Ⱨoxiya 12
1 Əfraimning yegini xamaldur, U xǝrⱪ xamilini ⱪoƣlap yüridu; U künlǝp yalƣanqiliⱪ, zulum-zorluⱪni kɵpǝytmǝktǝ; Ular Asuriyǝ bilǝn ǝⱨdǝ tüzidu, Xuningdǝk Misirƣa may «soƣiliri» kɵtürüp apirilidu.
Efraim stundar etter vind, og jagtar etter austanver. All dagen aukar det på med lygn og vald. Samband med Assur gjer dei, og olje fører dei til Egyptarland.
2 Pǝrwǝrdigarning Yǝⱨuda bilǝnmu bir dǝwasi bar; U Yaⱪupni yolliri boyiqǝ jazalaydu; Uning ⱪilmixlirini ɵz üstigǝ ⱪayturidu.
Men Herren fører sak med Juda, og vil heimsøkja Jakob for åtferdi hans, betala honom etter gjerningarne hans.
3 U baliyatⱪuda turup akisini tapinidin tutuwalƣan, Ɵz küqi bilǝn Huda bilǝn elixⱪan;
I morslivet heldt han bror sin i hælen, og i si manndomskraft drogst han med Gud.
4 U bǝrⱨǝⱪ Pǝrixtǝ bilǝn elixip, ƣǝlibǝ ⱪildi; U yiƣlidi, Uningƣa dua-tilawǝt ⱪildi; [Huda] uni Bǝyt-Əldǝ tepiwaldi, Wǝ xu yǝrdǝ bizgǝ sɵz ⱪildi;
Ja, han drogst med engelen og vann, han gret og bad honom um nåde. I Betel fann han honom, og der tala han med oss.
5 — Yǝni Pǝrwǝrdigar, samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Huda, — «Pǝrwǝrdigar» bolsa Uning hatirǝ namidur!
Og Herren, allhers Gud - «Herren» er hans ærenamn.
6 Xunga sǝn, Hudaying arⱪiliⱪ, Uning yeniƣa ⱪayt; Meⱨribanliⱪ wǝ adalǝtni ⱪolungdin bǝrmǝ, Hudayingƣa ümid baƣlap, Uni izqil kütkin.
Og du, til din Gud skal du venda um. Hald fast på kjærleik og rett! Og bia stødt på din Gud!
7 Mana bu sodigǝr! Uning ⱪolida aldamqiliⱪ tarazisi bar; U bozǝk ⱪilixⱪa amraⱪtur.
Kana’an, i handi hans er falsk vegt. Å gjera urett likar han.
8 Əfraim: «Mǝn dǝrwǝⱪǝ beyidim, Ɵzümgǝ kɵp bayliⱪlarni toplidim; Biraⱪ ular barliⱪ ǝjirlirimdǝ mǝndin ⱨeq gunaⱨiy ⱪǝbiⱨlikni tapalmaydu!» — dǝydu.
So segjer og Efraim: «Eg hev då vorte rik, eg hev vunne meg midel. Kva eg so strævar med, so skal dei då ikkje finna hjå meg nokon urett som er synd.»
9 Biraⱪ Misir zeminidin tartip Mǝn Pǝrwǝrdigar sening Hudaying bolƣanmǝn, Mǝn seni yǝnǝ «[kǝpilǝr] ⱨeyti»dikidǝk qedirlarda turƣuzimǝn!
Men eg er Herren din Gud, alt ifrå Egyptarland, eg vil endå lata deg bu i tjeldbuder liksom i høgtidsdagarne.
10 «Mǝn pǝyƣǝmbǝrlǝrgǝ sɵz ⱪilƣanmǝn, Alamǝt kɵrünüxlǝrni kɵpǝytkǝnmǝn, Xundaⱪla pǝyƣǝmbǝrlǝr arⱪiliⱪ tǝmsillǝrni kɵrsǝtkǝnmǝn.
Og eg hev tala til profetarne, og eg, syner i mengd hev late deim sjå, og gjenom profetarne hev eg tala i liknader.
11 Gilead ⱪǝbiⱨmu? Ular bǝrⱨǝⱪ pǝⱪǝt yarimaslardur! Ular Gilgalda torpaⱪlarni ⱪurbanliⱪ ⱪilidu; Ularning ⱪurbangaⱨliri dǝrwǝⱪǝ etiz ⱪirliridiki tax dɵwiliridǝk kɵptur!
Er no Gilead eit illgjerdsreir, so skal dei verta berre fåfengd. Ofrar dei uksar i Gilgal, so skal og altari deira verta som steinrøysar innmed forerne på marki.
12 (Yaⱪup Suriyǝgǝ ⱪeqip kǝtti, Xu yǝrdǝ Israil hotun elix üqün ixligǝn; Bǝrⱨǝⱪ, hotun elix üqün u ⱪoylarni baⱪⱪanidi).
Og Jakob rømde til Aramsletta, og Israel træla for ei kona - og for ei kona gjætte han.
13 Pǝrwǝrdigar yǝnǝ pǝyƣǝmbǝr arⱪiliⱪ Israilni Misirdin qiⱪirip ⱪutⱪuzƣan, Pǝyƣǝmbǝr arⱪiliⱪ uningdin hǝwǝrmu alƣan.
Men ved ein profet førde Herren Israel frå Egyptarland, og ved ein profet gjætte han honom.
14 Əfraim [Hudaning] ⱪǝⱨrini intayin ⱪattiⱪ ⱪozƣiƣan; Uning Rǝbbi u tɵkkǝn ⱪan ⱪǝrzni uning gǝdinigǝ artidu, Xǝrmǝndilik-aⱨanǝtini ɵz bexiƣa ⱪayturidu.
Sår harm hev Efraim valde. Difor skal Herren hans lata blodskuldi hans koma yver honom, og han skal venda hans skjemdarferd mot honom sjølv.
