Əzra 7
1 Xu ixlardin keyin Pars padixaⱨi Artahxaxta sǝltǝnǝt sürgǝn mǝzgildǝ Əzra degǝn kixi [Babildin Yerusalemƣa qiⱪti]. U Serayaning oƣli, Seraya Azariyaning oƣli, Azariya Ⱨilⱪiyaning oƣli,
Då ei tid var lidi, hende det, medan kong Artahsasta styrde i Persia, at Ezra for heim frå Babel. Han var son åt Seraja, som var son åt Azarja, son åt Hilkia,
2 Ⱨilⱪiya Xallumning oƣli, Xallum Zadokning oƣli, Zadok Ahitubning oƣli,
son åt Sallum, son åt Sadok, son åt Ahitub,
3 Ahitub Amariyaning oƣli, Amariya Azariyaning oƣli, Azariya Merayotning oƣli,
son åt Amarja, son åt Azarja, son åt Merajot,
4 Merayot Zǝraⱨiyaⱨning oƣli, Zǝraⱨiyaⱨ Uzzining oƣli, Uzzi Bukkining oƣli,
son åt Zerahja, son åt Uzzi, son åt Bukki,
5 Bukki Abixuaning oƣli, Abixua Finiⱨasning oƣli, Finiⱨas Əliazarning oƣli, Əliazar bolsa bax kaⱨin Ⱨarunning oƣli idi;
son åt Abisua, son åt Pinehas, son åt Eleazar, son åt øvstepresten Aron.
6 — Əzra degǝn bu kixi Babildin ⱪaytip qiⱪti. U Israilning Hudasi Pǝrwǝrdigar Musaƣa nazil ⱪilƣan Tǝwrat ⱪanuniƣa pixⱪan tǝwratxunas idi; uning Hudasi bolƣan Pǝrwǝrdigarning ⱪoli uningda bolƣaqⱪa, u nemini tǝlǝp ⱪilsa padixaⱨ xuni bǝrgǝnidi.
Ezra var ein skriftlærd mann, vel kjend i Moselovi, den som Herren, Israels Gud, hadde gjeve. Kongen gav honom alt det han bad um; for Herren hans Gud heldt handi si yver honom.
7 Padixaⱨ Artahxaxtaning yǝttinqi yili bir ⱪisim Israillar, kaⱨinlar, Lawiylar, ƣǝzǝlkǝxlǝr, dǝrwaziwǝnlǝr wǝ ibadǝthana hizmǝtkarliri uning bilǝn birliktǝ Yerusalemƣa ⱪaytip qiⱪti.
Nokre av Israels-sønerne og av prestarne og levitarne og songarane, dørvaktarane og tempelsveinarne var med honom heim til Jerusalem; det var i det sjuande styringsåret åt kong Artahsasta.
8 [Əzra] ǝmdi padixaⱨning sǝltǝnitining yǝttinqi yili bǝxinqi ayda Yerusalemƣa yetip kǝldi.
Han kom til Jerusalem i femte månaden det same sjuande året åt kongen.
9 Birinqi ayning birinqi küni u Babildin qiⱪixⱪa tǝyyarlandi; Hudaning xǝpⱪǝtlik ⱪoli uningda bolƣaqⱪa, u bǝxinqi ayning birinqi küni Yerusalemƣa yetip kǝldi.
Den fyrste dagen i fyrste månaden vart det fast avgjort at dei skulde fara frå Babel, og den fyrste dagen i femte månaden kom han til Jerusalem; for hans Gud heldt si gode hand yver honom.
10 Qünki Əzra kɵngül ⱪoyup Pǝrwǝrdigarning Tǝwrat-ⱪanunini qüxinip tǝⱨsil ⱪilixⱪa ⱨǝm uningƣa ǝmǝl ⱪilixⱪa wǝ xuningdǝk Israil iqidǝ uningdiki ⱨɵküm-bǝlgilimilǝrni ɵgitixkǝ niyǝt ⱪilƣanidi.
For Ezras hadde vendt hugen sin til å granska Herrens lov og fylgja henne, og til å læra andre i Israel upp i lov og rett.
11 Mana bu padixaⱨ Artahxaxta kaⱨin ⱨǝm Tǝwratxunas Əzraƣa tapxurƣan yarliⱪ hetining kɵqürülmisi: — (Əzra Pǝrwǝrdigarning ǝmrlirigǝ ait ixlarƣa ⱨǝm Uning Israillarƣa tapxurƣan bǝlgilimilirigǝ pixⱪan tǝwratxunas idi): —
Dette er avskrift av eit brev som kong Artahsasta gav den skriftlærde presten Ezra, som var kunnig i Herrens bodord og lover for Israel:
12 «Mǝnki padixaⱨlarning padixaⱨi Artahxaxtadin asmanlardiki Hudaning mukǝmmǝl Tǝwrat-ⱪanuniƣa pixⱪan tǝwratxunas kaⱨin Əzraƣa salam!
