< Rosullarning paaliyǝtliri 8 >
1 Istipanning ɵltürülüxini Saulmu ⱪollaytti. Xu kündin baxlap, Yerusalemdiki jamaǝtkǝ ⱪaritilƣan dǝⱨxǝtlik ziyankǝxlik ⱪozƣaldi. Rosullardin baxⱪa barliⱪ jamaǝttikilǝr Yǝⱨudiyǝ wǝ Samariyǝning ⱨǝrⱪaysi yurtliriƣa tarⱪilip ketixti.
Saul applaudissait à ce meurtre. Le même jour, une violente persécution éclata sur l'église de Jérusalem; tous les fidèles, excepté les apôtres, se dispersèrent dans les campagnes de la Judée et de la Samarie.
2 Bǝzi ihlasmǝn kixilǝr Istipanni dǝpnǝ ⱪilip, uningƣa ⱪattiⱪ yiƣa-zarlarni kɵtürüxti.
Toutefois des hommes religieux enterrèrent Etienne en faisant de grandes lamentations.
3 Lekin Saul jamaǝtkǝ wǝyranqiliⱪ selip, ɵymu-ɵy ahturup, ǝr-ayalƣa ⱪarimay ularni sɵrǝp qiⱪip zindanƣa taxlidi.
Saul désolait l'église; il pénétrait dans les maisons, en arrachait les hommes et les femmes, et les faisait jeter en prison.
4 Əmdi tarⱪilip kǝtkǝnlǝr tarⱪalƣan yurtlarda kezip sɵz-kalamning hux hǝwirini jakarlidi.
Ceux donc qui étaient dispersés, s'en allèrent de lieu en lieu annonçant la Parole.
5 Ularning iqidin Filip bolsa Samariyǝning mǝlum bir xǝⱨirigǝ berip, yǝrlik kixilǝrgǝ Mǝsiⱨni jakarlidi.
Philippe entre autres, s'étant rendu dans une ville de Samarie, y prêcha le Messie, et les foules s'attachèrent toutes à ce qu'il leur disait, quand elles apprirent et virent les miracles qu'il faisait;
6 Top-top kixilǝr uni anglap ⱨǝmdǝ u kɵrsǝtkǝn mɵjizilik alamǝtlǝrni kɵrüp, bir jan bir dili bilǝn uning sɵzlirigǝ ⱪulaⱪ saldi.
car les esprits impurs sortaient de plusieurs possédés, en poussant de grands cris. Beaucoup de paralytiques et de boiteux furent aussi guéris;
7 Qünki napak roⱨlar bolsa, qaplixiwalƣan kixilǝrdin ⱪattiⱪ warⱪiriƣiniqǝ qiⱪip kǝtti. Nurƣun palǝq, tokurlarmu saⱪaytildi;
et ce fut une grande joie dans cette ville.
8 zor xad-huramliⱪ xu xǝⱨǝrni ⱪaplidi.
Il s'y trouvait déjà un homme nommé Simon, qui exerçait la magie et qui émerveillait le peuple de Samarie. Il se donnait pour un grand personnage,
9 U xǝⱨǝrdǝ ǝsli jadugǝr-seⱨirgǝrlik bilǝn xuƣulliniwatⱪan Simon isimlik bir adǝm bar idi; u xu yol bilǝn pütkül Samariyǝdikilǝrni ⱨang-tang ⱪaldurup, ɵzini ⱪaltis zat kɵrsǝtmǝkqi bolup kǝlgǝnidi.
et tous, petits et grands, s'étaient attachés à lui, et disaient: «C'est la Puissance de Dieu, celle qu'on appelle la Grande Puissance.»
10 Peⱪirdin tartip ambalƣiqǝ ularning ⱨǝmmisi uningƣa ihlas ⱪilip ⱪaraytti wǝ «Hudaning uluƣ küq-ⱪudriti mana xu!» deyixǝtti.
