Yaⱪup 1
1 Hudaning wǝ Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨning ⱪuli bolƣan mǝnki Yaⱪuptin tarⱪaⱪ turuwatⱪan muⱨajir on ikki ⱪǝbiligǝ salam!
Jakobus, dienaar van God en van den Heer Jesus Christus, aan de twaalf stammen in de verstrooiing: heil!
2 I ⱪerindaxlirim, ⱨǝrⱪandaⱪ sinaⱪlarƣa duq kǝlsǝnglar, buni zor huxalliⱪ dǝp bilinglar.
Mijn broeders, acht het een zeer grote vreugde, wanneer gij in allerhande bekoringen valt.
3 Qünki silǝrgǝ mǝlumki, bundaⱪ etiⱪadinglarning sinilixi silǝrdǝ sǝwr-qidamliⱪ xǝkillǝndüridu;
Want gij weet, dat de beproeving van uw geloof de oorzaak is van geduld;
4 sǝwr-qidamliⱪning hisliti ⱪǝlbinglarda turup xundaⱪ pixip yetilsunki, xuning bilǝn silǝr pixⱪan, mukǝmmǝl wǝ kǝm-kutisiz bolisilǝr.
welnu, het geduld behoeft slechts volkomen te worden, dan zijt gij volmaakt en ongerept, en schiet gij in niets te kort.
5 Biraⱪ ǝgǝr aranglardiki birsi danaliⱪⱪa moⱨtaj bolsa, ⱨǝmmigǝ sehiyliⱪ bilǝn beridiƣan xundaⱪla ǝyiblimǝydiƣan Hudadin tilisun. Xuning bilǝn uningƣa qoⱪum ata ⱪilinidu.
Komt iemand van u dan wijsheid te kort, hij vrage ze aan God, die ze aan allen verleent, eenvoudigweg en zonder verwijt; dan zal ze hem geschonken worden.
6 Biraⱪ u ⱨeq deliƣul bolmay ixǝnq bilǝn tilisun; qünki deliƣul kixi huddi xamalda urulup uyan-buyan yǝlpüngǝn dengiz dolⱪuniƣa ohxaydu.
Maar hij moet vragen met geloof en zonder te weifelen; want wie weifelt, gelijkt op een golf van de zee, die door de wind wordt bewogen, en heen en weer wordt geslingerd.
7 Undaⱪ kixi Rǝbdin birǝr nǝrsigǝ eriximǝn, dǝp ⱨeq hiyal ⱪilmisun;
Zo iemand toch verbeelde zich niet, dat hij iets van den Heer zal ontvangen;
8 undaⱪlar üjmǝ kɵngül bolup, barliⱪ yollirida tutami yoⱪ adǝmdur.
dubbelhartig man als hij is, ongestadig in heel zijn gedrag.
9 Namrat bolƣan ⱪerindax ɵzining yuⱪiriƣa kɵtürülgǝnlikigǝ tǝntǝnǝ ⱪilsun; bay bolƣan ⱪerindax bolsa, ɵzining tɵwǝn ⱪilinƣanliⱪiƣa tǝntǝnǝ ⱪilsun, qünki u ot-qɵplǝrning qeqǝkliridǝk tozup ketidu.
Laat de broeder van nederige staat zich op zijn verheffing beroemen.
Maar de rijke op zijn geringheid; want hij zal verdwijnen als een bloem in het gras.
11 Ⱪuyax qiⱪip ⱪiziƣanda, ot-qɵplǝrni ⱪurutidu, gülliri tozup ketidu-dǝ, uning güzǝlliki yoⱪilidu; bay adǝmlǝr huddi xuningƣa ohxax, ɵz ⱨǝlǝkqilikidǝ yoⱪilidu.
Want de zon gaat op met haar gloed en doet het gras verdorren; dan valt ook zijn bloem, en haar schoonheid vliedt heen. Zo zal ook de rijke verkwijnen op zijn levenspad.
12 Sinaⱪlarƣa [sǝwrqanliⱪ bilǝn] bǝrdaxliⱪ bǝrgǝn kixi nǝⱪǝdǝr bǝhtlik-ⱨǝ! Qünki u sinaⱪtin ɵtkǝndin keyin, [Huda] Ɵzini sɵygǝnlǝrgǝ wǝdǝ ⱪilƣan ⱨayat tajiƣa muyǝssǝr bolidu.
Zalig de man, die staande blijft bij de bekoring; want wanneer hij de proef heeft doorstaan, zal hij de kroon des levens ontvangen, die God beloofd heeft aan hen, die Hem liefhebben.
13 Adǝm azduruluxⱪa duq kǝlgǝndǝ «Huda meni azduruwatidu» demisun. Qünki Huda yaman ixlar bilǝn azduruluxi mumkin ǝmǝs ⱨǝm baxⱪilarni azdurmaydu.
Niemand mag zeggen, als hij bekoord wordt: ik word door God bekoord. Want evenmin als God zelf door het kwaad wordt bekoord, brengt Hij wien ook in bekoring.
14 Bǝlki birsi azdurulƣanda, ɵz ⱨǝwǝs-nǝpsi ⱪozƣilip, ularning kǝynigǝ kirgǝn bolidu;
Neen, iedere mens wordt door zijn eigen begeerlijkheid bekoord, verleid en verlokt;
15 andin ⱨǝwǝs-nǝps ⱨamilidar bolup gunaⱨni tuƣidu; gunaⱨ ɵsüp yetilip, ɵlümgǝ elip baridu.
wanneer dan de begeerlijkheid is bevrucht, baart ze de zonde, en als de zonde volgroeid is, brengt ze de dood.
