< Galatiyaliⱪlarƣa 3 >

1 I ǝⱪilsiz Galatiyaliⱪlar, kɵz aldinglarda Əysa Mǝsiⱨ eniⱪ sürǝtlǝngǝn, aranglarda krestlǝngǝndǝk kɵrüngǝnikǝn, kim silǝrni ⱨǝⱪiⱪǝtkǝ itaǝt ⱪilixtin azdurup seⱨirlidi?
O ihr unverständigen Galater, wer hat euch bezaubert, daß ihr der Wahrheit nicht gehorchet? welchen Christus Jesus vor die Augen gemalet war, und jetzt unter euch gekreuziget ist!
2 Mǝn pǝⱪǝt xunila silǝrdin sorap bilǝyki: — Silǝr Roⱨni Tǝwrat ⱪanuniƣa intilix arⱪiliⱪ ⱪobul ⱪildinglarmu, yaki [hux hǝwǝrni] anglap, etiⱪad arⱪiliⱪ ⱪobul ⱪildinglarmu?
Das will ich allein von euch lernen: Habt ihr den Geist empfangen durch des Gesetzes Werke oder durch die Predigt vom Glauben?
3 Silǝr xunqǝ ǝⱪilsizmu? Roⱨⱪa tayinip [ⱨayatni] baxliƣanikǝnsilǝr, ǝmdiliktǝ ǝt arⱪiliⱪ kamalǝtkǝ yǝtmǝkqimu?
Seid ihr so unverständig? Im Geist habt ihr angefangen, wollt ihr's denn nun im Fleisch vollenden?
4 Silǝr [etiⱪad yolida] bolƣan xunqǝ kɵp azab-oⱪubǝtlǝrni bikarƣa tarttinglarmu? Dǝrwǝⱪǝ bikarƣa kǝttiƣu?!
Habt ihr denn so viel umsonst erlitten? Ist's anders umsonst.
5 Silǝrgǝ Roⱨni Tǝminligüqi, aranglarda mɵjizilǝrni yaritiwatⱪuqi bu karamǝtlǝrni silǝrning Tǝwrat ⱪanuniƣa intilip tayanƣininglardin ⱪilamdu, yaki angliƣan hǝwǝrgǝ baƣliƣan ixǝnq-etiⱪadinglardin ⱪilamdu?
Der euch nun den Geist reichet und tut solche Taten unter euch, tut er's durch des Gesetzes Werke oder durch die Predigt vom Glauben?
6 [Muⱪǝddǝs yazmilarda deyilgǝndǝk]: «Ibraⱨim Hudaƣa etiⱪad ⱪildi; bu uning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪi ⱨesablandi».
Gleichwie Abraham hat Gott geglaubet, und ist ihm gerechnet zur Gerechtigkeit.
7 Xuning üqün, xuni qüxinixinglar kerǝkki, etiⱪadtin tuƣulƣanlarla Ibraⱨimning ⱨǝⱪiⱪiy pǝrzǝntliridur.
So erkennet ihr ja nun, daß, die des Glaubens sind, das sind Abrahams Kinder.
8 Muⱪǝddǝs yazmilarda Hudaning yat ǝlliklǝrni Ɵzigǝ etiⱪad ⱪilixi arⱪiliⱪ ularni ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilidiƣanliⱪi aldin’ala kɵrülüp, Hudaning Ibraⱨimƣa: «Sǝndǝ barliⱪ ǝl-millǝtlǝrgǝ bǝht ata ⱪilinidu» dǝp hux hǝwǝrni aldin eytⱪanliⱪi hatirilǝngǝnidi.
Die Schrift aber hat es zuvor ersehen, daß Gott die Heiden durch den Glauben gerecht macht. Darum verkündigte sie dem Abraham: In dir sollen alle Heiden gesegnet werden.
9 Xuning bilǝn, etiⱪadtin bolƣanlar etiⱪad ⱪilƣuqi Ibraⱨim bilǝn tǝng bǝht tapidu.
Also werden nun, die des Glaubens sind, gesegnet mit dem gläubigen Abraham.
10 Lekin Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilimiz dǝp yürgǝnlǝr bolsa ⱨǝmmisi lǝnǝtkǝ ⱪalidu. Qünki [muⱪǝddǝs yazmilarda] mundaⱪ yezilƣan: «Tǝwrat ⱪanunida yezilƣan ⱨǝmmǝ ǝmrlǝrgǝ üzlüksiz ǝmǝl ⱪilmaywatⱪan ⱨǝrbir kixi lǝnǝtkǝ ⱪalidu».
Denn die mit des Gesetzes Werken umgehen, die sind unter dem Fluch; denn es stehet geschrieben: Verflucht sei jedermann, der nicht bleibet in alledem, das geschrieben stehet in dem Buch des Gesetzes, daß er's tue!
