< Tarih-tǝzkirǝ 1 12 >

1 Dawut kixning oƣli Saulning besimi sǝwǝbidin Ziklagda yoxurunup yatⱪan qaƣda munu kixilǝr Dawutning yeniƣa kelixti (ularning ⱨǝmmisi Dawutⱪa jǝng ⱪilixta yardǝm bǝrgǝn baturlardin idi;
Ceux-ci aussi vinrent vers David à Sicéleg, lorsqu’il fuyait encore Saül, fils de Cis; c’étaient des hommes très forts et d’excellents combattants,
2 oⱪya bilǝn ⱪorallanƣan bolup, ong ⱪoli bilǝnmu, sol ⱪoli bilǝnmu oⱪya wǝ salƣa atalaytti; ular Saulning Binyamin ⱪǝbilisidin bolƣan tuƣⱪanliri idi):
Tendant l’arc, et des deux mains jetant les pierres de la fronde et dirigeant les flèches: ils étaient frères de Saül, de la tribu de Benjamin.
3 — ularning yolbaxqisi Ahiezǝr, andin ⱪalsa Yoax bolup, ikkisi Gibeaⱨliⱪ Xemaaⱨning oƣli idi; yǝnǝ Azmawǝtning oƣli Yǝziyǝl bilǝn Pǝlǝtmu; yǝnǝ Bǝrakaⱨ bilǝn Anatotluⱪ Yǝⱨu,
Le premier était Ahiézer, ensuite Joas, les fils de Samaa, le Gabaathite, puis Jaziel, et Phallet, les fils d’Azmoth, Baracha et Jéhu, l’Anathothite;
4 Gibeonluⱪ Yixmayamu bar idi. Yixmaya «ottuz palwan» iqidǝ batur bolup xu ottuziƣa yetǝkqilik ⱪilƣuqi idi; yǝnǝ Yǝrǝmiya, Yaⱨaziyǝl, Yoⱨanan wǝ Gǝdǝratliⱪ Yozabad,
De plus Samaïas, le Gabaonite, le plus vaillant parmi les trente, et qui les commandait; Jérémie, Jéhéziel, Johanan, et Jézabad, le Gadérothite;
5 Əluzay, Yǝrimot, Bialiya, Xǝmariya, Harufluⱪ Xǝfatiya,
Eluzaï, Jérimuth, Baalia, Samaria et Saphatia, l’Haruphite;
6 Koraⱨliⱪlardin bolƣan Əlkanaⱨ, Yixiya, Azarǝl, Yoezǝr wǝ Yaxobiamlar;
Elcana, Jésia, Azaréel, Joézer, et Jesbaam de Caréhim;
7 yǝnǝ Gǝdorluⱪ Yǝroⱨamning oƣli Yoelaⱨ bilǝn Zǝbadiya bar idi.
De plus Joéla et Zabadia, les fils de Jéroham, de Gédor.
8 Gad ⱪǝbilisidin bǝzilǝr qɵldiki ⱪorƣanƣa berip Dawutⱪa beⱪindi. Ularning ⱨǝmmisi jǝnggǝ maⱨir, ⱪalⱪan wǝ nǝyzǝ bilǝn ⱪorallanƣan batur jǝngqilǝr idi; ularning turⱪi bǝǝyni xirƣa, qaⱪⱪanliⱪi bǝǝyni taƣdiki bɵkǝngǝ ohxaytti.
Mais d’entre les Gaddites aussi passèrent à David, lorsqu’il était caché dans le désert, des hommes très vigoureux, et excellents combattants, tenant un bouclier et une lance; leur face était comme la face d’un lion, et ils étaient agiles comme des chevreuils sur les montagnes.
9 Ularning birinqisi Ezǝr, ikkinqisi Obadiya, üqinqisi Eliab,
Ezer était le premier, Obdias, le second, Eliab, le troisième,
10 tɵtinqisi Mixmannaⱨ, bǝxinqisi Yǝrǝmiya,
Masmana, le quatrième, Jérémie, le cinquième,
11 altinqisi Attay, yǝttinqisi Əliyǝl,
Ethi, le sixième, Eliel, le septième,
12 sǝkkizinqisi Yoⱨanan, toⱪⱪuzinqisi Əlzabad,
Johanan, le huitième, Elzébad, le neuvième,
13 oninqisi Yǝrǝmiya, on birinqisi Makbannay idi.
Jérémie, le dixième, Machbanaï, le onzième.
14 Bularning ⱨǝmmisi Gad ⱪǝbilisidin, ⱪoxun iqidǝ sǝrdarlar idi; ǝng kiqiki yüz lǝxkǝrgǝ, ǝng qongi ming lǝxkǝrgǝ yetǝkqi idi.
Ceux-là, fils de Gad, étaient princes de l’armée: le moindre commandait cent soldats; et le plus grand, mille.
15 Birinqi ayda, Iordan dǝryasi texip ⱪirƣaⱪtin axⱪan qaƣda, dǝryadin ɵtüp, xǝrⱪⱪǝ wǝ ƣǝrbkǝ ⱪaraydiƣan barliⱪ jilƣilardikilǝrni tiripirǝn ⱪilip ⱪaqurƣanlar dǝl muxu adǝmlǝr idi.