«Artahsasta, konge yver kongarne, til presten Ezra, den lærde i lovi åt Gud i himmelen. Utferda og so burtetter.
13 Əmdi mǝn xundaⱪ yarliⱪ qüxürimǝnki, padixaⱨliⱪimda turuwatⱪan Israillardin, xundaⱪla ularning kaⱨin wǝ Lawiyliridin kimlǝr Yerusalemƣa berixni halisa, ⱨǝmmisi sening bilǝn billǝ barsa bolidu.
Med dette segjer eg fyre at kvar ein av Israels-folket i mitt rike og av prestarne og levitarne deira som hev hug til å fara til Jerusalem, må fara med deg,
14 Qünki sǝn padixaⱨ wǝ uning yǝttǝ mǝsliⱨǝtqisi tǝripidin tǝyinlǝngǝn ikǝnsǝn, ⱪolungdiki Hudaning ⱪanun kitabida eytilƣanliri boyiqǝ, Yǝⱨudiyǝ wǝ Yerusalemƣa tǝkxürüx-ⱨal soraxⱪa ǝwǝtilgǝnsǝn.
sidan kongen og dei sju rådsmennerne hans hev sendt deg i veg til å sjå etter kor det er med Juda og Jerusalem etter lovi åt din Gud, den som du hev i di hand,
15 Sǝn padixaⱨ wǝ uning mǝsliⱨǝtqiliri ɵz ihtiyari bilǝn Israilning Hudasiƣa sunƣan altun-kümüxlǝrni kɵtürüp berip uningƣa tǝⱪdim ⱪil (uning makani Yerusalemdidur);
og til å føra fram det sylvet og gullet som kongen og rådsmennerne hans godviljugt hev gjeve til Israels Gud, han som hev bustaden sin i Jerusalem,
16 Xuningdǝk ⱪolung pütkül Babil ɵlkisidǝ ⱪanqilik altun-kümüxlǝrni tapalisa, xuni hǝlⱪ wǝ kaⱨinlar Yerusalemdiki Hudaning ɵyigǝ tǝⱪdim ⱪilixⱪa ɵz ihtiyari bilǝn bǝrgǝn sowƣatlarƣa ⱪoxup aparƣin.
sameleis alt sylv og gull som du fær i heile Babels jarlerike, og dei gåvor som folket og prestarne godviljugt til huset åt sin Gud i Jerusalem.
17 Sǝn bu pullarƣa eⱨtiyatqanliⱪ bilǝn ⱪurbanliⱪlar üqün torpaⱪ, ⱪoqⱪar, ⱪoza wǝ ⱪoxumqǝ axliⱪ ⱨǝdiyǝliri ⱨǝm xarab ⱨǝdiyǝliri setiwelip, bularni Yerusalemdiki Hudayinglarning ɵyidiki ⱪurbangaⱨⱪa sunƣin.
Dette skal du gjera deg vel fyre med og kjøpa for desse pengarne uksar og verar og lamb og alt sovore som trengst til grjonoffer og drykkoffer, og det skal du ofra på altaret som høyrer til huset åt dykkar Gud i Jerusalem.
18 Ⱪalƣan altun-kümüxlǝrni sǝn wǝ jǝmǝtingdikilǝrgǝ ⱪandaⱪ ⱪilix muwapiⱪ kɵrünsǝ, Hudayinglarning iradisi boyiqǝ xundaⱪ ⱪilinglar.
Det du og brørne dine finn det rettast å gjera med det som vert att av sylvet og gullet, det må de gjera soleis som dykkar Gud vil.
19 Sening Hudayingning ɵyidiki ixlarƣa ixlitixkǝ sanga bǝrgǝn ⱪaqa-ⱪuqilarni Yerusalemdiki Hudaning aldiƣa ⱪoy.
Men dei reidskaper som du fær til tenesta i huset åt din Gud, deim skal du gjeva frå deg åt Gud i Jerusalem.
20 Əgǝr xuningdǝk sanga Hudayingning ɵyidiki ⱪalƣan ixlarƣa qiⱪim ⱪilidiƣanƣa nemǝ hirajǝt kerǝk bolsa, sǝn padixaⱨ hǝzinisidin elip ixlǝtkin.
Det som meir trengst til huset åt din Gud, det kann du greida ut or skattkammeret åt kongen.
21 Xuning bilǝn mǝnki padixaⱨ Artahxaxtadin dǝryaning xu ƣǝrb tǝripidiki barliⱪ hǝzinǝ bǝglirigǝ xundaⱪ buyruⱪ qüxürimǝnki, asmandiki Hudaning Tǝwrat-ⱪanunining alimi bolƣan kaⱨin Əzra silǝrdin nemini tǝlǝp ⱪilsa, silǝr ǝstayidilliⱪ bilǝn uning deginidǝk bejiringlar.