Ils s'étaient donc attachés à lui, parce que, pendant assez longtemps, il les avait charmés par sa magie.
11 Halayiⱪ uningƣa xundaⱪ ihlas ⱪilixi uning uzundin beri jadugǝr-seⱨirgǝrliki bilǝn ularni ⱨang-tang ⱪaldurup kǝlgǝnliki tüpǝylidin idi.
Mais, quand ils eurent cru Philippe, qui leur annonçait ce qui a trait au royaume de Dieu et à la personne de Jésus-Christ, hommes et femmes se firent baptiser.
12 Lekin ǝmdi Filip Hudaning padixaⱨliⱪi wǝ Əysa Mǝsiⱨning nami toƣrisidiki hux hǝwǝrni jakarliƣinida ular uning sɵzlirigǝ ixǝndi wǝ ǝrlǝr bolsun, ayallar bolsun qɵmüldürüxni ⱪobul ⱪildi.
Simon même crut aussi, et, après s'être fait baptiser, il ne quittait plus Philippe, et il s'extasiait à la vue des miracles et des prodiges qui s'opéraient.
13 Simon ɵzimu ixǝndi. U qɵmüldürülgǝn bolup, ⱨǝmixǝ Filipning yenida yürdi ⱨǝmdǝ [Filip] kɵrsitiwatⱪan mɵjizilik alamǝtlǝr wǝ ⱪudrǝtlik ixlarƣa ⱪarap, intayin ⱨǝyran boldi.
Les apôtres, qui étaient à Jérusalem, ayant appris que la Samarie avait accueilli la parole de Dieu, y envoyèrent Pierre et Jean.
14 Yerusalemdiki rosullar Samariyǝliklǝrning Hudaning sɵzini ⱪobul ⱪilƣanliⱪini anglap, Petrus bilǝn Yuⱨannani ularƣa ǝwǝtti;
Ceux-ci, s'y étant rendus, prièrent pour que les Samaritains reçussent le Saint-Esprit,
15 ikkiylǝn u yǝrgǝ qüxüxi bilǝnla, ularni Muⱪǝddǝs Roⱨning ata ⱪilinƣuqisi bolsun dǝp dua ⱪildi.
car il n'était encore descendu sur aucun d'eux; ils se trouvaient seulement baptisés au nom du Seigneur Jésus.
16 Qünki Muⱪǝddǝs Roⱨ tehi ularning ⱨeqⱪaysisiƣa qüxmigǝnidi; ular pǝⱪǝt Rǝb Əysaning nami bilǝn qɵmüldürülgǝnidi.
Alors les deux apôtres leur imposèrent les mains, et ils reçurent le Saint-Esprit.
17 Petrus bilǝn Yuⱨanna ularning üstigǝ ⱪolini tǝgküzüxi bilǝn, Muⱪǝddǝs Roⱨ ularƣa ata ⱪilindi.
Lorsque Simon vit que le Saint-Esprit était donné par l'imposition des mains des apôtres, il leur offrit de l'argent,
18 Lekin Simon Muⱪǝddǝs Roⱨning rosullarning ⱪolini tǝgküzüp ⱪoyuxi bilǝn ata ⱪilinƣanliⱪini kɵrüp, ularƣa pul tǝnglǝp:
en disant: «Donnez-moi aussi ce pouvoir, que celui à qui j'imposerai les mains reçoive le Saint-Esprit.»
19 — Bu küq-ⱪudrǝttin mangimu beringlarki, mǝnmu ⱨǝrkimning üstigǝ ⱪollirimni tǝgküzsǝm, uningƣa Muⱪǝddǝs Roⱨ ata ⱪilinsun, — dedi.
Pierre lui dit: «Que ton argent périsse avec toi, puisque tu as cru acquérir le don de Dieu avec de l'argent!
20 Lekin Petrus uningƣa mundaⱪ jawab bǝrdi: — Hudaning bu iltipatini pulƣa setiwalƣili bolidu, dǝp oyliƣining üqün, pulung sǝn bilǝn tǝng ⱨalakǝtkǝ barsun!
