< Korintliⱪlarƣa 2 3 >
1 Biz yǝnǝ ɵzimizni tǝwsiyǝ ⱪilƣili turuwatamduⱪ? Yaki baxⱪa bǝzilǝrgǝ kerǝk bolƣandǝk, silǝrgǝ yezilƣan yaki silǝr yazƣan tǝwsiyinamilǝr bizgǝ kerǝkmu?
¿Comenzamos otra vez a alabarnos a nosotros mismos? ¿O tenemos necesidad, como algunos, de letras de recomendación para vosotros, o de recomendación de vosotros para otros?
2 Silǝr ɵzünglar bizning tǝwsiyinamimizdursilǝr, ⱪǝlbimizdǝ pütülgǝn, ⱨǝr insanƣa tonux bolƣan wǝ oⱪulidiƣan.
Nuestras letras sois vosotros mismos, escritas en nuestros corazones, las cuales son sabidas y leídas por todos los hombres;
3 Silǝrning biz tǝripimizdin pǝrwix ⱪilinƣan, Mǝsiⱨning mǝktupi ikǝnlikinglar ayan boldi (bu mǝktup siyaⱨ bilǝn ǝmǝs, bǝlki tirik Hudaning Roⱨi bilǝn yezilƣan; tax tahtaylarƣa ǝmǝs, bǝlki ⱪǝlbning ǝtlik tahtayliriƣa pütüklüktur).
cuando es manifiesto que sois letra de Cristo administrada por nosotros, escrita no con tinta, sino con el Espíritu del Dios vivo; no en tablas de piedra, sino en tablas de carne del corazón.
4 Əmdi bizning Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ Hudaƣa ⱪaraydiƣan xunqǝ zor ixǝnqimiz bar;
Y tal confianza tenemos por el Cristo para con Dios;
5 ɵzimizni birǝrnǝrsini ⱪilƣudǝk iⱪtidarimiz bar dǝp qaƣliƣinimiz yoⱪtur; iⱪtidarliⱪimiz bolsa bǝlki Hudadindur.
no que seamos suficientes por nosotros mismos para pensar algo como de nosotros mismos, sino que nuestra suficiencia es de Dios;
6 U bizni yengi ǝⱨdining hizmǝtkarliri boluxⱪa iⱪtidarliⱪ ⱪildi; bu ǝⱨdǝ pütüklük sɵz-jümlilǝrgǝ ǝmǝs, bǝlki Roⱨⱪa asaslanƣan. Qünki pütüklük sɵz-jümlilǝr adǝmni ɵltüridu; lekin Roⱨ bolsa adǝmgǝ ⱨayat kǝltüridu.
el cual aun nos hizo que fuésemos ministros suficientes del Nuevo Testamento, no de la letra, sino del Espíritu; porque la letra mata, mas el Espíritu vivifica.
7 Əmma sɵz-jümlilǝr bilǝn taxlarƣa oyulƣan, ɵlüm kǝltüridiƣan hizmǝt xan-xǝrǝp bilǝn bolƣan wǝ xundaⱪla Israillar Musaning yüzidǝ julalanƣan xan-xǝrǝptin yüzigǝ kɵzlirini tikip ⱪariyalmiƣan yǝrdǝ (gǝrqǝ xu xan-xǝrǝp ⱨazir ǝmǝldin ⱪaldurulƣan bolsimu),
Y si el ministerio de muerte en la letra grabado en piedras, fue para gloria, tanto que los hijos de Israel no pudiesen poner los ojos en la faz de Moisés a causa de la gloria de su rostro, la cual había de perecer,
8 Roⱨ bilǝn yürgüzülidiƣan hizmǝt tehimu xan-xǝrǝplik bolmamdu?
¿Cómo no será para mayor gloria el ministerio del Espíritu?
9 Qünki adǝmning gunaⱨini bekitidiƣan hizmǝt xǝrǝplik bolƣan yǝrdǝ, insanni ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilidiƣan hizmǝtning xǝripi tehimu exip taxmamdu!?
Porque si el ministerio de condenación fue de gloria, mucho más abundará en gloria el ministerio de justicia.
10 Qünki ǝslidǝ xan-xǝrǝplik bolƣan ixning ⱨazirⱪi ƣayǝt zor xan-xǝrǝplik ixning aldida ⱨeqⱪandaⱪ xan-xǝrǝplikliki yoⱪtur;
Porque lo que fue tan glorioso, en esta parte ni aun fue glorioso, en comparación con la excelente gloria.
11 qünki ǝmǝldin ⱪaldurulƣan ix ǝslidǝ xan-xǝrǝp bilǝn kǝltürülgǝn yǝrdǝ, ⱨazir ornini basⱪan ix tehimu xan-xǝrǝplik bolidu.
Porque si lo que perece es para gloria, mucho más será para gloria lo que permanece.
12 Bizdǝ xunqǝ zor xundaⱪ bir ümid bolƣanikǝn, biz tolimu yürǝklik bolimiz.
Así que, teniendo tal esperanza, hablamos con mucha confianza;
13 Biz Israillarni ǝmǝldin ⱪaldurulidiƣan [ǝⱨdining] parlaⱪ nuriƣa kɵzini tikip ⱪaraxning aⱪiwitigǝ uqrap kǝtmisun dǝp yüzigǝ qümpǝrdǝ tartiwalƣan Musaƣa ohximaymiz.
y no como Moisés, que ponía un velo sobre su faz, para que los hijos de Israel no pusiesen los ojos en su cara, cuya gloria había de perecer.
14 Əmma ularning oy-kɵngülliri ⱪadaⱪlaxⱪanidi; qünki bügüngǝ ⱪǝdǝr kona ǝⱨdini oⱪuƣinida muxu qümpǝrdǝ eliwetilmǝy kǝldi; qünki pǝⱪǝt Mǝsiⱨdǝ bolƣandila u elip taxliwetilidu.
(Y así los sentidos de ellos se embotaron; porque hasta el día de hoy les queda el mismo velo no descubierto en la lección del Antiguo Testamento, el cual en Cristo es quitado.
15 Əmma bügüngǝ ⱪǝdǝr, Musaning yazmiliri oⱪulƣinida xu qümpǝrdǝ yǝnila ⱪǝlbini yepiwalmaⱪta.
Y aun hasta el día de hoy, cuando Moisés es leído, el velo está puesto sobre el corazón de ellos.
16 Əmma ⱨǝrkim Rǝbgǝ ⱪarap burulsa, qümpǝrdǝ elip taxlinidu.
Pero cuando se conviertan al Señor, el velo se quitará.)
17 Əmma Rǝb xu Roⱨtur; wǝ Rǝbning Roⱨi ⱪǝyǝrdǝ bolsa, xu yǝrdǝ ⱨɵrlük bolidu.
Porque el Señor es el Espíritu; y donde hay aquel Espíritu del Señor, allí hay libertad.
18 Wǝ biz ⱨǝmmimizning yüzimiz qümpǝrdisiz ⱨalda Rǝbning xan-xǝripigǝ ⱪariƣinida, Uning ohxax süritidǝ boluxⱪa Roⱨ bolƣan Rǝb tǝripidin xan-xǝrǝp üstigǝ xan-xǝrǝp ⱪoxulup ɵzgǝrtilmǝktimiz.
Por tanto nosotros todos, puestos los ojos como en un espejo en la gloria del Señor con cara descubierta, somos transformados de gloria en gloria en la misma semejanza, como por el Espíritu del Señor.