< Amos 5 >

1 I Israil jǝmǝti, bu sɵzni, Yǝni Mǝn sǝn toƣruluⱪ oⱪuydiƣan bir mǝrsiyǝni anglap ⱪoy: —
Hør dette ord, en klagesang som jeg istemmer over eder, Israels hus!
2 «Pak ⱪiz Israil yiⱪildi; U ⱪaytidin ornidin turmaydu; U ɵz tupriⱪiƣa taxlanƣan, Uni turƣuzup yɵligüqi yoⱪtur».
Hun er falt, hun skal aldri reise sig mere, jomfruen Israel; hun ligger nedkastet på sin egen grunn, det er ingen som reiser henne op.
3 Qünki Rǝb Pǝrwǝrdigar mundaⱪ dǝydu: — [Israilning] ming [lǝxkǝr] qiⱪⱪan bir xǝⱨirining yüz [lǝxkirila] tirik ⱪalidu; Yüz lǝxkǝr qiⱪⱪan bir xǝⱨirining Israil jǝmǝti üqün on [lǝxkirila] tirik ⱪalidu;
For så sier Herren, Israels Gud: Den by som tusen drar ut av, skal ha hundre igjen, og den by som hundre drar ut av, skal ha ti igjen, i Israels hus.
4 Qünki Pǝrwǝrdigar Israil jǝmǝtigǝ mundaⱪ dǝydu: — Meni izdǝnglar, ⱨayatⱪa erixisilǝr;
For så sier Herren til Israels hus: Søk mig, så skal I leve!
5 Bǝyt-Əlni izdimǝnglar, Gilgalƣimu barmanglar, Bǝǝr-Xebaƣa sǝpǝr ⱪilmanglar; Qünki Gilgal ǝsirgǝ elinip sürgün ⱪilinmay ⱪalmaydu, Bǝyt-Əl yoⱪⱪa qiⱪidu.
Søk ikke til Betel og kom ikke til Gilgal og dra ikke over til Be'erseba! For Gilgal skal bli bortført, og Betel bli til intet.
6 Pǝrwǝrdigarni izdǝnglar, ⱨayatⱪa erixisilǝr; Bolmisa U Yüsüp jǝmǝti iqidǝ ot kǝbi partlap, uni yǝp ketidu, Ⱨǝm Bǝyt-Əldǝ otni ɵqürgüdǝk adǝm tepilmaydu.
Søk Herren, så skal I leve! Ellers skal han komme over Josefs hus som en ild, og den skal fortære uten at Betel har nogen som slukker!
7 I adalǝtni ǝmǝngǝ aylandurƣuqi, Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪni yǝrgǝ taxliƣuqilar,
De som forvender retten til malurt og kaster rettferdigheten til jorden!
8 Silǝr Orion yultuz türkümi wǝ Ⱪǝlb yultuz topini Yaratⱪuqi, Ɵlüm kɵlǝnggisini tang nuriƣa Aylandurƣuqi, Kündüzni ⱪarangƣuluⱪ bilǝn keqigǝ Aylandurƣuqi, Dengizdiki sularni qaⱪirip, ularni yǝr yüzigǝ Ⱪuyƣuqini izdǝnglar; Pǝrwǝrdigar Uning namidur.
Han som har skapt Syvstjernen og Orion og omskifter dødsskygge til morgen og gjør dagen mørk som natten, han som kaller på havets vann og øser dem ut over jorden - Herren er hans navn!
9 U baturlar üstigǝ tuyuⱪsiz ⱨalakǝtni partlitidu, Istiⱨkam üstigǝ ⱨalakǝt qüxüridu.
Han som lar ødeleggelse lyne frem mot den sterke og fører ødeleggelse over den faste borg!
10 Xu [Israillar] xǝⱨǝr dǝrwazisida tǝnbiⱨ beridiƣanlarƣa ɵq, Durus sɵzlǝydiƣanlardin yirginidu.
På tinge hater de den som hevder retten, og de avskyr den som taler sannhet.
11 Əmdi silǝr namratlarni ezip, Ulardin buƣday «ⱨǝdiyǝ»lǝrni aldinglar! Oyulƣan taxlardin ɵylǝrni saldinglar, Biraⱪ ularda turmaysilǝr; Silǝr güzǝl üzümzarlarni bǝrpa ⱪilƣansilǝr, Biraⱪ ularning xarabini iqǝlmǝysilǝr.
Derfor, fordi I treder på den fattige og tar avgift i korn av ham, så skal I ikke få bo i de hus av huggen sten som I selv har bygget, og ikke få drikke vin fra de herlige vingårder som I selv har plantet.
12 Qünki silǝrning asiyliⱪliringlarning ⱪanqilik kɵplükini, Silǝrning gunaⱨinglarning ⱪanqilik zor ikǝnlikini obdan bilimǝn; Ular ⱨǝⱪⱪaniy adǝmni ezidu, Ular para yǝydu, Xǝⱨǝr dǝrwazisida miskinlǝrning ⱨǝⱪⱪini ⱪayriwalidu.
For jeg vet at eders overtredelser er mange og eders synder tallrike; I forfølger den uskyldige, tar imot løsepenger og bøier retten for de fattige på tinge.
13 Xunga bundaⱪ dǝwrdǝ «pǝmlik adǝm» süküt ⱪilidu; Qünki u rǝzil bir dǝwrdur.
Derfor, den som er klok, han tier i denne tid; for det er en ond tid.
14 Ⱨayat yaxax üqün yamanliⱪni ǝmǝs, meⱨribanliⱪ-yahxiliⱪni izdǝnglar; Xundaⱪ bolƣanda silǝr degininglardǝk, Samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Pǝrwǝrdigar ⱨǝⱪiⱪǝtǝn silǝr bilǝn billǝ bolidu.