11 Yǝnǝ roxǝnki, ⱨeqkim Hudaning aldida ⱪanunƣa intilix arⱪiliⱪ ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinmaydu; qünki [muⱪǝddǝs kitabta yezilƣinidǝk]: — «Ⱨǝⱪⱪaniy adǝm ixǝnq-etiⱪadi bilǝn ⱨayat bolidu».
Daß aber durchs Gesetz niemand gerecht wird vor Gott, ist offenbar; denn der Gerechte wird seines Glaubens leben.
12 Əmma ⱪanun yoli etiⱪad yoliƣa asaslanƣan ǝmǝs, bǝlki [muⱪǝddǝs kitabta]: — «Ⱪanunning ǝmrlirigǝ ǝmǝl ⱪilƣuqi xu ixlar bilǝn ⱨayat bolidu» deyilgǝndǝktur.
Das Gesetz aber ist nicht des Glaubens, sondern der Mensch, der es tut, wird dadurch leben.
13 Ⱨalbuki, Mǝsiⱨ bizni Tǝwrat ⱪanunidiki lǝnǝttin ⱨɵr ⱪilix üqün ornimizda lǝnǝt bolup bǝdǝl tɵlidi. Bu ⱨǝⱪtǝ [muⱪǝddǝs yazmilarda]: «Yaƣaqⱪa esilƣan ⱨǝrbir kixi lǝnǝtkǝ ⱪalƣan ⱨesablansun» dǝp yezilƣan.
Christus aber hat uns erlöset von dem Fluch des Gesetzes, da er ward ein Fluch für uns (denn es stehet geschrieben: Verflucht sei jedermann, der am Holz hänget!),
14 Xuning bilǝn Mǝsiⱨ Əysa arⱪiliⱪ Ibraⱨimƣa ata ⱪilinƣan bǝht yat ǝlliklǝrgimu kǝltürülüp, biz wǝdǝ ⱪilinƣan Roⱨni etiⱪad arⱪiliⱪ ⱪobul ⱪilalaymiz.
auf daß der Segen Abrahams unter die Heiden käme in Christo Jesu, und wir also den verheißenen Geist empfingen durch den Glauben.
15 Ⱪerindaxlar, mǝn insanlarqǝ sɵzlǝymǝn; ⱨǝtta insanlar arisida ɵzara ǝⱨdǝ tüzülsimu, baxⱪa ⱨeqkim uni yoⱪⱪa qiⱪiriwetǝlmǝydu yaki uningƣa birǝr nǝrsǝ ⱪoxalmaydu.
Liebe Brüder, ich will nach menschlicher Weise reden: Verachtet man doch eines Menschen Testament nicht, wenn es bestätiget ist, und tut auch nichts dazu.
16 Xuningdǝk, [Hudaning ǝⱨdisidiki] wǝdilǝr Ibraⱨim wǝ uning nǝsligǝ eytilƣan. [Muⱪǝddǝs kitabta] U: «wǝ sening nǝsilliringgǝ», (yǝni, kɵp kixilǝrgǝ) demǝydu, bǝlki «sening nǝslinggǝ», (yǝni yalƣuz bir kixigila), dǝydu — bu «nǝsil» Mǝsiⱨdur.
Nun ist je die Verheißung Abraham und seinem Samen zugesagt. Er spricht nicht: durch die Samen, als durch viele, sondern als durch einen, durch deinen Samen, welcher ist Christus.
17 Mǝn xuni demǝkqimǝnki, Hudaning Mǝsiⱨkǝ aldin tüzgǝn bir ǝⱨdisini tɵt yüz ottuz yildin keyin qüxürülgǝn Tǝwrat ⱪanuni ǝmǝldin ⱪalduralmaydu, Hudaning bu wǝdisini ⱨeq bikar ⱪilalmaydu.
Ich sage aber davon: Das Testament, das von Gott zuvor bestätiget ist auf Christum, wird nicht aufgehoben, daß die Verheißung sollte durchs Gesetz aufhören, welches gegeben ist über vierhundertunddreißig Jahre hernach.
18 Qünki [wǝdǝ ⱪilinƣan] miras ⱪanunƣa asaslanƣan bolsa, mana u Hudaning wǝdisigǝ asaslanƣan bolmaytti; lekin Huda xapaǝt bilǝn uni Ibraⱨimƣa wǝdǝ arⱪiliⱪ ata ⱪilƣan.
Denn so das Erbe durch das Gesetz erworben würde, so würde es nicht durch Verheißung gegeben. Gott aber hat es Abraham durch Verheißung frei geschenkt.
