< Ⱨoxiya 3 >
1 Wǝ Pǝrwǝrdigar manga: — Yǝnǝ barƣin, axnisi tǝripidin sɵyülgǝn, zinahor bir ayalni sɵygin; gǝrqǝ Israillar yat ilaⱨlar tǝripigǝ eƣip kǝtkǝn, «kixmix poxkal»larni sɵygǝn bolsimu, [Mǝn] Pǝrwǝrdigar ularƣa kɵrsǝtkǝn sɵygümdǝk sǝn uni sɵygin, — dedi
Et dixit Dominus ad me: Adhuc vade, et dilige mulierem dilectam amico et adulteram, sicut diligit Dominus filios Israël, et ipsi respiciunt ad deos alienos, et diligunt vinacia uvarum.
2 (xunga mǝn on bǝx kümüx tǝnggǝ, bir homir buƣday wǝ yerim homir arpiƣa uni ɵzümgǝ ⱪayturuwaldim;
Et fodi eam mihi quindecim argenteis, et coro hordei, et dimidio coro hordæi.
3 Mǝn uningƣa: «Sǝn mǝn üqün uzun künlǝr kütisǝn; sǝn paⱨixilik ⱪilmaysǝn, sǝn baxⱪa ǝrningki bolmaysǝn; mǝnmu sǝn üqün ohxaxla seni kütimǝn» — dedim).
Et dixi ad eam: Dies multos exspectabis me; non fornicaberis, et non eris viro; sed et ego exspectabo te.
4 — «Qünki Israillar uzun künlǝr padixaⱨsiz, xaⱨzadisiz, ⱪurbanliⱪsiz, «tüwrük»siz, «ǝfod»siz wǝ ⱨeq ɵy butlirisiz kütüp turidu.
Quia dies multos sedebunt filii Israël sine rege, et sine principe, et sine sacrificio, et sine altari, et sine ephod, et sine theraphim.
5 Wǝ keyinrǝk, Israil baliliri ⱪaytip kelidu wǝ Pǝrwǝrdigar bolƣan Hudasini ⱨǝm Dawut padixaⱨini izdǝydu; künlǝrning ahirida ular tǝwrinip ǝyminip Pǝrwǝrdigarning yeniƣa, xundaⱪla Uning meⱨribanliⱪiƣa ⱪarap kelidu».
Et post hæc revertentur filii Israël, et quærent Dominum Deum suum, et David regem suum: et pavebunt ad Dominum, et ad bonum ejus, in novissimo dierum.