< Ibraniylarƣa 6 >
Portanto, deixando o ensino dos primeiros princípios de Cristo, prossigamos para a perfeição - não lançando novamente um fundamento de arrependimento das obras mortas, de fé para com Deus,
2 Xuning üqün, Mǝsiⱨ toƣrisidiki dǝslǝpki asasiy tǝlimdǝ tohtap ⱪalmay, — yǝni ⱪaytidin «ɵlük ixlar»din towa ⱪilix wǝ Hudaƣa etiⱪad baƣlax, qɵmüldürülüxlǝr, «ⱪol tǝgküzüx», ɵlgǝnlǝrning tirildürülüxi wǝ mǝnggülük ⱨɵküm-soraⱪ toƣrisidiki tǝlimlǝrdin ul salayli dǝp olturmay, mukǝmmǝllikkǝ ⱪarap mangayli. (aiōnios )
do ensino dos batismos, da imposição de mãos, da ressurreição dos mortos e do julgamento eterno. (aiōnios )
3 Huda haliƣanikǝn, biz xundaⱪ ⱪilimiz.
Isto nós faremos, se Deus permitir.
Pois em relação àqueles que outrora foram iluminados e provaram do dom celestial, e foram feitos participantes do Espírito Santo,
5 Qünki ǝslidǝ yorutulup, ǝrxtiki iltipattin tetiƣan, Muⱪǝddǝs Roⱨtin nesip bolƣan, Hudaning sɵz-kalamining yahxiliⱪini ⱨǝm kǝlgüsi zamanda ayan ⱪilinidiƣan ⱪudrǝtlǝrni ⱨes ⱪilip baⱪⱪanlar ǝgǝr yoldin qǝtnigǝn bolsa, ularni ⱪaytidin towa ⱪildurux ⱨǝrgiz mumkin ǝmǝs. Qünki ular ɵz-ɵzigǝ ⱪilip Hudaning Oƣlini ⱪaytidin krestlǝp rǝswa ⱪilmaⱪta. (aiōn )
e provaram a boa palavra de Deus e os poderes do tempo vindouro, (aiōn )
e depois caíram, é impossível renová-los novamente para o arrependimento; vendo-os crucificar o Filho de Deus para si mesmos novamente, e colocá-lo à vergonha aberta.
7 Qünki kɵp ⱪetimlap ɵz üstigǝ yaƣⱪan yamƣur süyini iqkǝn, ɵzidǝ teriƣuqilarƣa mǝnpǝǝtlik ziraǝtlǝrni ɵstürüp bǝrgǝn yǝr bolsa Hudadin bǝrikǝt almaⱪta.
Para a terra que bebeu a chuva que vem frequentemente sobre ela e produz uma colheita adequada para eles por causa de quem também é lavrada, recebe a bênção de Deus;
8 Biraⱪ tikǝn wǝ ⱪamƣaⱪ ɵstürgǝn bolsa, u ǝrzimǝs bolup, lǝnǝtkǝ yeⱪin bolup, aⱪiwiti kɵydürülüxtin ibarǝt bolidu.
mas se ela carrega espinhos e cardos, é rejeitada e quase amaldiçoada, cujo fim é ser queimada.
9 Lekin ǝy sɵyümlüklirim, gǝrqǝ yuⱪiriⱪi ixlarni tilƣa alƣan bolsaⱪmu, silǝrdǝ buningdinmu ǝwzǝl ixlar, xundaⱪla nijatliⱪning elip baridiƣan ixliri bar dǝp ⱪayil bolduⱪ.
Mas, amados, estamos convencidos de coisas melhores para vocês, e coisas que acompanham a salvação, mesmo que falemos assim.
10 Qünki Huda ⱪilƣan ǝmǝlliringlarni wǝ Uning muⱪǝddǝs bǝndilirigǝ ⱪilƣan wǝ ⱨazirmu ⱪiliwatⱪan hizmitinglar arⱪiliⱪ Uning nami üqün kɵrsǝtkǝn meⱨir-muⱨǝbbitinglarni untup ⱪalidiƣan adalǝtsizlǝrdin ǝmǝs.
Pois Deus não é injusto, de modo a esquecer seu trabalho e o trabalho de amor que você mostrou para com seu nome, no sentido de que você serviu aos santos, e ainda os serve.
