Yǝxaya 60
1 — Ornungdin tur, nur qaq! Qünki nurung yetip kǝldi, Pǝrwǝrdigarning xan-xǝripi üstüngdǝ kɵtürüldi!
Statt upp, vert ljos! for ljoset ditt kjem, og Herrens herlegdom renn upp yver deg.
2 Qünki ⱪarangƣuluⱪ yǝr-zeminni, Ⱪapⱪara zulmǝt ǝl-yurtlarni basidu; Biraⱪ Pǝrwǝrdigar üstüngdǝ kɵtürülidu, Uning xan-xǝripi seningdǝ kɵrünidu;
Sjå, myrker ligg yver jordi, og skydimma yver folki, men yver deg renn Herren upp, yver deg hans herlegdom syner seg.
3 Ⱨǝm ǝllǝr nurung bilǝn, Padixaⱨlar sening kɵtürülgǝn yoruⱪluⱪung bilǝn mangidu.
Og folkeslag fer til ditt ljos, og kongar til din strålande glans.
4 Bexingni kɵtür, ǝtrapingƣa ⱪarap baⱪ; Ularning ⱨǝmmisi jǝm bolup yiƣilidu; Ular yeningƣa kelidu, — Oƣulliring yiraⱪtin kelidu, Ⱪizliring yanpaxlarƣa artilip kɵtürüp kelinidu.
Lyft augo upp, og sjå deg ikring! Dei samlar seg alle, dei kjem til deg. Dine søner kjem langt burtanfrå, dine døtter vert borne på armen.
5 Xu qaƣda kɵrisǝn, Kɵzliring qaⱪnap ketidu, Yürǝkliring tipqǝklǝp, iq-iqinggǝ patmay ⱪalisǝn; Qünki dengizdiki bayliⱪlar sǝn tǝrǝpkǝ burulup kelidu, Əllǝrning mal-dunyaliri yeningƣa kelidu.
Då skal du sjå det og stråla av gleda, og hjarta skal bivra og vida seg ut; for havsens rikdom skal venda seg til deg, folke-midelen koma til deg.
6 Top-top bolup kǝtkǝn tɵgilǝr, Ⱨǝm Midiyan ⱨǝm Əfaⱨdiki taylaⱪlar seni ⱪaplaydu; Xebadikilǝrning ⱨǝmmisi kelidu; Ular altun ⱨǝm huxbuy elip kelidu, Pǝrwǝrdigarning mǝdⱨiyilirini jakarlaydu.
Mengdi av kamelar skal dekkja deg, kamelfolar frå Midjan og Efa; alle skal dei koma frå Saba; gull og røykjelse skal dei bera, og forkynna Herrens pris.
7 Kedarning barliⱪ ⱪoy padiliri yeningƣa yiƣilidu; Nebayotning ⱪoqⱪarliri hizmitingdǝ bolidu; Ular Mening ⱪobul ⱪiliximƣa erixip ⱪurbangaⱨimƣa qiⱪirilidu; Xuning bilǝn güzǝllik-julaliⱪimni ayan ⱪilidiƣan ɵyümni güzǝllǝxtürimǝn.
Alle sauer frå Kedar skal samlast til deg, verar frå Nebajot tena deg, dei stig som eg vil på mitt altar, og mitt herlege hus vil eg herleggjera.
8 Kǝptǝrhaniliriƣa ⱪaytip kǝlgǝn kǝptǝrlǝrdǝk, Uqup keliwatⱪan buluttǝk keliwatⱪan kimdu?
Kven er det som flyg som skyer, som duvor til sine hus?
9 Qünki arallar Meni kütidu; Xular arisidin oƣulliringni yiraⱪtin elip kelixkǝ, Ɵz altun-kümüxlirini billǝ elip kelixkǝ, Tarxixtiki kemilǝr birinqi bolidu. Ular Hudaying Pǝrwǝrdigarning namiƣa, Israildiki Muⱪǝddǝs Bolƣuqining yeniƣa kelidu; Qünki U sanga güzǝllik-julaliⱪ kǝltürdi.
For øyland ventar på meg, og fremst gjeng Tarsis-skipi med borni dine langt burtanfrå, deira sylv og gull kjem med deim, for namnet åt Herren din Gud, for Israels Heilage, for han vil gjera deg herleg.
10 Yat adǝmlǝrning baliliri sepilliringni ⱪuridu, Ularning padixaⱨliri hizmitingdǝ bolidu; Qünki ƣǝzipimdǝ Mǝn seni urdum; Biraⱪ xapaitim bilǝn sanga rǝⱨim-meⱨribanliⱪ kɵrsǝttim.
Utlendingar skal dine murar byggja, deira kongar skal tena deg; for i min harm hev eg slege deg, men i min nåde miskunnar eg deg.
11 Dǝrwaziliring ⱨǝrdaim oquⱪ turidu; (Ular keqǝ-kündüz etilmǝydu) Xundaⱪ ⱪilƣanda ǝllǝrning bayliⱪlirini sanga elip kǝlgili, Ularning padixaⱨlirini aldingƣa yetǝklǝp kǝlgili bolidu.
Dine portar skal stødt standa opne, korkje dag eller natt skal dei stengjast, so eiga åt folki kann førast til deg, og kongarne deira i sigerferdi;
12 Qünki sanga hizmǝttǝ boluxni rǝt ⱪilidiƣan ǝl yaki padixaⱨliⱪ bolsa yoⱪilidu; Muxundaⱪ ǝllǝr pütünlǝy bǝrbat bolidu.
For det folk og det rike som ikkje vil tena deg, skal ganga til grunns, og folki verta reint tynte.
