< Galatiyaliⱪlarƣa 2 >

1 Yǝnǝ buningdin on tɵt yil keyin, mǝn Barnabas bilǝn Yerusalemƣa qiⱪtim; Titusnimu ⱨǝmraⱨ ⱪilip bardim.
Quatorze ans après, je montai de nouveau à Jérusalem avec Barnabé, ayant pris Tite aussi avec moi.
2 Mǝn bir wǝⱨiygǝ binaǝn xu yǝrgǝ barƣanidim; wǝ mǝn bikar qapmiƣinimni yaki bikar qapmaywatⱪinimni jǝzmlǝxtürüx üqün [Yerusalemdikilǝrning] aldida (ǝmǝliyǝttǝ pǝⱪǝt «jamaǝtning tüwrükliri»dǝklǝrgǝ ayrim ⱨalda) ǝllǝr arisida jakarlaydiƣan hux hǝwǝrni bayan ⱪildim.
Or, j’y montai d’après une révélation; et j’exposai aux fidèles l’Evangile que je prêche parmi les gentils, et en particulier à ceux qui paraissent être quelque chose, de peur que je ne courusse, ou n’eusse couru en vain.
3 Nǝtijidǝ, ⱨǝtta manga ⱨǝmraⱨ bolƣan Titus Yunanliⱪ bolsimu, hǝtnini ⱪobul ⱪilixⱪa mǝjburlanmidi;
Mais Tite, qui m’accompagnait, étant gentil, ne fut pas forcé de se faire circoncire;
4 [xu qaƣdiki «hǝtnǝ» mǝsilisi»] bolsa, bizning Mǝsiⱨ Əysada muyǝssǝr bolƣan ⱨɵrlükümizni nazarǝt ⱪilix üqün arimizƣa soⱪunup kiriwalƣan, bizni ⱪulluⱪⱪa qüxürüxmǝkqi bolup, yalƣanqiliⱪ ⱪilƣan sahta ⱪerindaxlar tüpǝylidin bolƣanidi.
Et la considération de quelques faux frères, qui s’étaient furtivement introduits pour observer la liberté que nous avons dans le Christ Jésus, et nous réduire en servitude,
5 Lekin biz hux hǝwǝrning ⱨǝⱪiⱪiti silǝrdin mǝⱨrum ⱪilinmisun dǝp ularƣa ⱨǝtta bir saǝtqimu yol ⱪoyƣinimiz yoⱪ;
Ne nous fit pas consentir, même un seul instant, à nous soumettre à eux, afin que la vérité de l’Evangile demeurât parmi nous.
6 lekin abruyluⱪ ⱨesablanƣan adǝmlǝrdin bolsa (mening ularning nemǝ ikǝnliki bilǝn karim yoⱪ; Huda ⱨeqⱪandaⱪ insanning yüz hatirisini ⱪilmaydu!) — muxu abruyluⱪ [ǝrbablar] dǝp sanalƣanlarning mǝndiki [hux hǝwǝrgǝ] ⱪoxⱪini yoⱪ idi.
Mais quant à ceux qui paraissaient être quelque chose (quels ils furent autrefois, peu m’importe, Dieu ne fait point acception de la personne de l’homme); ceux, dis-je, qui paraissaient être quelque chose, ne me communiquèrent rien.
7 Dǝl ǝksiqǝ, hux hǝwǝrni hǝtnǝ ⱪilinƣanlarƣa yǝtküzüx wǝzipisi Petrusⱪa tapxurulƣandǝk, hǝtnisizlǝrgǝ yǝtküzüx wǝzipisi manga tapxurulƣan dǝp tonup yetip
Au contraire, ayant vu que l’Evangile de l’incirconcision m’avait été confié, comme à Pierre celui de la circoncision
8 (qünki Petrusni hǝtniliklǝrgǝ rosulluⱪⱪa Küqlǝndürgüqi bolsa, menimu ǝllǝrgǝ [rosul boluxⱪa] küqlǝndürgǝnidi),
(Car celui qui a opéré en Pierre pour l’apostolat de la circoncision, a opéré en moi aussi parmi les gentils);
9 manga ata ⱪilinƣan xu meⱨir-xǝpⱪǝtni tonup yǝtkǝn «jamaǝtning tüwrükliri» ⱨesablanƣan Yaⱪup, Kefas wǝ Yuⱨannalar bolsa, silǝr ǝllǝrgǝ beringlar, biz hǝtniliklǝrgǝ barayli dǝp Barnabas bilǝn ikkimizgǝ ⱨǝmdǝmlik ong ⱪolini berixti.
Et ayant connu la grâce qui m’a été donnée, Jacques, et Céphas, et Jean, qui paraissaient être les colonnes, nous donnèrent la main, à moi et à Barnabé, en signe de communion; afin que nous prêchassions, nous, aux gentils, et eux aux circoncis.
10 Ularning bizgǝ pǝⱪǝt kǝmbǝƣǝllǝrni untumanglar degǝn birla tǝlipi bar idi; mǝn dǝl bu ixⱪa ⱪizƣin bolup keliwatattim.
Seulement, nous devions nous ressouvenir des pauvres: ce que j’ai eu aussi grand soin de faire.
11 Biraⱪ, keyin Petrus Antakya xǝⱨirigǝ kǝlgǝndǝ, uning ǝyiblik ikǝnliki eniⱪ bolƣaqⱪa, mǝn uni yüzturanǝ ǝyiblidim.
Or Céphas étant venu à Antioche, je lui résistai en face, parce qu’il était répréhensible.
