝnidi. Buning bilǝn u ɵzining xan-xǝripini ayan ⱪildi, wǝ uning muhlisliri uningƣa etiⱪad ⱪildi.
Dit beginsel der tekenen heeft Jezus gedaan te Kana in Galilea, en heeft Zijn heerlijkheid geopenbaard; en Zijn discipelen geloofden in Hem.
12 Bu ixtin keyin u, anisi, iniliri wǝ muhlisliri bilǝn Kǝpǝrnaⱨum xǝⱨirigǝ qüxüp, u yǝrdǝ birnǝqqǝ kün turdi.
Daarna ging Hij af naar Kapernaum, Hij, en Zijn moeder, en Zijn broeders, en Zijn discipelen; en zij bleven aldaar niet vele dagen.
13 Yǝⱨudiylarning «ɵtüp ketix ⱨeyti»ƣa yeⱪin ⱪalƣanda, Əysa Yerusalemƣa bardi.
En het pascha der Joden was nabij, en Jezus ging op naar Jeruzalem.
14 U ibadǝthana [ⱨoylilirida] kala, ⱪoy wǝ kǝptǝr-pahtǝk satⱪuqilarni ⱨǝm u yǝrdǝ olturƣan pul tegixküqilǝrni kɵrdi.
En Hij vond in den tempel, die ossen, en schapen, en duiven verkochten, en de wisselaars daar zittende.
15 U tanidin ⱪamqa yasap, ularning ⱨǝmmisini ⱪoy-kaliliri bilǝn ⱪoxup ibadǝthanidin ⱨǝydǝp qiⱪardi. Pul tegixküqilǝrning pullirini qeqip, xirǝlirini ɵrüwǝtti
En een gesel van touwtjes gemaakt hebbende, dreef Hij ze allen uit den tempel, ook de schapen en de ossen; en het geld der wisselaren stortte Hij uit, en keerde de tafelen om.
16 wǝ pahtǝk-kǝptǝr satⱪuqilarƣa: — Bu nǝrsilǝrni bu yǝrdin elip ketix! Atamning ɵyini soda-setiⱪ ɵyi ⱪilixiwalma! — dedi.
En Hij zeide tot degenen, die de duiven verkochten: Neemt deze dingen van hier weg; maakt niet het huis Mijns Vaders tot een huis van koophandel.
17 Buni kɵrgǝn muhlisliri [Zǝburda] mundaⱪ pütülginini esigǝ elixti: «Sening [muⱪǝddǝs] ɵyünggǝ bolƣan otluⱪ muⱨǝbbitim ɵzümni qulƣiwaldi!».
En Zijn discipelen werden indachtig, dat er geschreven is: De ijver van Uw huis heeft mij verslonden.
18 Xuning bilǝn Yǝⱨudiylar u ixlarƣa inkas bildürüp uningdin: — Bundaⱪ ixlarni ⱪilƣanikǝnsǝn, ⱪeni, bizgǝ nemǝ mɵjizilik alamǝtni kɵrsitip berisǝn?! — dǝp soridi.
De Joden antwoordden dan, en zeiden tot Hem: Wat teken toont Gij ons, dat Gij deze dingen doet?
19 Əysa ularƣa jawab berip: — Uxbu ibadǝthanini quwuwǝtsǝnglar, mǝn üq kün iqidǝ uni yengiwaxtin ⱪurup qiⱪimǝn, — dedi.
Jezus antwoordde en zeide tot hen: Breekt dezen tempel, en in drie dagen zal Ik denzelven oprichten.
20 Xuning bilǝn bu Yǝⱨudiylar yǝnǝ uningƣa: — Bu ibadǝthanini yasawatⱪili ⱨazirƣiqǝ ⱪiriⱪ altǝ yil bolƣan tursa, sǝn uni ⱪandaⱪsigǝ üq kündila ⱪurup qiⱪalaysǝn?! — dedi.
De Joden zeiden dan: Zes en veertig jaren is over dezen tempel gebouwd, en Gij, zult Gij dien in drie dagen oprichten?
21 Ⱨalbuki, uning «ibadǝthana» degini uning ɵz tenini kɵrsǝtkǝnidi.
Maar Hij zeide dit van den tempel Zijns lichaams.
22 Xunga, u ɵlümdin tirilgǝndin keyin, muhlisliri uning bu deginini esigǝ aldi wǝ xundaⱪla muⱪǝddǝs yazmilardiki bu ⱨǝⱪtiki bexarǝtkǝ ⱨǝmdǝ Əysaning eytⱪan sɵzigǝ ixǝndi.
Daarom, als Hij opgestaan was van de doden, werden Zijn discipelen gedachtig, dat Hij dit tot hen gezegd had, en zij geloofden de Schrift, en het woord, dat Jezus gesproken had.
23 Ɵtüp ketix ⱨeytida, nurƣun kixilǝr uning Yerusalemda kɵrsǝtkǝn mɵjizilik alamǝtlǝrni kɵrgǝn bolup, uning namiƣa etiⱪad ⱪilixti.
En als Hij te Jeruzalem was, op het pascha, in het feest, geloofden velen in Zijn Naam, ziende Zijn tekenen, die Hij deed.
24 Lekin Əysa pütkül insanlarning [ⱪǝlbining] ⱪandaⱪ ikǝnlikini bilgǝqkǝ, ɵzini ularƣa tapxurmaytti.
Maar Jezus Zelf betrouwde hun Zichzelven niet, omdat Hij hen allen kende,
25 Insan toƣruluⱪ ⱨeqkimning uningƣa guwaⱨliⱪ berixining ⱨajiti yoⱪ idi; qünki u insanlarning ⱪǝlbidǝ nemǝ bar ikǝnlikini ɵzi bilǝtti.
En omdat Hij niet van node had, dat iemand getuigen zou van den mens; want Hij Zelf wist, wat in den mens was.
