Tesalonikaliⱪlarƣa 1 3
1 Xuning bilǝn biz [silǝrdin hǝwǝrsiz] taⱪitimiz taⱪ bolup, ɵzimiz Afina xǝⱨiridǝ yalƣuz ⱪelip,
Daar we het dus niet langer meer konden uithouden, gaven we er de voorkeur aan, alleen in Athene achter te blijven,
2 aldinglarƣa ⱪerindiximiz ⱨǝm Huda yolida Mǝsiⱨning hux hǝwiridǝ boluwatⱪan hizmǝtdiximiz Timotiyni silǝrni etiⱪadta mustǝⱨkǝmlǝx-küqǝytix wǝ riƣbǝtlǝndürüx üqün ǝwǝtixni ⱪarar ⱪilduⱪ;
en zonden we Timóteus, onzen broeder en Gods dienaar in het Evangelie van Christus, om u te versterken, en u te bemoedigen in uw geloof,
3 [bizning uni ǝwǝtixtiki] mǝⱪsitimiz, ⱨeqkimning bexinglarƣa qüxkǝn muxu zǝhmǝt-ⱪiyinqiliⱪlar sǝwǝbidin [etiⱪadta] tǝwrinip ⱪalmasliⱪi üqündur. Qünki ɵzünglar bundaⱪ ixlarƣa uqraxⱪa aldin’ala bekitilgǝn, dǝp bilisilǝr.
opdat niemand door deze wederwaardigheden aan het wankelen zou worden gebracht. Zelf weet gij toch wel, dat dergelijke dingen ons te wachten staan;
4 Qünki biz silǝr bilǝn billǝ bolƣan waⱪtimizda, silǝrgǝ ⱨǝmmimiz azab-ⱪiyinqiliⱪⱪa uqrimay ⱪalmaymiz dǝp aldin’ala eytⱪaniduⱪ. Əmǝliyǝttǝ ⱨazir deginimizdǝk boldi, dǝp bilisilǝr.
bovendien hebben we, toen we bij u waren, u toch vooruit gezegd, dat we wederwaardigheden zouden te verduren hebben; en zo is het ook gebeurd, als gij weet.
5 Xu sǝwǝbtin taⱪitim taⱪ bolup, etiⱪadinglarning zadi ⱪandaⱪ ikǝnlikini bilix üqün, azdurƣuqi silǝrni azdurup bizning silǝrgǝ singdürgǝn ǝjrimiz bikarƣa kǝttimikin dǝp ǝnsirǝp, Timotiyni yeninglarƣa ǝwǝtkǝnidim.
Omdat ik het dus niet langer meer uithield, heb ik er hem op afgezonden, om te weten, hoe het staat met uw geloof: de bekoorder mocht u eens hebben verleid, en onze arbeid vergeefs zijn geweest.
6 Lekin Timotiy baya yeninglardin ⱪaytip kǝlgǝndǝ, etiⱪadinglar wǝ meⱨir-muⱨǝbbitinglar toƣrisida bizgǝ yahxi hǝwǝr elip kelip, silǝrning bizni ⱨǝrdaim seƣinip turƣanliⱪinglarni wǝ huddi biz silǝr bilǝn didarlixixⱪa tǝlpünginimizdǝk, silǝrningmu bizni kɵrgünglar kǝlgǝnlikini eytti.
Zo juist is Timóteus van u teruggekeerd, en heeft ons goede tijding gebracht van uw geloof en van uw liefde tot ons, en hoe gij steeds een goede herinnering aan ons bewaart en vurig verlangt, ons weer te zien, zoals wij u.
7 Xuningdǝk, ǝy ⱪerindaxlar, beximizƣa qüxkǝn muxundaⱪ barliⱪ azab-oⱪubǝt wǝ eƣirqiliⱪ iqidǝ turiwatⱪinimizda silǝrdin, yǝni qing etiⱪadinglardin riƣbǝt-tǝsǝlli taptuⱪ;
Daarom broeders, zijn we bij al onze nood en druk door uw geloof met troost over u vervuld;
8 Qünki Rǝbdǝ qing turƣan bolsanglar, biz [ɵlmǝy], ⱨayat ⱪalimiz!
want nu leven we op, zo gij maar vast staat in den Heer.
9 Əmdi silǝr üqün, Hudayimiz aldida silǝrning wǝjinglardin tolimu xadlanduⱪ, bu zor xadliⱪimizdin silǝr üqün Hudaƣa ⱪanqilik dǝrijidǝ tǝxǝkkür eytsaⱪ bolar?!
Hoe kunnen we God genoeg om u danken voor al de vreugde, waarmee we ons over u verblijden voor het aanschijn van onzen God.
10 Silǝr bilǝn didar kɵrüxüx wǝ etiⱪadinglardiki yetǝrsizliklǝrni mukǝmmǝl ⱪilixⱪa muyǝssǝr bolux imkaniyiti üqün, keqǝ-kündüz Hudaƣa zor tǝlmürüp yelinmaⱪtimiz.
Vurig bidden we nacht en dag, om u te mogen weerzien, en de leemten aan te vullen in uw geloof.
11 Əmdi bizning Huda’Atimizning Ɵzi ⱨǝm Rǝbbimiz Əysa bizning yolimizni yeninglarƣa baxliƣay;
Moge dan onze God en Vader zelf en onze Heer Jesus òns de weg naar u banen;
12 ǝmdi meⱨir-muⱨǝbbǝtimiz silǝrgǝ tolƣandǝk, Rǝb silǝrning bir-biringlarƣa wǝ ⱨǝmmǝ adǝmlǝrgǝ bolƣan meⱨir-muⱨǝbbitinglarni axurup, tolup taxturƣay;
moge de Heer ú echter vervullen en doen overvloeien van liefde tot elkander en tot iedereen, zoals wij ze hebben tot u.
13 ⱨǝm xundaⱪ bolƣanda, Rǝbbimiz Əysa Ɵzining barliⱪ muⱪǝddǝs bǝndiliri bilǝn billǝ ⱪaytip kǝlgǝndǝ ⱪǝlbinglar bizning Huda’Atimiz aldida pak-muⱪǝddǝsliktǝ nuⱪsansiz boluxⱪa mustǝⱨkǝmlinidu!
Zo make Hij uw harten sterk en onberispelijk in heiligheid voor het aanschijn van God, onzen Vader, bij de komst van onzen Heer Jesus, met al zijn heiligen.