Tu n'as aucune espèce de part à cette faveur, car ton coeur n'est pas droit devant Dieu.
21 Sening bu ixta ⱨeq ⱨǝssǝng yaki nesiwǝng yoⱪtur! Qünki sening niyiting Huda aldida durus ǝmǝs!
Repens-toi donc de ta méchanceté, et prie le Seigneur de vouloir bien te pardonner la pensée de ton coeur;
22 Xunga, bu rǝzillikingdin towa ⱪilip, Rǝbtin, mumkin bolsa kɵnglümdiki bu niyitim kǝqürüm ⱪilinƣay, dǝp ɵtün!
car je m'aperçois que tu es dans un fiel bien amer et dans les liens de la méchanceté.»
23 Qünki sening aqqiⱪ ⱨǝsǝtkǝ tolup, ⱨǝⱪⱪaniysizliⱪning asaritida ikǝnliking manga mǝlum.
Simon repartit: «Priez vous-mêmes le Seigneur pour moi, afin qu'il ne m’arrive rien de ce que vous dites.»
24 Simon ularƣa: — Mǝn üqün Rǝbdin ɵtününglarki, silǝr eytⱪan ixlardin ⱨeqbiri beximƣa kǝlmigǝy! — dedi.
Pour eux, après avoir rendu témoignage, et prêché la parole du Seigneur, ils reprirent la route de Jérusalem et annoncerait l'évangile dans plusieurs villages des Samaritains.
25 Petrus bilǝn Yuⱨanna yǝnǝ xu yǝrdǝ agaⱨ-guwaⱨliⱪ berip Rǝbning sɵz-kalamini yǝtküzgǝndin keyin, Samariyǝning nurƣun yeza-kǝntlirigǝ berip hux hǝwǝr yǝtküzgǝq, Yerusalemƣa ⱪaytip kǝtti.
Un ange du Seigneur adressa la parole à Philippe, et lui dit: «Lève-toi, et va au midi, sur la route qui descend de Jérusalem à Gaza.»
26 Xu waⱪitta, Hudaning bir pǝrixtisi Filipⱪa: — Ornungdin turup jǝnubⱪa ⱪarap Yerusalemdin Gaza xǝⱨirigǝ mangidiƣan yol bilǝn mang! — dedi (xu yol qɵldiki yoldur).
(Cette ville est déserte.) Il se leva et se mit en marche. Et voici, il y avait sur cette route un Éthiopien, eunuque puissant de Candace, reine d'Ethiopie, surintendant de tous ses trésors, qui était venu à Jérusalem pour adorer.
27 Xunga Filip ornidin turup yolƣa qiⱪti. Wǝ mana, yolda Efiopiyǝ ayal padixaⱨi Kandasning bir ǝmǝldari, pütkül hǝzinigǝ mǝs’ul Efiopiyǝlik aƣwat wǝzir turatti. U Yerusalemƣa Hudaƣa ibadǝt ⱪilƣili barƣanidi; ⱨazir ⱪaytix yolida ɵzining jǝng ⱨarwisida olturup, Yǝxaya pǝyƣǝmbǝrning yazmisini oⱪuwatatti.
Il s'en retournait, et assis sur son char, il lisait le prophète Ésaïe.
L'Esprit dit à Philippe: «Avance, et ne quitte pas ce char.»
29 Roⱨ Filipⱪa: — Bu ⱨarwining yeniƣa berip uningƣa yeⱪinlaxⱪin, — dedi.
Philippe, étant accouru, entendit ce seigneur qui lisait le prophète Esaïe, et il lui dit: «Comprends-tu ce que tu lis?»
30 Filip yügürüp berip, [wǝzirning] Yǝxaya pǝyƣǝmbǝrning yazmisidin oⱪuwatⱪanlirini anglap, uningdin: — Oⱪuwatⱪiningizni qüxiniwatamsiz? — dǝp soridi.