Og eg, kong Artahsasta, segjer med dette fyre alle skattmeistrarne i landi på hi sida elvi, at alt det som presten Ezras, vismannen i lovi åt Gud i himmelen, bed dykk um, det skal de gjera og gjeva på fyrste ordet,
22 Uning alidiƣini kümüx yüz talantⱪiqǝ, buƣday yüz korƣiqǝ, xarab yüz batⱪiqǝ, zǝytun meyi yüz batⱪiqǝ bolsun, tuzƣa qǝk ⱪoyulmisun.
um det trengst upp til tvo og eit halvt hundrad våger med sylv, tri hundrad tunnor kveite, hundrad ankar vin og hundrad ankar med olje, dertil salt umælt.
23 Asmanlardiki Huda nemini ǝmr ⱪilsa, xu asmanlardiki Hudaning ɵyi üqün ǝstayidilliⱪ bilǝn bejirilsun; nemixⱪa [Hudaning] ƣǝzipini padixaⱨ wǝ oƣullirining padixaⱨliⱪiƣa qüxürgüdǝkmiz?
Alt det som tarvst etter det Gud i himmelen segjer fyre, det skal verta gjort på fyrste ordet og gjeve til huset åt Gud i himmelen, so ikkje hans vreide skal koma yver riket åt kongen og sønerne hans.
24 Biz xunimu silǝrgǝ mǝlum ⱪilimizki, omumǝn kaⱨinlar, Lawiylar, ƣǝzǝlkǝxlǝr, dǝrwaziwǝnlǝr, ibadǝthana hizmǝtkarliri wǝ Hudaning bu ɵyidǝ hizmǝt ⱪilidiƣanlarning ⱨeqⱪaysisidin baj, olpan wǝ paraⱪ elixⱪa bolmaydu.
Og det let me dykk vita, at ingen skal hava magt til å leggja skattar eller toll eller vegpengar på nokon prest eller levit, songar eller dørvaktar, tempelsvein eller annan som hev tenesta i dette gudshuset.
25 Əmdi sǝn ǝy Əzra, Hudayingning sǝndǝ bolƣan ⱨekmitigǝ asasǝn, Dǝryaning xu ƣǝrb tǝripidǝ Hudayingning Tǝwrat-ⱪanunini bilgǝn, barliⱪ hǝlⱪning dǝwasini soraydiƣan, ularni idarǝ ⱪilidiƣan soraⱪqi wǝ ⱨakimlarni tǝyinligin; wǝ Tǝwrat-ⱪanunini bilmǝydiƣanlarƣa bolsa, ularƣa bularni ɵgitinglar.
Og du, Ezras, må, etter den visdom du hev fenge frå din Gud, setja domarar og lovlærde folk til å døma manna millom hjå alt folket på hi sida elvi, alle dei som kjenner loverne åt din Gud; og den som ikkje det gjer, honom skal du læra å kjenna deim.
26 Hudayingning ⱪanuniƣa wǝ padixaⱨliⱪning ⱪanuniƣa riayǝ ⱪilmaydiƣanlar bolsa, uning üstidin adalǝtlik bilǝn ⱨɵküm qiⱪirilsun; u ɵlümgǝ, yaki sürgüngǝ yaki mal-mülkini musadirǝ ⱪilixⱪa wǝ yaki zindanƣa taxlaxⱪa ⱨɵküm ⱪilinsun».
Og kvar den som ikkje gjer etter lovi åt din Gud og etter lovi åt kongen, yver honom skal det fellast ein rett dom, anten til daude eller utlægd, til pengebot eller til fangehus.»
27 [Əzra mundaⱪ dedi] — Ata-bowilirimizning Hudasi bolƣan Pǝrwǝrdigarƣa Ⱨǝmdusana bolƣay! Qünki U padixaⱨning kɵngligǝ, Yerusalemdiki Pǝrwǝrdigarning ɵyini xundaⱪ kɵrkǝm bezǝx niyitini saldi,
Pris vere Herren, Gud åt federne våre, at han gav kongen slikt i hugen, til å pryda Herrens hus i Jerusalem,
28 yǝnǝ meni padixaⱨ wǝ mǝsliⱨǝtqiliri aldida ⱨǝm padixaⱨning mɵⱨtǝrǝm ǝmirliri aldida iltipatⱪa erixtürdi. Pǝrwǝrdigar Hudayimning ⱪoli mǝndǝ bolup, U meni ƣǝyrǝtlǝndürgǝqkǝ, ɵzüm bilǝn billǝ [Yerusalemƣa] qiⱪixⱪa Israillar iqidin birnǝqqǝ mɵtiwǝrlǝrni yiƣdim.
og at han let meg finna nåde hjå kongen og rådsmennerne hans og hjå alle dei megtige hovdingarne åt kongen! Eg fekk mod då eg såg at Herren, min Gud, heldt handi si yver meg, og eg samla kringum meg nokre ættarhovdingar av Israel; dei skulde vera med meg på heimferd.
