< Ayup 23 >
1 Ayup jawabǝn mundaⱪ dedi: —
Då svara Job og sagde:
2 «Bügünmu xikayitim aqqiⱪtur; Uning meni basⱪan ⱪoli aⱨ-zarlirimdinmu eƣirdur!
«Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.
3 Aⱨ, Uni nǝdin tapalaydiƣanliⱪimni bilgǝn bolsam’idi, Undaⱪta Uning olturidiƣan jayiƣa barar idim!
Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!
4 Xunda mǝn Uning aldida dǝwayimni bayan ⱪilattim, Aƣzimni munazirilǝr bilǝn toldurattim,
Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.
5 Mǝn Uning manga bǝrmǝkqi bolƣan jawabini bilǝlǝyttim, Uning manga nemini demǝkqi bolƣanliⱪini qüxinǝlǝyttim.
Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.
6 U manga ⱪarxi turup zor küqi bilǝn mening bilǝn talixamti? Yaⱪ! U qoⱪum manga ⱪulaⱪ salatti.
Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.
7 Uning ⱨuzurida ⱨǝⱪⱪaniy bir adǝm uning bilǝn dǝwalixalaytti; Xundaⱪ bolsa, mǝn ɵz Sotqim aldida mǝnggügiqǝ aⱪlanƣan bolattim.
Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.
8 Əpsus, mǝn alƣa ⱪarap mangsammu, lekin U u yǝrdǝ yoⱪ; Kǝynimgǝ yansammu, Uning sayisinimu kɵrǝlmǝymǝn.
Gjeng eg i aust, han er’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;
9 U sol tǝrǝptǝ ix ⱪiliwatⱪanda, mǝn Uni bayⱪiyalmaymǝn; U ong tǝrǝptǝ yoxurunƣanda, mǝn Uni kɵrǝlmǝymǝn;
i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.
10 Biraⱪ U mening mangidiƣan yolumni bilip turidu; U meni tawliƣandin keyin, altundǝk sap bolimǝn.
For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.
11 Mening putlirim uning ⱪǝdǝmlirigǝ qing ǝgǝxkǝn; Uning yolini qing tutup, ⱨeq qǝtnimidim.
Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,
12 Mǝn yǝnǝ Uning lǝwlirining buyruⱪidin bax tartmidim; Mǝn Uning aƣzidiki sɵzlǝrni ɵz kɵngüldikilirimdin ⱪimmǝtlik bilip ⱪǝdirlǝp kǝldim.
veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.
13 Biraⱪ Uning bolsa birla muddiasi bardur, kimmu Uni yolidin buruyalisun? U kɵnglidǝ nemini arzu ⱪilƣan bolsa, xuni ⱪilidu.
Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.
14 Qünki U manga nemini iradǝ ⱪilƣan bolsa, xuni bǝrⱨǝⱪ wujudⱪa qiⱪiridu; Mana muxu hildiki ixlar Uningda yǝnǝ nurƣundur.
Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.
15 Xunga mǝn Uning aldida dǝkkǝ-dükkigǝ qüximǝn; Bularni oylisamla, mǝn Uningdin ⱪorⱪup ketimǝn.
Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.
16 Qünki Tǝngri kɵnglümni ajiz ⱪilƣan, Ⱨǝmmigǝ Ⱪadir meni sarasimigǝ salidu.
Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,
17 Ⱨalbuki, mǝn ⱪarangƣuluⱪ iqidǝ ujuⱪturulmidim, Wǝ yaki yüzümni oriwalƣan zulmǝt-ⱪarangƣuluⱪⱪimu ⱨeq süküt ⱪilmidim.
ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.