Il lui répondit: «Eh! comment le pourrais-je, si l'on ne me guide?» Et il invita Philippe à monter s'asseoir avec lui.
31 Wǝzir uningƣa: — Biri manga qüxǝndürüp bǝrmisǝ, mǝn ⱪandaⱪmu qüxinǝlǝymǝn?! — dǝp, Filipni ⱨarwisiƣa qiⱪip yenida olturuxⱪa ɵtündi.
Or, voici la teneur du passage qu'il lisait: «Il a été mené comme une brebis à la boucherie, et, comme un agneau muet devant celui qui le tond, il n'ouvre pas la bouche.
32 U oⱪuwatⱪan yazma ⱪismi bolsa: «U goya boƣuzlaxⱪa yetilǝp mengilƣan ⱪoydǝk boƣuzlaxⱪa elip mengildi, Ⱪirⱪiƣuqi aldida ün-tinsiz yatⱪan ⱪozidǝk, u zadila eƣiz aqmidi.
C'est dans l’humiliation que son jugement est consommé.
33 U horlinidu, u ⱨǝⱪ soraⱪtin mǝⱨrum boldi, Əmdi uning ǝwladini kimmu bayan ⱪilalisun?! Qünki ⱨayati yǝr yüzidin elip ketildi».
Quant aux hommes de sa génération, qui les dépeindra? car on lui a ôté la vie de dessus la terre.»
34 Aƣwat Filiptin: — Dǝp bǝrsingiz, pǝyƣǝmbǝrning bu sɵzi kimgǝ ⱪaritip eytilƣan? Ɵzigimu yaki baxⱪa birsigimu? — dǝp soridi.
L'eunuque ayant pris la parole, dit à Philippe: «Je t'en prie, de qui le prophète parle-t-il ainsi? Est-ce de lui-même, ou de quelque autre?»
35 Filip aƣzini eqip xu yazmining xu ⱪismidin baxlap, uningƣa Əysa toƣrisidiki hux hǝwǝrni jakarlap bǝrdi.
Philippe ouvrant la bouche, lui annonça Jésus en commençant par ce passage.
36 Ular yolda ketiwetip, su bar bir yǝrgǝ kǝlgǝndǝ, aƣwat: — Mana bu yǝrdǝ su bar ikǝn. [Muxu yǝrdila] qɵmüldürülüxümgǝ ⱪandaⱪ tosalƣu bar? — dedi.
En poursuivant leur route, ils rencontrèrent de l'eau; l'eunuque dit: «Voici de l'eau; qu'est-ce qui empêche que je ne sois baptisé?»
[Philipppe lui dit: «Si tu crois de tout ton coeur cela est possible.» Il répondit: «Je crois que Jésus-Christ est le Fils de Dieu.»]
38 U ⱨarwini tohtitixni buyrudi. Filip wǝ aƣwat ikkisi billǝ suƣa qüxüp, uni qɵmüldürdi.
Et il fit arrêter le char; puis Philippe et l'eunuque descendirent tous deux dans l'eau, et Philippe le baptisa.
39 Ular sudin qiⱪⱪanda, Rǝbning Roⱨi Filipni kɵtürüp elip kǝtti. Aƣwat uni ⱪayta kɵrmidi, ǝmma u xadlinip yolini dawamlaxturdi.
Quand ils furent sortis de l'eau. l'Esprit du Seigneur enleva Philippe: l'eunuque ne le vit plus, car, pendant qu'il continuait sa route, plein de joie,
40 Filip bolsa Axdod xǝⱨiridǝ pǝyda boldi; u xu yurtni kezip, xu yǝrdin Ⱪǝysǝriyǝ xǝⱨirigǝ kǝlgüqǝ bolƣan ⱨǝmmǝ xǝⱨǝrlǝrdǝ hux hǝwǝr jakarlidi.
Philippe se trouva à Azote, d'où il alla jusqu’à Césarée, en évangélisant toutes les villes par où il passait.