Galatiyaliⱪlarƣa 2
1 Yǝnǝ buningdin on tɵt yil keyin, mǝn Barnabas bilǝn Yerusalemƣa qiⱪtim; Titusnimu ⱨǝmraⱨ ⱪilip bardim.
Veertien jaar later ging ik opnieuw naar Jerusalem tezamen met Bárnabas, en nam ook Titus met me mee;
2 Mǝn bir wǝⱨiygǝ binaǝn xu yǝrgǝ barƣanidim; wǝ mǝn bikar qapmiƣinimni yaki bikar qapmaywatⱪinimni jǝzmlǝxtürüx üqün [Yerusalemdikilǝrning] aldida (ǝmǝliyǝttǝ pǝⱪǝt «jamaǝtning tüwrükliri»dǝklǝrgǝ ayrim ⱨalda) ǝllǝr arisida jakarlaydiƣan hux hǝwǝrni bayan ⱪildim.
ik ging er heen op grond ener openbaring. En ik legde hun, en heel in het bijzonder aan de mannen van aanzien, het Evangelie voor, dat ik onder de heidenen verkondig; om te weten, of ik soms niet nutteloos liep of gelopen had.
3 Nǝtijidǝ, ⱨǝtta manga ⱨǝmraⱨ bolƣan Titus Yunanliⱪ bolsimu, hǝtnini ⱪobul ⱪilixⱪa mǝjburlanmidi;
Welnu, Titus, die bij me was, werd niet genoodzaakt zich te laten besnijden, ofschoon hij heiden was;
4 [xu qaƣdiki «hǝtnǝ» mǝsilisi»] bolsa, bizning Mǝsiⱨ Əysada muyǝssǝr bolƣan ⱨɵrlükümizni nazarǝt ⱪilix üqün arimizƣa soⱪunup kiriwalƣan, bizni ⱪulluⱪⱪa qüxürüxmǝkqi bolup, yalƣanqiliⱪ ⱪilƣan sahta ⱪerindaxlar tüpǝylidin bolƣanidi.
zelfs niet ten believen van de ingeslopen valse broeders, die onze vrijheid kwamen bespieden, welke we in Christus Jesus bezitten, om ons tot slavernij te brengen.
5 Lekin biz hux hǝwǝrning ⱨǝⱪiⱪiti silǝrdin mǝⱨrum ⱪilinmisun dǝp ularƣa ⱨǝtta bir saǝtqimu yol ⱪoyƣinimiz yoⱪ;
Geen ogenblik hebben we hun iets toegegeven, opdat de waarheid van het Evangelie ongerept voor u zou blijven bewaard.
6 lekin abruyluⱪ ⱨesablanƣan adǝmlǝrdin bolsa (mening ularning nemǝ ikǝnliki bilǝn karim yoⱪ; Huda ⱨeqⱪandaⱪ insanning yüz hatirisini ⱪilmaydu!) — muxu abruyluⱪ [ǝrbablar] dǝp sanalƣanlarning mǝndiki [hux hǝwǝrgǝ] ⱪoxⱪini yoⱪ idi.
En wat de mannen betreft, die in aanzien bleken te staan, —wat ze feitelijk waren, gaat me niet aan; God kent geen aanzien van personen, —die mannen van aanzien hebben me verder niets opgelegd.
7 Dǝl ǝksiqǝ, hux hǝwǝrni hǝtnǝ ⱪilinƣanlarƣa yǝtküzüx wǝzipisi Petrusⱪa tapxurulƣandǝk, hǝtnisizlǝrgǝ yǝtküzüx wǝzipisi manga tapxurulƣan dǝp tonup yetip
Integendeel, toen ze gezien hadden, dat aan mij de prediking onder de onbesnedenen was toevertrouwd, zoals aan Petrus die onder de besnedenen,
8 (qünki Petrusni hǝtniliklǝrgǝ rosulluⱪⱪa Küqlǝndürgüqi bolsa, menimu ǝllǝrgǝ [rosul boluxⱪa] küqlǝndürgǝnidi),
(want Hij, die aan Petrus de kracht heeft geschonken voor het apostolaat onder de besnedenen, heeft ook aan mij de kracht geschonken voor de heidenen),
9 manga ata ⱪilinƣan xu meⱨir-xǝpⱪǝtni tonup yǝtkǝn «jamaǝtning tüwrükliri» ⱨesablanƣan Yaⱪup, Kefas wǝ Yuⱨannalar bolsa, silǝr ǝllǝrgǝ beringlar, biz hǝtniliklǝrgǝ barayli dǝp Barnabas bilǝn ikkimizgǝ ⱨǝmdǝmlik ong ⱪolini berixti.
en toen ze de genade hadden erkend, die mij was geschonken, toen hebben Jakobus, Kefas en Johannes, die voor steunpilaren gelden, mij en Bárnabas de broederhand gereikt. Wij zouden dus tot de heidenen gaan, en zij tot de besnedenen;
10 Ularning bizgǝ pǝⱪǝt kǝmbǝƣǝllǝrni untumanglar degǝn birla tǝlipi bar idi; mǝn dǝl bu ixⱪa ⱪizƣin bolup keliwatattim.
alleen zouden we hun armen gedenken, wat ik dan ook trouw heb gedaan.
11 Biraⱪ, keyin Petrus Antakya xǝⱨirigǝ kǝlgǝndǝ, uning ǝyiblik ikǝnliki eniⱪ bolƣaqⱪa, mǝn uni yüzturanǝ ǝyiblidim.
Maar toen Kefas te Antiochië was gekomen, weerstond ik hem openlijk, omdat hij in het ongelijk was.
