Samu'il 1 29
1 Filistiylǝr ⱨǝmmǝ ⱪoxunlirini yiƣip Afǝktǝ jǝm ⱪildi; Israillar Yizrǝǝldiki bulaⱪning yenida qedir tikti.
Tedy zebrali Filistynowie wszystkie wojska swe do Afeku; a Izraelczycy położyli się obozem nad źródłem, które było w Jezreelu.
2 Filistiylǝrning sǝrdarliri yüz yaki mingdin ǝskǝrni baxlap, sǝp tizip kǝldi; ularning kǝynidin Dawut ɵz adǝmlirini baxlap Aⱪix bilǝn qiⱪip sǝp tüzdi.
A książęta Filistyńskie ciągnęli stami i tysiącami, a Dawid i mężowie jego ciągnęli pozad z Achisem.
3 Filistiylǝrning ǝmirliri: — Bu Ibraniylar bu yǝrdǝ nemǝ ix ⱪilidu? — dedi. Aⱪix Filistiylǝrning ǝmirlirigǝ: — Bu Israilning padixaⱨi Saulning hizmǝtkari Dawut ǝmǝsmu? U bu yǝrdǝ birnǝqqǝ kün, birnǝqqǝ yillardin beri mǝn bilǝn turƣan ǝmǝsmu? U manga kǝlgǝn kündin tartip bu küngiqǝ uningdin ⱨeq ǝyib bayⱪimidim, dedi.
I rzekły książęta Filistyńskie: Cóż tu czynią ci Hebrejczycy? I rzekł Achis do książąt Filistyńskich: Azaż nie to jest Dawid, sługa Saula, króla Izraelskiego, który był przy mnie przez te dni, owszem przez te lata? I nie doświadczyłem go w niczem od onego dnia, jako zbiegł do mnie, aż do dnia tego?
4 Əmma Filistiylǝrning ǝmirliri uningƣa aqqiⱪlandi. Filistiylǝrning ǝmirliri uningƣa: — Uni ⱪayturuwǝt! Bu kixi sǝn ɵzüng uningƣa orunlaxturƣan jayƣa kǝtsun; biz bilǝn billǝ soⱪuxⱪa qüxmisun, bolmisa, u soⱪuxta bizgǝ rǝⱪib bolup ⱪelixi mumkin. Bu adǝm ɵz ƣojisi bilǝn nemisi arⱪiliⱪ yarixidu? Bu adǝmlǝrning baxlirini elix bilǝn bolmamdu?
I rozgniewały się nań książęta Filistyńskie, i rzekły mu książęta Filistyńskie: Odpraw tego męża, a niech się wróci do miejsca swego, na któremeś go postawił; niech nie chodzi z nami na wojnę, aby się nam nie stawił nieprzyjacielem w bitwie. Bo jakoż inaczej może przyjść do łaski pana swego, jedno przez głowy tych mężów?
5 Bu ⱪiz-ayallar burun uning toƣrisida ussul oynap ⱪoxaⱪ ⱪetip: — Saul minglap ɵltürdi, wǝ Dawut on minglap ɵltürdi, degǝn Dawut ǝmǝsmu? — dedi.
Azaż nie ten jest Dawid, któremu śpiewano hufcami, mówiąc: Poraził Saul swój tysiąc, ale Dawid swoich dziesięć tysięcy?
6 Aⱪix Dawutni qaⱪirip uningƣa: — Pǝrwǝrdigarning ⱨayati bilǝn [ⱪǝsǝm ⱪilip eytimǝnki], sǝn durus adǝmsǝn, sening mening bilǝn lǝxkǝrgaⱨda hizmǝttǝ boluxung kɵzlirimdǝ yahxi ixtur; qünki manga kǝlgǝn künidin tartip bu küngiqǝ sǝndin ⱨeq yamanliⱪ bayⱪimidim. Lekin sǝn ǝmirlǝrgǝ yaⱪmapsǝn.
A tak wezwał Achis Dawida, i rzekł mu: Jako żywy Pan, żeś ty szczery i dobry jest w oczach moich, a podoba mi się wyjście twoje, i wejście twoje ze mną do obozu, bom nie znalazł w tobie nic złego ode dnia, któregoś przyszedł do mnie, aż do dnia te go; tylko w oczach książąt nie masz łaski.
7 Xunga tinq-aman yenip kǝtkin, bolmisa Filistiylǝrning ǝmirlirini narazi ⱪilip ⱪoyisǝn, dedi.
Przetoż teraz wróć się, a idź w pokoju i nie czyń nic, coby było przeciwnego w oczach książąt Filistyńskich.
8 Dawut Aⱪixⱪa: — Mǝn nemǝ ⱪildim? Silining ⱪaxliriƣa kǝlgǝn kündin tartip bu küngiqǝ ⱪilƣan ⱪaysi [yamanliⱪim] üqün meni ƣojam padixaⱨning düxmǝnliri bilǝn soⱪuxⱪili barƣuzmayla? — dedi.
I rzekł Dawid do Achisa: Cóżem wżdy uczynił? a coś znalazł w słudze twym ode dnia, któregom był przy tobie, aż do dnia tego, abym nie szedł i nie walczył przeciwko nieprzyjaciołom króla, pana mego?
9 Aⱪix Dawutⱪa jawab berip: — Kɵzlirimdǝ Hudaning bir pǝrixtisidǝk manga yahxi ikǝnlikingni bilimǝn. Lekin Filistiylǝrning ǝmirliri seni biz bilǝn billǝ jǝnggǝ qiⱪmisun dǝwatidu, dedi.
A odpowiadając Achis, rzekł Dawidowi: Wiem, iżeś ty dobry w oczach moich, jako Anioł Boży; ale książęta Filistyńskie rzekły: Niech nie chodzi z nami na wojnę.
10 Xunga ǝtǝ sǝⱨǝrdǝ ⱪopunglar, ɵzüng wǝ billǝ kǝlgǝnlǝr, yǝni mǝn hojangning hizmǝtkarliri; sǝⱨǝrdǝ ⱪopunglar, tang yoruxi bilǝnla qiⱪip ketinglar, dedi.
A przetoż wstań bardzo rano, i słudzy pana twego, którzy z tobą przyszli, a wstawszy rano, skoro pocznie świtać, odejdźcie.
11 Xunga Dawut ɵz adǝmliri bilǝn sǝⱨǝrdǝ turup Filistiylǝrning zeminiƣa mangdi. Filistiylǝr bolsa Yizrǝǝlgǝ qiⱪti.
Wstał tedy Dawid, sam i mężowie jego, aby odszedł tem raniej, i nawrócił się do ziemi Filistyńskiej, a Filistynowie ciągnęli do Jezreel.