16 Xunga sɵyümlük ⱪerindaxlirim, aldinip ⱪalmanglar!
Bedriegt u niet, mijn geliefde broeders.
17 Barliⱪ yüksǝk sehiyliⱪ wǝ ⱨǝrbir mukǝmmǝl iltipat yuⱪiridin, yǝni [asmandiki] [barliⱪ] yoruⱪluⱪlarning Atisidin qüxüp kelidu; Uningda ⱨeqⱪandaⱪ ɵzgirix bolmaydu yaki Uningda «aylinix» bilǝn ⱨasil bolidiƣan kɵlǝnggilǝrmu bolmaydu.
Niet dan goede gift en volmaakte gave komt van boven, en daalt neer van den Vader der lichten, bij wien geen verandering bestaat of schaduw van wisselvalligheid.
18 U bizni [Ɵzi yaratⱪan barliⱪ] mǝwjudatlarning iqidǝ Ɵzigǝ dǝslǝp pixⱪan mewidǝk bolsun dǝp, Ɵz iradisi boyiqǝ bizni ⱨǝⱪiⱪǝtning sɵz-kalami arⱪiliⱪ tuƣdurdi.
Uit vrije wil heeft Hij ons door de prediking der waarheid verwekt, opdat we de eersteling zijner schepselen zouden zijn.
19 Xuning bilǝn, i sɵyümlük ⱪerindaxlirim, ⱨǝr adǝm anglaxⱪa tez tǝyyar tursun, sɵzlǝxkǝ aldirimisun, ƣǝzǝplinixkǝ aldirmisun.
Verstaat dit goed, mijn geliefde broeders! Een ieder zij vlug in het horen, maar traag in het spreken, traag in de toorn;
20 Qünki insanning ƣǝzipi Hudaning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪini elip kǝlmǝydu.
want ‘s mensen toorn bewerkt geen gerechtigheid Gods.
21 Xuning üqün, barliⱪ iplasliⱪlarni wǝ ⱪininglarƣa patmaywatⱪan rǝzillikni taxlanglar, [ⱪǝlbinglarda] yiltiz tartⱪuzulƣan, silǝrni ⱪutⱪuzalaydiƣan sɵz-kalamni kǝmtǝrlik-mɵminlik bilǝn ⱪobul ⱪilinglar.
Legt daarom alle onreinheid af en uitwas van boosheid, maar neemt met zachtmoedigheid het woord in u op, dat op u is geënt, en dat uw zielen kan redden.
22 Əmma ɵz-ɵzünglarni aldap pǝⱪǝt sɵz-kalamni angliƣuqilardin bolmanglar, bǝlki uni ijra ⱪilƣuqilardin bolunglar.
Weest werkers van het woord, en niet hoorders alleen; anders bedriegt gij uzelf.
23 Qünki birsi sɵz-kalamni anglap ⱪoyupla, uni ijra ⱪilmisa, u huddi ǝynǝktǝ ɵzining ǝyni ⱪiyapitigǝ ⱪarap ⱪoyup, ketip ⱪalƣan kixigǝ ohxaydu; qünki u ɵz turⱪiƣa ⱪarap bolup, qiⱪipla, xu ⱨaman ɵzining ⱪandaⱪ ikǝnlikini untuydu.
Immers, wanneer iemand het woord aanhoort, maar er zich niet naar gedraagt, dan gelijkt hij op een man, die zijn gelaat, door de natuur hem geschonken, in een spiegel beziet;
want als hij toegekeken heeft en heen is gegaan, is hij aanstonds vergeten, hoe hij er uitzag.
25 Lekin axu kixilǝrni ǝrkinlikkǝ erixtüridiƣan mukǝmmǝl ⱪanunƣa ǝstayidilliⱪ bilǝn dawamliⱪ ⱪarap, untuƣaⱪ angliƣuqi bolmay, bǝlki uning iqidǝ yaxap ijra ⱪilƣuqi bolƣan kixi ixlirida bǝhtlik ⱪilinidu.
Maar hij, die met volle aandacht de volmaakte wet der vrijheid beschouwt, en zich er ook naar gedraagt, —geen vergeetachtig hoorder, maar een man van de daad, —hij zal zalig worden door zijn werken.
26 Birsi ɵzini ihlasmǝn adǝmmǝn dǝp ⱨesabliƣan, lekin tilini tizginlimigǝn bolsa, ɵzini ɵzi aldaydu; bundaⱪ kixining ihlasmǝnliki biⱨudiliktur.
Zo iemand vroom meent te zijn, maar zijn tong niet beteugelt, dan bedriegt hij zichzelf, en zijn vroomheid is ijdel.
27 Huda’Atimizning nǝziridiki pak wǝ daƣsiz ihlasmǝnlik xuki, ⱪiyinqiliⱪta ⱪalƣan yetim-yesir, tul hotunlarni yoⱪlap, ularƣa ƣǝmhorluⱪ ⱪilix wǝ ɵzini bu dunyaning bulƣixidin daƣsiz saⱪlaxtur.
Reine en vlekkeloze vroomheid in de ogen van God en den Vader is deze: zorg te dragen voor wezen en weduwen in hun rampspoed, en zich onbesmet van de wereld te houden.