12 Qünki Yaⱪupning yenidin bǝzi adǝmlǝr kelixtin ilgiri u yat ǝlliklǝr bilǝn ⱨǝmdastihan bolƣanidi; biraⱪ ular kǝlgǝndǝ, hǝtniliklǝrdin ⱪorⱪup [xu ⱪerindaxlardin] ɵzini tartti.
Want vóórdat er enkele lieden van Jakobus waren gekomen, at hij in gemeenschap met de heiden-christenen; maar na hun komst trok hij zich terug, en zonderde hij zich af uit vrees voor de besnedenen;
13 Ⱨǝtta baxⱪa Yǝⱨudiy [ⱪerindaxlar] uning bu sahtiliⱪiƣa ⱪoxulup kǝtti; ⱨǝtta Barnabasmu azdurulup ularning sahtipǝzlikigǝ xerik boldi.
ook de overige Joden veinsden met hem mee, zodat zelfs Bárnabas in hun veinzerij werd meegesleept.
14 Əmma mǝn ularning hux hǝwǝrning ⱨǝⱪiⱪiti boyiqǝ durus mangmiƣanliⱪini kɵrüp, ⱨǝmmǝylǝnning aldidila Petrusⱪa: «Sǝn Yǝⱨudiy turup, Yǝⱨudiylarning adǝtliri boyiqǝ yaximay, bǝlki yat ǝlliklǝrdǝk yaxawatisǝn; xundaⱪ turuⱪluⱪ, nemixⱪa sǝn yat ǝlliklǝrni Yǝⱨudiylardǝk yaxaxⱪa zorlimaⱪqimusǝn?» — dedim,
Welnu, toen ik zag, dat ze niet oprecht handelden in overeenstemming met de waarheid van het Evangelie, sprak ik tot Kefas in het bijzijn van allen: Wanneer ge zelf naar heidense gebruiken leeft en niet naar joodse, ofschoon ge een Jood zijt, waarom dwingt ge dan de heidenen op joodse wijze te leven?
15 wǝ yǝnǝ: «Biz [ikkimiz] tuƣuluximizdinla Yǝⱨudiymiz, «gunaⱨkar dǝp ⱪaralƣan yat ǝlliklǝr»din ǝmǝsmiz,
Wij zijn Joden van afkomst en geen zondaars uit de heidenen;
16 lekin insanning ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinixini Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilixⱪa intilixliri bilǝn ǝmǝs, bǝlki Əysa Mǝsiⱨning etiⱪad-sadaⱪǝtliki bilǝn bolidu, dǝp bilimiz. Xunga Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilixⱪa intilix bilǝn ǝmǝs, bǝlki Mǝsiⱨgǝ baƣlanƣan etiⱪad bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪiliniximiz üqün bizmu Mǝsiⱨ Əysaƣa etiⱪad ⱪilduⱪ — qünki ⱨeq ǝt igisi Tǝwrat ⱪanuniƣa ǝmǝl ⱪilixⱪa intilixliri bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinmaydu» — dedim.
maar omdat we weten, dat de mens niet door de werken der Wet gerechtvaardigd wordt, doch door het geloof in Christus Jesus, daarom hebben we het geloof in Christus Jesus aanvaard, om gerechtvaardigd te worden door het geloof in Christus en niet door de werken der Wet; want niemand wordt gerechtvaardigd door de werken der Wet.
17 Əmma Mǝsiⱨtǝ ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinixⱪa izdǝnginimizdǝ, bizmu «gunaⱨkar» dǝp ispatlanƣan bolsaⱪmu, Mǝsiⱨ ǝmdi gunaⱨning hizmitidǝ bolƣuqimu?! Yaⱪ, ⱨǝrgiz!
Maar wanneer we nu toch als zondaars worden beschouwd, juist omdat we gerechtvaardigd willen worden in Christus, is dan soms Christus bedienaar der zonde? Dat nooit!
18 Əmma mǝn ǝslidǝ ƣulatⱪan nǝrsilǝrni ⱪaytidin ⱪursam, ɵzümni [Tǝwrat ⱪanuniƣa] hilapliⱪ ⱪilƣuqi dǝp ispatlap kɵrsǝtkǝn bolimǝn.
Doch wel zou ik mezelf tot een overtreder maken, wanneer ik weer opbouw, wat ik afgebroken heb.
19 Qünki mǝn Tǝwrat ⱪanuni bilǝn Tǝwrat ⱪanuniƣa nisbǝtǝn ɵldüm; nǝtijidǝ, mǝn Hudaƣa yüzlinip yaxawatimǝn.
Want ik ben dood voor de Wet door een andere wet, om te leven voor God. —Met Christus ben ik gekruisigd.
20 Mǝn Mǝsiⱨ bilǝn billǝ krestlǝngǝnmǝn, lekin mana, yaxawatimǝn! Lekin yaxawatⱪini mǝn ǝmǝs, bǝlki mǝndǝ turuwatⱪan Mǝsiⱨdur. Wǝ mening ⱨazir ǝtlirimdǝ yaxawatⱪan ⱨayat bolsa, meni sɵygǝn wǝ mǝn üqün Ɵzini pida ⱪilƣan Hudaning Oƣlining iman-etiⱪadidindur.
Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij; terwijl ik leef in het vlees, leef ik in het geloof van den Zoon van God, die mij heeft liefgehad en die Zich voor mij heeft overgeleverd.
21 Mǝn Hudaning meⱨir-xǝpⱪitini bikar ⱪiliwǝtmǝymǝn; qünki ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ Tǝwrat ⱪanuni arⱪiliⱪ kelidiƣan bolsa, Mǝsiⱨning ɵlüxi bikardin-bikar bolup ⱪalatti.
Ik doe geen afbreuk aan de genade van God; want als de gerechtigheid door de Wet wordt verkregen, dan is Christus doelloos gestorven.