13 Mening muⱪǝddǝs jayimni güzǝllǝxtürüxkǝ, Liwanning xǝripi, — Arqa, ⱪariƣay wǝ boksus dǝrǝhlirining ⱨǝmmisi sanga kelidu; Xundaⱪ ⱪilip ayiƣim turƣan yǝrni xǝrǝplik ⱪilimǝn.
Libanons herlegdom skal koma til deg, cypressa, alm og gran i saman, til å pryda min heilagdoms stad, eg vil heilaggjera min fotstad.
14 Seni harliƣanlarning baliliri bolsa aldingƣa egilginiqǝ kelidu; Seni kǝmsitkǝnlǝrning ⱨǝmmisi ayiƣingƣa bax uridu; Ular seni «Pǝrwǝrdigarning xǝⱨiri», «Israildiki Muⱪǝddǝs Bolƣuqining Zioni» dǝp ataydu.
Bøygde kjem til deg borni åt trælkaran’ dine, dei som vanvyrde deg, skal kasta seg ned for føterne dine, og dei skal kalla deg «Herrens by», «Sion åt Israels Heilage».
15 Sǝn taxliwetilgǝn ⱨǝm nǝprǝtkǝ uqriƣanliⱪing üqün, Ⱨeqkim zeminingdin ɵtmigǝn; Əmdiliktǝ Mǝn seni mǝnggülük bir xan-xɵⱨrǝt, Əwlad-ǝwladlarning bir hursǝnliki ⱪilimǝn.
Medan du fyrr var forlati og hata, og ingi ferdsla hadde, vil eg gjera deg æveleg gild, til ei gleda frå ætt til ætt.
16 Əllǝrning sütini emisǝn, Padixaⱨlarning ǝmqikidin ǝmgǝndǝk [meⱨir-xǝpⱪitigǝ] erixsǝn; Xuning bilǝn sǝn Mǝn Pǝrwǝrdigarni ɵzüngning Nijatkaring ⱨǝm Ⱨǝmjǝmǝt-Ⱪutⱪuzƣuqing, «Yaⱪuptiki ⱪudrǝt Igisi» dǝp bilisǝn.
Du skal suga mjølk ifrå folki, ja, kongebrjost skal du suga, du skal merka at Herren, eg, er din frelsar, og Jakobs Velduge din utløysar.
17 Misning orniƣa altunni, Tɵmürning orniƣa kümüxni ǝpkelip almaxturimǝn; Yaƣaqning orniƣa misni, Taxlarning orniƣa tɵmürni ǝpkelip almaxturimǝn; Sening ⱨakimliringni bolsa tinq-aramliⱪ, Bǝgliringni ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ ⱪilimǝn.
Gull let eg koma i staden for kopar, sylv let eg koma i staden for jarn, kopar i staden for tre, og jarn i staden for steinar, fred set eg til styremagt yver deg, og rettferd til futar åt deg.
18 Zeminingda zorawanliⱪning ⱨeq sadasi bolmaydu, Qegraliring iqidǝ wǝyranqiliⱪ wǝ ⱨalakǝtmu yoⱪ bolidu; Sǝn sepilliringni «nijat», Dǝrwaziliringni «mǝdⱨiyǝ» dǝp ataysǝn.
Ikkje meir skal ein høyra um vald i ditt land, avøyding og snøyding innum grensorne dine. Du skal kalla frelsa murarne dine, og lovsong portarne dine.
19 Nǝ ⱪuyax kündüzdǝ sanga nur bolmaydu, Nǝ ayning julasi sanga yoruⱪluⱪ bǝrmǝydu; Bǝlki Pǝrwǝrdigar sening mǝnggülük nurung bolidu, Sening Hudaying güzǝl julaliⱪing bolidu.
Ikkje skal soli lenger vera deg til ljos um dagen, og ikkje skal månen skina og lysa for deg; men Herren skal vera deg ævelegt ljos, og din Gud vera din herlegdom.
20 Sening ⱪuyaxing ikkinqi patmaydu, Eying tolunluⱪidin yanmaydu; Qünki Pǝrwǝrdigar sening mǝnggülük nurung bolidu, Ⱨǝsrǝt-ⱪayƣuluⱪ künliringgǝ hatimǝ berilidu.
Ikkje lenger skal soli di glada, og ikkje månen din missa sin glans; for Herren skal vera deg ævelegt ljos, dine syrgjedagar er enda.
21 Sening hǝlⱪingning ⱨǝmmisi ⱨǝⱪⱪaniy bolidu; Yǝr-zeminƣa mǝnggügǝ igidarqiliⱪ ⱪilidu; Ularning Mening güzǝl julaliⱪimni ayan ⱪilixi üqün, Ular Ɵz ⱪolum bilǝn tikkǝn maysa, Ɵz ⱪolum bilǝn ixliginim bolidu.
Og ditt folk, dei er alle rettferdige, æveleg skal dei landet eiga, dei er renningen av mi planting, verket av mine hender til mi æra.
22 Sǝbiy bala bolsa mingƣa, Əng kiqiki bolsa uluƣ ǝlgǝ aylinidu, Mǝnki Pǝrwǝrdigar bularni ɵz waⱪtida tezdin ǝmǝlgǝ axurimǝn.
Den minste skal verta til tusund, den ringaste til eit veldugt folk. Eg er Herren, i si tid set eg det brått i verk.
