Samu'il 1 16
1 Pǝrwǝrdigar Samuilƣa: — Sǝn ⱪaqanƣiqǝ Saul üqün ⱪayƣurup yürisǝn? Mǝn uni Israilƣa sǝltǝnǝt ⱪilixtin mǝⱨrum ⱪilip taxliƣan ǝmǝsmu? Münggüzüngni zǝytun meyi bilǝn toldurup barƣin. Mǝn seni Bǝyt-Lǝⱨǝmlik Yǝssǝning ⱪexiƣa ǝwǝtimǝn. Uning oƣulliridin padixaⱨ boluxⱪa ɵzümgǝ birni bekittim, dedi.
Tedy rzekł Pan do Samuela: I pókiż ty będziesz żałował Saula, gdyżem go Ja odrzucił, aby nie królował nad Izraelem? Napełnij róg twój oliwą, a pójdź, poślę cię do Isajego Betlehemczyka; bom tam sobie upatrzył między syny jego króla.
2 Samuil bolsa: — Mǝn ⱪandaⱪ barimǝn? Saul bu ixni anglisa meni ɵltürüwetidu! — dedi. Pǝrwǝrdigar: — Ɵzüng bilǝn bir inǝkni alƣaq berip Pǝrwǝrdigarƣa ⱪurbanliⱪ ⱪilix üqün kǝldim, degin.
I rzekł Samuel: Jakoż mam iść? Bo usłyszy Saul, i zabije mię. I odpowiedział Pan: Weźmij z sobą jałowicę z stada, i rzeczesz: Przyszedłem, abym ofiarował Panu.
3 Yǝssǝni ⱪurbanliⱪⱪa qaⱪirƣin, andin Mǝn sanga ⱪilidiƣiningni ayan ⱪilimǝn; wǝ Mǝn sanga degǝn birsini Ɵzüm üqün mǝsiⱨ ⱪilƣin, dedi.
I wezwiesz Isajego na ofiarę, a Ja tobie oznajmię, co masz czynić; i pomażesz mi tego, o którym ci powiem.
4 Samuil Pǝrwǝrdigarning deginini ada ⱪilip Bǝyt-Lǝⱨǝmgǝ bardi. Yetip kǝlgǝndǝ xǝⱨǝrning aⱪsaⱪalliri titrigǝn ⱨalda qiⱪip: — Bizgǝ tinq-amanliⱪ elip kǝldingmu? — dǝp soridi.
I uczynił Samuel, jako mu powiedział Pan, a przyszedł do Betlehem; a ulękłszy się starsi miasta, zabieżeli mu, i mówili: Spokojneli jest przyjście twoje?
5 U: — Tinq-amanliⱪ elip kǝldim; Pǝrwǝrdigarƣa ⱪurbanliⱪ sunuxⱪa kǝldim. Silǝr ɵzünglarni ⱨaramdin paklap mǝn bilǝn billǝ ⱪurbanliⱪⱪa kelinglar, dedi. Xuning bilǝn u Yǝssǝ bilǝn oƣullirini ⱨalal ⱪilip ⱪurbanliⱪⱪa qaⱪirdi.
I rzekł: Spokojne; przyszedłem, abym ofiarował Panu. Poświęćcież się, a pójdźcie ze mną na ofiarę. I poświęcił Isajego, i syny jego, a wezwał ich na ofiarę.
6 Ular kǝlgǝndǝ Samuil Eliabni kɵrüp iqidǝ: — Pǝrwǝrdigarning mǝsiⱨ ⱪilidiƣini xübⱨisizki Ɵzining aldida turidu, dedi.
A gdy przyszli, ujrzał Elijaba, i rzekł: Zaiste ten jest przed Panem pomazaniec jego.
7 Lekin Pǝrwǝrdigar Samuilƣa: — Uning tǝⱪi-turⱪiƣa yaki boyiƣa ⱪarimiƣin. Mǝn uni xalliwǝttim, qünki Huda insan kɵrgǝndǝk kɵrmǝydu; insan bolsa sirtⱪi ⱪiyapitigǝ ⱪaraydu, lekin Pǝrwǝrdigar ⱪǝlbgǝ ⱪaraydu, dedi.
Lecz rzekł Pan do Samuela: Nie patrz na urodę jego, ani na wysokość wzrostu jego, gdyżem go odrzucił. Albowiem Ja nie patrzę na to, na co patrzy człowiek; bo człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce.
8 Andin Yǝssǝ Abinadabni qaⱪirip Samuilning aldidin ɵtküzdi. Əmma Samuil: — Pǝrwǝrdigar buni ⱨǝm tallimidi, dedi.
Zawołał tedy Isaj Abinadaba, i kazał mu iść przed Samuela; który rzekł: I tego nie obrał Pan.
9 Andin Yǝssǝ Xammaⱨni uning aldidin ɵtküzdi. Əmma Samuil: — Pǝrwǝrdigar buni ⱨǝm tallimidi, dedi.
Potem kazał przyjść Isaj Sammie, a on rzekł: I tego nie obrał Pan.
10 Xuningƣa ohxax Yǝssǝ oƣullirining yǝttisini Samuilning aldidin ɵtküzdi. Lekin Samuil Yǝssǝgǝ: — Pǝrwǝrdigar bularni ⱨǝm tallimidi, dedi.
Tedy kazał przyjść Isaj siedmiu synom swoim przed Samuela. I rzekł Samuel do Isajego: Nie obrał Pan i tych.
11 Samuil Yǝssǝdin: — Barliⱪ yigitlǝr muxularmu? dǝp soridi. U: — Ⱨǝmmidin kiqiki ⱪaldi. Lekin mana, u ⱪoy beⱪiwatidu, dedi. Samuil Yǝssǝgǝ: — Uni qaⱪirtip elip kǝlgin, qünki u kǝlmigüqǝ dastihanda olturmaymiz, dedi.