11 Əmma silǝrning ümidinglarning toluⱪ jǝzm-hatirjǝmlik bilǝn boluxi üqün, ⱨǝrbiringlarning ahirƣiqǝ xundaⱪ ƣǝyrǝt ⱪilixinglarƣa intizarmiz;
Desejamos que cada um de vocês mostre a mesma diligência até a plenitude da esperança até o fim,
12 xundaⱪla sɵrǝlmilǝrdin bolmay, bǝlki etiⱪad wǝ sǝwrqanliⱪ arⱪiliⱪ Hudaning wǝdilirigǝ warisliⱪ ⱪilƣanlarni ülgǝ ⱪilidiƣanlardin bolƣaysilǝr.
que não sejam preguiçosos, mas imitadores daqueles que pela fé e perseverança herdaram as promessas.
13 Qünki Huda Ibraⱨimƣa wǝdǝ ⱪilƣanda, Ɵzidin üstün turidiƣan ⱨeqkim bolmiƣaqⱪa, Ɵzi bilǝn ⱪǝsǝm ⱪilip:
Pois quando Deus fez uma promessa a Abraão, já que não podia jurar por ninguém maior, jurou por si mesmo,
14 «Sanga qoⱪum bǝht ata ⱪilimǝn, seni qoⱪum kɵpǝytip berimǝn» — dedi.
dizendo: “Certamente te abençoarei, e multiplicar-te-ei”.
15 Xuning bilǝn, [Ibraⱨim] uzun waⱪit sǝwr-taⱪǝt bilǝn kütüp, Hudaning wǝdisigǝ erixti.
Assim, tendo suportado pacientemente, ele obteve a promessa.
16 Qünki insanlar ɵzliridin üstün turidiƣan birini tilƣa elip ⱪǝsǝm ⱪilidu; ularning arisida ⱪǝsǝm ispat-tǝstiⱪ ⱨesablinip, ⱨǝr hil talax-tartixlarƣa hatimǝ beridu.
Para os homens, de fato, juram por um maior, e em cada disputa de seu juramento o juramento é definitivo para confirmação.
17 Xuningdǝk Huda, Ɵz wǝdisigǝ warisliⱪ ⱪilƣanlarƣa Ɵz nixan-mǝⱪsitining ɵzgǝrmǝydiƣanliⱪini tehimu oquⱪraⱪ bildürüx üqün, ⱪǝsǝm ⱪilip wǝdǝ bǝrdi.
Desta forma, Deus, determinado a mostrar mais abundantemente aos herdeiros da promessa a imutabilidade de seu conselho, interposta com um juramento,
18 Xuning bilǝn ⱪǝt’iy ɵzgǝrmǝs ikki ix arⱪiliⱪ, kɵz aldimizda ⱪoyulƣan ümidni qing tutux üqün [ⱨalakǝttin] ɵzimizni ⱪaqurup uni baxpanaⱨ ⱪilƣan bizlǝr küqlük riƣbǝt-ilⱨamƣa erixǝlǝymiz (bu ikki ixta Hudaning yalƣan eytixi ⱪǝt’iy mumkin ǝmǝs, ǝlwǝttǝ).
que por duas coisas imutáveis, nas quais é impossível para Deus mentir, podemos ter um forte encorajamento, que fugiram em busca de refúgio para tomar posse da esperança colocada diante de nós.
19 Bu ümid jenimizƣa qing baƣlanƣan kemǝ lǝnggiridǝk xübⱨisiz ⱨǝm mustǝⱨkǝm bolup, [ǝrxtiki] ibadǝthanining [iqki] pǝrdisidin ɵtüp bizni xu yǝrgǝ tutaxturidu.
Esta esperança temos como âncora da alma, uma esperança segura e firme e entrando naquilo que está dentro do véu,
20 U yǝrgǝ biz üqün yol eqip mangƣuqi Əysa bizdin awwal kirgǝn bolup, Mǝlkizǝdǝkning kaⱨinliⱪ tüzümi tǝrtipidǝ mǝnggülük tǝyinlǝngǝn Bax Kaⱨin boldi. (aiōn )
onde como precursor Jesus entrou por nós, tendo-se tornado um sumo sacerdote para sempre após a ordem de Melquisedeque. (aiōn )