Søk det gode og ikke det onde, så I får leve. Da skal Herren, hærskarenes Gud, være med eder, således som I har sagt.
15 Yamanliⱪtin nǝprǝtlininglar, meⱨribanliⱪ-yahxiliⱪni sɵyünglar, Xǝⱨǝr dǝrwazisida adalǝtni ornitinglar; Xundaⱪ ⱪilƣanda Pǝrwǝrdigar, samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Huda bǝlkim Yüsüpning ⱪaldisiƣa xapaǝt kɵrsitǝr.
Hat det onde og elsk det gode og la retten stå fast på tinge! Kanskje Herren, hærskarenes Gud, da vil være nådig mot Josefs levning.
16 Xunga Pǝrwǝrdigar, samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Huda Rǝb mundaⱪ dǝydu: — «Barliⱪ kǝng rǝstǝ-bazarlarda aⱨ-zarlar anglinidu; Ular ⱨǝmmǝ koqilarda «Way... way!...» dǝp awazini kɵtüridu; Ular deⱨⱪanlarnimu matǝm tutuxⱪa, Aⱨ-zarlar kɵtürgüqi «ustilar»ni yiƣlaxⱪa qaⱪiridu.
Derfor sier Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud, så: På alle gater skal det høres klagerop, og i alle streder skal de rope: Ve, ve! Bonden skal kalles til sørgehøitid, og til dem som er kyndige i sørgekveder, skal de si: Syng en sørgesang!
17 Ⱨǝm barliⱪ üzümzarlardimu aⱨ-zarlar kɵtürülidu; Qünki Mǝn Ɵzüm aranglardin ɵtüp ketimǝn» — dǝydu Pǝrwǝrdigar.
Og i alle vingårder skal det høres klagerop; for jeg vil skride frem midt iblandt eder, sier Herren.
18 Pǝrwǝrdigarning künigǝ tǝⱪǝzzar bolƣan silǝrgǝ way! Pǝrwǝrdigarning küni silǝrgǝ ⱪandaⱪ aⱪiwǝtlǝrni kǝltürǝr? U yoruⱪluⱪ ǝmǝs, bǝlki ⱪarangƣuluⱪ elip kelidu.
Ve dem som stunder efter Herrens dag! Hvad vil I da med Herrens dag? Den er mørke og ikke lys.
19 U küni birsi xirdin ⱪeqip, eyiⱪⱪa uqrap, Andin ɵyigǝ kirip, ⱪoli bilǝn tamƣa yɵlǝngǝndǝ, Yilan uni qaⱪⱪandǝk bir ix bolidu!
Det er som når en flykter for en løve, men støter på en bjørn, og når han kommer hjem og støtter sig til veggen med hånden, blir han bitt av en orm.
20 Pǝrwǝrdigarning küni yoruⱪluⱪ ǝmǝs, bǝlki ⱪarangƣuluⱪla elip kelidu ǝmǝsmu? Uningda pǝⱪǝt ⱪarangƣuluⱪla bolup, yoruⱪluⱪ ⱨeq bolmaydiƣu?!
Ja, Herrens dag er mørke og ikke lys, belgmørk og uten lysskjær.
21 Ⱨeytliringlarƣa nǝprǝtlinimǝn, ulardin bizar boldum, Ibadǝt sorunliringlarning puriⱪini puriƣum yoⱪ.
Jeg hater og forakter eders høitider, og jeg har ikke behag i eders festforsamlinger;
22 Qünki silǝr Manga «kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ»lar ⱨǝm «ax ⱨǝdiyǝ»liringlarni sunup atisanglarmu, Mǝn ularni ⱪobul ⱪilmaymǝn; Silǝrning bordaⱪ malliringlar bilǝn ⱪilƣan «inaⱪliⱪ ⱪurbanliⱪliringlar»ƣa ⱪarimaymǝn.
for om I ofrer mig brennoffer og matoffer, finner jeg ikke behag i dem, og eders takkoffer av gjøkalver ser jeg ikke på.
23 Mǝndin munajatliringlarning sadalirini epketinglar, Qiltarliringlarning küylirini anglimaymǝn;
La mig slippe for dine larmende sanger! Jeg vil ikke høre på ditt harpespill.
24 Buning ornida adalǝt huddi xarⱪiratmidǝk, Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ ǝbǝdiy aⱪidiƣan eⱪimdǝk dolⱪunlisun!
Men dommen skal komme veltende som vann, og rettferdigheten som en alltid strømmende bekk.
25 Silǝr qɵl-bayawandiki ⱪiriⱪ yilda ⱪilƣan ⱪurbanliⱪ-ⱨǝdiyilǝrni Manga elip kǝldinglarmu, i Israil jǝmǝti?!
Bar I frem for mig slaktoffer og matoffer i ørkenen i de firti år, Israels hus?
26 Bǝrⱨǝⱪ, silǝr «Sukkot» degǝn padixaⱨinglar, ⱨǝm «Ⱪiun» degǝn butliringlarni, yǝni «Yultuz ilaⱨi»nglarni kɵtürüp mangdinglar!
Nei, I bar eders konges telt og eders billeders fotstykke, eders guds stjerne, som I hadde gjort eder.
27 Əmdi Mǝn silǝrni ǝsir ⱪilip, Dǝmǝxⱪtin yiraⱪlarƣa sürgün ⱪildurimǝn, — dǝydu «Samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Huda» degǝn nam bilǝn atalƣan Pǝrwǝrdigar.
Jeg vil føre eder bort i fangenskap, langt bortenfor Damaskus, sier han hvis navn er Herren, hærskarenes Gud.

< Amos 5 >