Potem rzekł Samuel do Isajego: Wszyscyż to już synowie? Odpowiedział: Jeszcze został najmłodszy, który pasie owce. Tedy rzekł Samuel do Isajego: Poślijże, a przywiedź go; boć nie usiądziemy, aż on tu przyjdzie.
12 [Yǝssǝ] adǝm mangdurup uni kǝltürdi. U qirayida ⱪan yügürüp turidiƣan, kɵzliri qirayliⱪ wǝ kelixkǝn yigit idi. Pǝrwǝrdigar: — Ⱪopup uni mǝsiⱨ ⱪilƣin, qünki [Mening talliƣinim] xudur! dedi.
A tak posłał i przywiódł go; a on był lisowaty, i wdzięcznych oczu, a piękny na wejrzeniu. Tedy rzekł Pan: Wstań, a pomaż go, boć ten jest.
13 Samuil may münggüzini elip uni ⱪerindaxlirining arisida mǝsiⱨ ⱪildi. U kündin tartip Pǝrwǝrdigarning Roⱨi Dawutning wujudiƣa qüxti. Samuil bolsa ⱪopup Ramaⱨƣa kǝtti.
Wziąwszy tedy Samuel róg z oliwą, pomazał go w pośród braci jego. I został Duch Pański nad Dawidem od onegoż dnia, i na potem. Zatem Samuel wstał, i poszedł do Ramaty.
14 Əmdi Pǝrwǝrdigarning Roⱨi Sauldin kǝtkǝnidi, wǝ Pǝrwǝrdigar tǝripidin bir yaman roⱨ uni pǝrixan ⱪildi.
A Duch Pański odstąpił od Saula, i trwożył go duch zły od Pana.
15 Saulning hizmǝtkarliri uningƣa: — Mana Huda tǝripidin bir yaman roⱨ seni pǝrixan ⱪilidu.
I rzekli słudzy Saulowi do niego: Oto teraz Duch Boży zły trwoży cię:
16 Əmdi ƣojimiz ɵzliri aldiliridiki hizmǝtkarlirini dǝrⱨal buyruƣayliki, ular qiltar qelixⱪa usta adǝmni tapsun; wǝ xundaⱪ boliduki, Huda tǝripidin yaman roⱨ üstlirigǝ kǝlsǝ u qiltar qalsun, uning bilǝn ⱨalliri obdan bolidu, dedi.
Niech rozkaże Pan nasz, a słudzy twoi, którzy są przed tobą, poszukają męża, coby umiał grać na harfie, że gdy cię napadnie Duch Boży zły, zagra ręką swą, a ulżyć się.
17 Saul hizmǝtkarliriƣa: — Mening üqün qiltar qelixⱪa usta bir adǝmni tepip ⱪeximƣa elip kelinglar, dedi.
Rzekł tedy Saul do sług swoich: Upatrzcie mi proszę męża, coby dobrze grać umiał, a przywiedźcie do mnie.
18 Ƣulamlardin biri uningƣa: — Mana Bǝyt-Lǝⱨǝmlik Yǝssǝning qiltarƣa usta bir oƣlini kɵrdüm. U ɵzi batur bir jǝngqi, gǝptǝ ⱨoxyar wǝ kelixkǝn adǝm ikǝn, xundaⱪla Pǝrwǝrdigar uning bilǝn billǝ ikǝn, dedi.
I odpowiedział jeden z sług, i rzekł: Otom widział syna Isajego Betlehemczyka, który umie grać, a jest człowiek mężny, i rycerski, i sprawny, i gładki, a Pan jest z nim.
19 Xuning bilǝn Saul Yǝssǝgǝ ǝlqilǝrni mangdurup: — Ⱪoy baⱪidiƣan oƣlung Dawutni manga ǝwǝtkin, dǝp eytti.
Posłał tedy Saul posły do Isajego, mówiąc: Poślij do mnie Dawida, syna twego, który jest przy stadzie.
20 Yǝssǝ bir exǝkni tǝyyarlap uningƣa nan bilǝn bir tulum xarab wǝ bir oƣlaⱪni artip, bularni oƣli Dawutning ⱪoli bilǝn Saulƣa ǝwǝtti.
Tedy wziąwszy Isaj osła, chleb, i flaszkę wina, wziąwszy i koziołka jednego z stada, posłał przez Dawida, syna swego, Saulowi.
21 Xuning bilǝn Dawut Saulning ⱪexiƣa kelip uning aldida turdi. Saul uningƣa tolimu amraⱪ idi; u Saulning yaraƣ kɵtürgüqisi boldi.
A gdy przyszedł Dawid do Saula, stanął przed nim; a rozmiłował się go bardzo, i był u niego za wyrostka broń noszącego.
22 Andin Saul Yǝssǝgǝ hǝwǝr ǝwǝtip: — Dawut mening aldimda tursun; qünki u nǝzirimgǝ yaⱪti, dǝp eytti.
I posłał Saul do Isajego, mówiąc: Niech stoi proszę Dawid przedemną; bo znalazł łaskę w oczach moich.
23 Əmdi xundaⱪ boliduki, u [yaman] roⱨ Huda tǝripidin Saulning üstigǝ kǝlgǝndǝ Dawut qiltarni elip ⱪoli bilǝn qaldi. Buning bilǝn Saul aram tepip ⱨali obdan bolup yaman roⱨ uningdin qiⱪip kǝtti.
I bywało, gdy przychodził Duch Boży na Saula, że wziąwszy Dawid harfę, grał ręką swą; tedy Saul miał ulżenie, i lepiej się miał, bo odchodził od niego on duch zły.