12 Qünki Yaⱪupning yenidin bǝzi adǝmlǝr kelixtin ilgiri u yat ǝlliklǝr bilǝn ⱨǝmdastihan bolƣanidi; biraⱪ ular kǝlgǝndǝ, hǝtniliklǝrdin ⱪorⱪup [xu ⱪerindaxlardin] ɵzini tartti.
Car avant que quelques-uns, envoyés par Jacques, fussent arrivés, il mangeait avec les gentils; mais quand ils furent venus, il se retirait et se séparait, craignant ceux qui étaient circoncis.
13 Ⱨǝtta baxⱪa Yǝⱨudiy [ⱪerindaxlar] uning bu sahtiliⱪiƣa ⱪoxulup kǝtti; ⱨǝtta Barnabasmu azdurulup ularning sahtipǝzlikigǝ xerik boldi.
Et, à sa dissimulation, acquiescèrent les autres Juifs; de sorte que Barnabé lui-même fut entraîné dans cette dissimulation.
14 Əmma mǝn ularning hux hǝwǝrning ⱨǝⱪiⱪiti boyiqǝ durus mangmiƣanliⱪini kɵrüp, ⱨǝmmǝylǝnning aldidila Petrusⱪa: «Sǝn Yǝⱨudiy turup, Yǝⱨudiylarning adǝtliri boyiqǝ yaximay, bǝlki yat ǝlliklǝrdǝk yaxawatisǝn; xundaⱪ turuⱪluⱪ, nemixⱪa sǝn yat ǝlliklǝrni Yǝⱨudiylardǝk yaxaxⱪa zorlimaⱪqimusǝn?» — dedim,
Mais quand je vis qu’ils ne marchaient pas droit selon la vérité de l’Evangile, je dis à Céphas devant tous: Si toi, étant Juif, tu vis à la manière des gentils et non en Juif, comment forces-tu les gentils à judaïser?
15 wǝ yǝnǝ: «Biz [ikkimiz] tuƣuluximizdinla Yǝⱨudiymiz, «gunaⱨkar dǝp ⱪaralƣan yat ǝlliklǝr»din ǝmǝsmiz,
Nous, de naissance nous sommes Juifs, et non pécheurs d’entre les gentils.
16 lekin insanning ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinixini Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilixⱪa intilixliri bilǝn ǝmǝs, bǝlki Əysa Mǝsiⱨning etiⱪad-sadaⱪǝtliki bilǝn bolidu, dǝp bilimiz. Xunga Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilixⱪa intilix bilǝn ǝmǝs, bǝlki Mǝsiⱨgǝ baƣlanƣan etiⱪad bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪiliniximiz üqün bizmu Mǝsiⱨ Əysaƣa etiⱪad ⱪilduⱪ — qünki ⱨeq ǝt igisi Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilixⱪa intilixliri bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinmaydu» — dedim.
Sachant que l’homme n’est point justifié par les œuvres de la loi, mais par la foi en Jésus-Christ, nous croyons nous-mêmes au Christ Jésus pour être justifiés par la foi du Christ, et non par les œuvres de la loi, attendu que par les œuvres de la loi ne sera justifiée nulle chair.
17 Əmma Mǝsiⱨtǝ ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinixⱪa izdǝnginimizdǝ, bizmu «gunaⱨkar» dǝp ispatlanƣan bolsaⱪmu, Mǝsiⱨ ǝmdi gunaⱨning hizmitidǝ bolƣuqimu?! Yaⱪ, ⱨǝrgiz!
Que si, cherchant à être justifiés dans le Christ, nous sommes nous-mêmes trouvés pécheurs, le Christ n’est-il pas ministre du péché? Nullement.
18 Əmma mǝn ǝslidǝ ƣulatⱪan nǝrsilǝrni ⱪaytidin ⱪursam, ɵzümni [Tǝwrat ⱪanuniƣa] hilapliⱪ ⱪilƣuqi dǝp ispatlap kɵrsǝtkǝn bolimǝn.
Car si ce que j’ai détruit je le rétablis, je me constitue moi-même prévaricateur.
19 Qünki mǝn Tǝwrat ⱪanuni bilǝn Tǝwrat ⱪanuniƣa nisbǝtǝn ɵldüm; nǝtijidǝ, mǝn Hudaƣa yüzlinip yaxawatimǝn.
En effet, moi-même par la loi je suis mort à la loi, afin de vivre pour Dieu avec le Christ: j’ai été cloué à la croix.
20 Mǝn Mǝsiⱨ bilǝn billǝ krestlǝngǝnmǝn, lekin mana, yaxawatimǝn! Lekin yaxawatⱪini mǝn ǝmǝs, bǝlki mǝndǝ turuwatⱪan Mǝsiⱨdur. Wǝ mening ⱨazir ǝtlirimdǝ yaxawatⱪan ⱨayat bolsa, meni sɵygǝn wǝ mǝn üqün Ɵzini pida ⱪilƣan Hudaning Oƣlining iman-etiⱪadidindur.
Mais je vis, non plus moi, mais le Christ vit en moi. Car si je vis maintenant dans la chair, j’y vis en la foi du Fils de Dieu, qui m’a aimé, et s’est lui-même livré pour moi.
21 Mǝn Hudaning meⱨir-xǝpⱪitini bikar ⱪiliwǝtmǝymǝn; qünki ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ Tǝwrat ⱪanuni arⱪiliⱪ kelidiƣan bolsa, Mǝsiⱨning ɵlüxi bikardin-bikar bolup ⱪalatti.
Je ne regrette point la grâce de Dieu; car si c’est par la loi qu’est la justice, c’est donc en vain que le Christ est mort.

< Galatiyaliⱪlarƣa 2 >