Ce sont eux qui passèrent le Jourdain au premier mois, quand il a accoutumé de déborder sur ses rives, et qui mirent en fuite tous ceux qui demeuraient dans les vallées, vers le côté oriental et occidental.
16 Binyamin ⱪǝbilisi bilǝn Yǝⱨuda ⱪǝbilisidinmu kixilǝr ⱪorƣanƣa kelip Dawutⱪa beⱪinƣan.
Il y en eut aussi qui vinrent même de Benjamin et de Juda dans la forteresse, dans laquelle se trouvait David.
17 Dawut qiⱪip ularni ⱪarxi elip: «Əgǝr silǝr tinqliⱪ niyitidǝ manga yardǝm berixkǝ kǝlgǝn bolsanglar, silǝr bilǝn bir jan bir dil bolimǝn, lekin ⱪollirimda ⱨeq naⱨǝⱪliⱪ bolmiƣan meni düxmǝnlirimgǝ setiwǝtmǝkqi bolsanglar, ata-bowilirimning Hudasi buni nǝzirigǝ elip ⱨɵküm qiⱪarƣay!» — dedi.
Et David sortit au-devant d’eux, et dit: Si c’est pacifiquement que vous êtes venus vers moi, afin de me secourir, que mon cœur s’unisse à vous; mais si vous me tendez un piège dans l’intérêt de mes ennemis, quoique je n’aie point d’iniquité en mes mains, que le Dieu de nos pères voie et juge.
18 Bu qaƣda Hudaning Roⱨi ⱨeliⱪi ottuz palwanning yolbaxqisi Amasayƣa qüxiwidi, u: «Aⱨ Dawut, biz sanga beⱪinduⱪmiz; Aⱨ Yǝssǝning oƣli, biz sǝn bilǝn billidurmiz; Ɵzünggǝ aman-tinqliⱪ, aman-tinqliⱪ bolƣay! Sanga yardǝm bǝrgüqilǝrgimu aman-tinqliⱪ bolƣay! Qünki sening Hudaying sanga mǝdǝtkardur» Xuning bilǝn Dawut ularni elip ⱪelip, «zǝrbidar ǝtrǝt baxliⱪliri» ⱪildi.
Alors un esprit remplit Amasaï, le premier entre les trente, et il répondit: Nous sommes à vous, ô David, et avec vous, ô fils d’Isaï. Paix, paix à vous, et paix à vos partisans! car votre Dieu vous aide. David les reçut donc et les établit chefs des troupes.
19 Dawut ilgiri Filistiylǝr bilǝn birliktǝ Saulƣa ⱪarxi uruxⱪa atlanƣanda, Manassǝⱨ ⱪǝbilisidiki bǝzilǝr Dawut tǝrǝpkǝ ɵtti (lekin ular [Filistiylǝrgǝ] yardǝm bǝrmidi, qünki Filistiylǝrning ǝmirliri: «Dawut ɵz ƣojisi Saul tǝrǝpkǝ ɵtüp ketixi mumkin, undaⱪta beximiz kǝtmǝy ⱪalmaydu!» dǝp mǝsliⱨǝtlixip ularni ⱪayturup kǝtmǝkqi bolƣanidi).
Il y en eut aussi de Manassé qui passèrent à David, quand il venait avec les Philistins contre Saül pour se battre; mais il ne combattit pas avec eux, parce qu’un conseil ayant été tenu, les princes des Philistins le renvoyèrent, disant: Au péril de notre tête, il retournera vers son maître, Saül.
20 Dawut Ziklagⱪa ⱪaytip barƣanda, Manassǝⱨ ⱪǝbilisidiki Adnaⱨ, Yozabad, Yǝdiyayǝl, Mikail, Yozabad, Elihu, Ziltaylar kelip uningƣa ⱪoxuldi. Bularning ⱨǝmmisi Manassǝⱨ ⱪǝbilisining mingbexiliri idi.
Quand donc il revint à Sicéleg, passèrent à lui de Manassé, Ednas, Jozabad, Jédihel, Michaël, Ednas, Jozabad, Eliu et Salathi, chefs de mille soldats en Manassé.
21 Ular Dawut ⱪaraⱪqilarƣa ⱪarxi jǝng ⱪilƣanda uningƣa yardǝmlǝxti; ularning ⱨǝmmisi batur palwanlar, ⱪoxundiki yolbaxqilar idi.
Ce sont eux qui donnèrent du secours à David contre les voleurs; car ils étaient tous des hommes très braves; et ils furent faits princes dans l’armée.
22 Qünki xu künlǝrdǝ Dawutⱪa yardǝm berix üqün ⱨǝr küni adǝmlǝr kelip ⱪoxulup, huddi Hudaning ⱪoxunidǝk zor bir ⱪoxun bolup kǝtkǝnidi.
Enfin il venait tous les jours des troupes vers David, pour le secourir, jusque-là que leur grand nombre devint comme une armée de Dieu.