19 Undaⱪta, Tǝwrat ⱪanunini qüxürüxtiki mǝⱪsǝt nemǝ? U bolsa, insanlarning itaǝtsizlikliri tüpǝylidin, Hudaning mirasi wǝdǝ Ⱪilinƣuqi, yǝni Ibraⱨimning nǝsli dunyaƣa kǝlgüqǝ ⱪoxumqǝ ⱪilip berilgǝn; u pǝrixtilǝr arⱪiliⱪ bir wasitiqining ⱪoli bilǝn bekitilip yolƣa ⱪoyulƣan.
Was soll denn das Gesetz? Es ist dazukommen um der Sünde willen, bis der Same käme, dem die Verheißung geschehen ist, und ist gestellet von den Engeln durch die Hand des Mittlers.
20 Əmma «wasitiqi» bir tǝrǝpningla wasitiqisi ǝmǝs (bǝlki ikki tǝrǝpningkidur), lekin Huda Ɵzi pǝⱪǝt birdur.
Ein Mittler aber ist nicht eines einigen Mittler; Gott aber ist einig.
21 Undaⱪta, Tǝwrat ⱪanuni Hudaning wǝdilirigǝ zitmu? Yaⱪ, ⱨǝrgiz! Əgǝr birǝr ⱪanun insanlarni ⱨayatliⱪⱪa erixtürǝlǝydiƣan bolsa, undaⱪta ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ jǝzmǝn xu ⱪanunƣa asaslanƣan bolatti.
Wie? Ist denn das Gesetz wider Gottes Verheißungen? Das sei ferne! Wenn aber ein Gesetz gegeben wäre, das da könnte lebendig machen, so käme die Gerechtigkeit wahrhaftig aus dem Gesetze.
22 Ⱨalbuki, muⱪǝddǝs yazmilar pütkül alǝmni gunaⱨning ilkigǝ ⱪamap ⱪoyƣan; buningdiki mǝⱪsǝt, Əysa Mǝsiⱨning sadaⱪǝt-etiⱪadi arⱪiliⱪ wǝdining etiⱪad ⱪilƣuqilarƣa berilixi üqündur.
Aber die Schrift hat es alles beschlossen unter die Sünde, auf daß die Verheißung käme durch den Glauben an Jesum Christum, gegeben denen, die da glauben.
23 Lekin etiⱪad yoli kelip axkarǝ bolƣuqǝ, biz Tǝwrat ⱪanuni tǝripidin ⱪoƣdilip, axkarǝ bolidiƣan etiⱪadni kütüxkǝ ⱪamap ⱪoyulƣaniduⱪ.
Ehe denn aber der Glaube kam, wurden wir unter dem Gesetz verwahret und verschlossen auf den Glauben, der da sollte offenbart werden.
24 Xu tǝriⱪidǝ, bizning etiⱪad arⱪiliⱪ ⱨǝⱪⱪaniy ⱪiliniximiz üqün Tǝwrat ⱪanuni bizgǝ «tǝrbiyiligüqi» bolup, bizni Mǝsiⱨkǝ yetǝklidi.
Also ist das Gesetz unser Zuchtmeister gewesen auf Christum, daß wir durch den Glauben gerecht würden.
25 Lekin etiⱪad yoli axkara bolup, biz ǝmdi yǝnǝ «tǝrbiyiligüqi»ning nazaritidǝ ǝmǝsmiz.
Nun aber der Glaube kommen ist, sind wir nicht mehr unter dem Zuchtmeister.
26 Qünki ⱨǝmminglar Mǝsiⱨ Əysaƣa etiⱪad ⱪilix arⱪiliⱪ Hudaning oƣulliri boldunglar.
Denn ihr seid alle Gottes Kinder durch den Glauben an Christum Jesum.
27 Qünki ⱨǝrⱪaysinglar Mǝsiⱨgǝ kirixkǝ qɵmüldürülgǝn bolsanglar, Mǝsiⱨni kiyiwalƣan boldunglar.
Denn wieviel euer getauft sind, die haben Christum angezogen.
28 Mǝsiⱨdǝ nǝ Yǝⱨudiy bolmaydu nǝ Grek bolmaydu, nǝ ⱪul bolmaydu nǝ ⱨɵr bolmaydu, nǝ ǝr bolmaydu nǝ ayal bolmaydu, ⱨǝmminglar Mǝsiⱨ Əysada bir bolisilǝr.
Hier ist kein Jude noch Grieche, hier ist kein Knecht noch Freier, hier ist kein Mann noch Weib; denn ihr seid allzumal einer in Christo Jesu.
29 Silǝr Mǝsiⱨkǝ mǝnsup bolƣanikǝnsilǝr, silǝrmu Ibraⱨimning nǝsli bolisilǝr wǝ uningƣa wǝdǝ ⱪilinƣan [bǝht-saadǝtkǝ] mirashordursilǝr.
Seid ihr aber Christi, so seid ihr ja Abrahams Samen und nach der Verheißung Erben.

< Galatiyaliⱪlarƣa 3 >