Ayup 41
1 Lewiatanni ⱪarmaⱪ bilǝn tartalamsǝn? Uning tilini arƣamqa bilǝn [baƣlap] basalamsǝn?
Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
2 Uning burniƣa ⱪomux qülükni kirgüzǝlǝmsǝn? Uning engikini tɵmür nǝyzǝ bilǝn texǝlǝmsǝn?
Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
3 U sanga arⱪa-arⱪidin iltija ⱪilamdu? Yaki sanga yawaxliⱪ bilǝn sɵz ⱪilamdu?
Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
4 U sǝn bilǝn ǝⱨdǝ tüzüp, Xuning bilǝn sǝn uni mǝnggü malay süpitidǝ ⱪobul ⱪilalamsǝn?
Mon den vil indgaa en Pagt med dig, saa du faar den til Træl for evigt?
5 Sǝn uni ⱪuxⱪaqni oynatⱪandǝk oynitamsǝn? Dedǝkliringning ⱨuzuri üqün uni baƣlap ⱪoyamsǝn?
Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
6 Tijarǝtqilǝr uning üstidǝ sodilixamdu? Uni sodigǝrlǝrgǝ bɵlüxtürüp berǝmdu?
Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
7 Sǝn uning pütkül terisigǝ atarnǝyzini sanjiyalamsǝn? Uning bexiƣa qanggak bilǝn sanjiyalamsǝn?!
Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
8 Ⱪolungni uningƣa birla tǝgküzgǝndin keyin, Bu jǝngni ǝslǝp ikkinqi undaⱪ ⱪilƣuqi bolmaysǝn!
Læg dog engang din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
9 Mana, «[uni boysundurimǝn]» degǝn ⱨǝrⱪandaⱪ ümid biⱨudiliktur; Ⱨǝtta uni bir kɵrüpla, ümidsizlinip yǝrgǝ ⱪarap ⱪalidu ǝmǝsmu?
Det Haab vilde blive til Skamme, alene ved Synet laa du der.
10 Uning jeniƣa tegixkǝ petinalaydiƣan ⱨeqkim yoⱪtur; Undaⱪta Mening aldimda turmaⱪqi bolƣan kimdur?
Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
11 Asman astidiki ⱨǝmmǝ nǝrsǝ Mening tursa, Mening aldimƣa kim kelip «manga tegixlikini bǝrginǝ» dǝp baⱪⱪan ikǝn, Mǝn uningƣa ⱪayturuxⱪa tegixlikmu?
Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
12 [Lewiatanning] ǝzaliri, Uning zor küqi, Uning tüzülüxining güzǝlliki toƣruluⱪ, Mǝn süküt ⱪilip turalmaymǝn.
Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
13 Kim uning sawutluⱪ tonini salduruwetǝlisun? Kim uning ⱪox engiki iqigǝ kiriwalalisun?
Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
14 Kim uning yüz dǝrwazilirini aqalalisun? Uning qixliri ǝtrapida wǝⱨimǝ yatidu.
Hvem har aabnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
15 Ⱪasiraⱪlirining sǝpliri uning pǝhridur, Ular bir-birigǝ qing qaplaxturulƣanki,
Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
16 Bir-birigǝ xamal kirmǝs yeⱪin turidu.
de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
17 Ularning ⱨǝrbiri ɵz ⱨǝmraⱨliriƣa qaplaxⱪandur; Bir-birigǝ ziq yepixturulƣan, ⱨeq ayrilmastur.
de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
18 Uning qüxkürüxliridin nur qaⱪnaydu, Uning kɵzliri sǝⱨǝrdiki ⱪapaⱪtǝktur.
Dens Nysen fremkalder straalende Lys, som Morgenrødens Øjenlaag er dens Øjne.
19 Uning aƣzidin otlar qiⱪip turidu; Ot uqⱪunliri sǝkrǝp qiⱪidu.
Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
20 Ⱪomux gülhanƣa ⱪoyƣan ⱪaynawatⱪan ⱪazandin qiⱪⱪan ⱨordǝk, Uning burun tɵxükidin tütün qiⱪip turidu;
Em staar ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
21 Uning nǝpisi kɵmürlǝrni tutaxturidu, Uning aƣzidin bir yalⱪun qiⱪidu.
Dens Aande tænder som glødende Kul, Luer staar ud af dens Gab.
22 Boynida zor küq yatidu, Wǝⱨimǝ uning aldida sǝkrixip oynaydu.
Styrken bor paa dens Hals, og Angsten hopper foran den.
23 Uning ǝtliri ⱪat-ⱪat birlǝxtürülüp qing turidu; Üstidiki [ⱪasiraⱪliri] yepixturulup, midirlimay turidu.
Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
24 Uning yüriki bǝǝyni taxtǝk mustǝⱨkǝm turidu, Ⱨǝtta tügmǝnning asti texidǝk mǝzmut turidu.
fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
25 U ornidin ⱪozƣalsa, palwanlarmu ⱪorⱪup ⱪalidu; Uning tolƣinip xawⱪunlixidin alaⱪzadǝ bolup ketidu.
Naar den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling gaar de af Skræk.
26 Birsi ⱪiliqni uningƣa tǝgküzsimu, ⱨeq ünümi yoⱪ; Nǝyzǝ, atarnǝyzǝ wǝ yaki qanggaⱪ bolsimu bǝribir ünümsizdur.
Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevaaben, Spyd eller Pil.
27 U tɵmürni samandǝk, Misni por yaƣaqtǝk qaƣlaydu.
Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
28 Oⱪya bolsa uni ⱪorⱪitip ⱪaqⱪuzalmaydu; Salƣa taxliri uning aldida pahalƣa aylinidu.
Buens Søn slaar den ikke paa Flugt, Slyngens Sten bliver Straa for den,
29 Toⱪmaⱪlarmu pahaldǝk ⱨeqnemǝ ⱨesablanmaydu; U nǝyzǝ-xǝxbǝrning tǝnglinixigǝ ⱪarap külüp ⱪoyidu.
Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
30 Uning asti ⱪismi bolsa ɵtkür sapal parqiliridur; U lay üstigǝ qong tirna bilǝn tatiliƣandǝk iz ⱪalduridu.
Paa Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
31 U dengiz-okyanlarni ⱪazandǝk ⱪaynitiwetidu; U dengizni ⱪazandiki mǝlⱨǝmdǝk waraⱪxitidu;
Dybet faar den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
32 U mangsa mangƣan yoli parⱪiraydu; Adǝm [buȥƣunlarni kɵrüp] qongⱪur dengizni ap’aⱪ qaqliⱪ boway dǝp oylap ⱪalidu.
bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhaar.
33 Yǝr yüzidǝ uning tǝngdixi yoⱪtur, U ⱨeq ⱪorⱪmas yaritilƣan.
Dens Lige findes ikke paa Jord, den er skabt til ikke at frygte.
34 U büyüklǝrning ⱨǝrⱪandiⱪiƣa [jür’ǝt bilǝn] nǝzǝr selip, ⱪorⱪmaydu; U barliⱪ mǝƣrur ⱨaywanlarning padixaⱨidur».
Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.