23 Pǝrwǝrdigarning sɵz-kalami ǝmǝlgǝ axurulup, Saulning padixaⱨliⱪini Dawutⱪa elip bǝrmǝkqi bolƣan ⱪorallanƣan jǝngqilǝr yolbaxqiliri bilǝn Ⱨebronƣa, uning yeniƣa kǝldi. Ularning sani tɵwǝndikiqǝ: —
Voici aussi le nombre des princes de l’armée qui vinrent vers David lorsqu’il était à Hébron, pour lui transférer le royaume de Saül, selon la parole du Seigneur:
24 Yǝⱨudalardin ⱪalⱪan wǝ nǝyzǝ bilǝn ⱪorallanƣanlar jǝmiy altǝ ming sǝkkiz yüz kixi bolup, ⱨǝmmisi jǝnggǝ tǝyyarlanƣanidi.
Les fils de Juda, portant le bouclier et la lance, six mille huit cents, prêts au combat.
25 Ximeonlardin jǝnggǝ tǝyyarlanƣan batur jǝngqilǝr jǝmiy yǝttǝ ming bir yüz kixi,
D’entre les fils de Siméon, très braves pour combattre, sept mille cent.
26 Lawiylardin jǝmiy tɵt ming altǝ yüz kixi;
D’entre les fils de Lévi, quatre mille six cents.
27 Yǝⱨoyada Ⱨarunlarning jǝmǝt bexi bolup, uningƣa ǝgǝxkǝnlǝr jǝmiy üq ming yǝttǝ yüz kixi idi.
De plus, Joïada, prince de la race d’Aaron, et avec lui trois mille sept cents hommes.
28 Yǝnǝ yax bir batur jǝngqi Zadok wǝ uning jǝmǝtidin yigirmǝ ikki yolbaxqi bar idi.
Sadoc aussi, jeune homme d’un excellent naturel, et la maison de son père, vingt-deux princes.
29 Binyaminlardin, Saulning uruⱪ-tuƣⱪanliridinmu üq ming kixi bar idi; xu qaƣⱪa ⱪǝdǝr bularning kɵpinqisi Saul jǝmǝtini ⱪollap kǝlmǝktǝ idi.
Mais d’entre les fils de Benjamin, frères de Saül, trois mille hommes; car une grande partie d’entre eux suivait encore la maison de Saül.
30 Əfraimlardin, ɵz jǝmǝtliridǝ yüz-abroy tapⱪan batur ǝzimǝtlǝr jǝmiy yigirmǝ ming sǝkkiz yüz kixi idi.
Et d’entre les fils d’Ephraïm, vingt mille huit cents, d’une très grande force, hommes renommés dans leur parenté.
31 Manassǝⱨ yerim ⱪǝbilisi iqidǝ nami pütülgǝn, Dawutni padixaⱨ ⱪilip tiklǝxkǝ kǝlgǝnlǝr jǝmiy on sǝkkiz ming kixi idi.
Et de la demi-tribu de Manassé, dix-huit mille vinrent, chacun selon son nom, pour établir David roi.
32 Issakarlardin zaman-wǝziyǝtni qüxinidiƣan, Israilning ⱪandaⱪ ⱪilixi kerǝklikini bilidiƣan yolbaxqilar jǝmiy ikki yüz kixi idi; ularning ⱨǝmmǝ ⱪerindaxliri ularning ǝmrigǝ boysunatti.
Comme aussi il vint d’entre les fils d’Issachar des hommes instruits, qui connaissaient tous les temps, afin d’ordonner ce que devait faire Israël: les principaux étaient au nombre de deux cents, et tout le reste de leur tribu suivait leur conseil.
33 Zǝbulunlardin jǝnggǝ tǝyyarlanƣan, ⱨǝrhil ⱪoral-yaraƣlar bilǝn ⱪorallanƣan, ala kɵngüllük ⱪilmaydiƣan, Dawutning yardimigǝ kǝlgǝn jǝmiy ǝllik ming kixi idi.
Mais ceux de Zabulon qui sortaient pour le combat, et qui se tenaient dans la bataille munis d’armes guerrières, vinrent au nombre de cinquante mille au secours de David, sans duplicité de cœur.
34 Naftalilardin yolbaxqi bolƣan ming kixi bar idi; ularƣa ǝgixip ⱪoliƣa ⱪalⱪan wǝ nǝyzǝ alƣanlar jǝmiy ottuz yǝttǝ ming kixigǝ yetǝtti.
Et de Nephthali, mille princes, et avec eux des hommes armés d’une lance et d’un bouclier, au nombre de trente-sept mille.
35 Danlardin jǝnggǝ tǝyyarlanƣan jǝmiy yigirmǝ sǝkkiz ming altǝ yüz kixi idi.
De Dan aussi, préparés au combat, vingt-huit mille six cents;
36 Axirlardin jǝnggǝ qiⱪip ⱪoxun sepigǝ atlinixⱪa tǝyyar bolƣan jǝmiy ⱪiriⱪ ming kixi idi.
Et d’Aser, sortant pour le combat, et en bataille provoquant l’ennemi, quarante mille.
37 Iordan dǝryasining xǝrⱪ tǝripidiki Rubǝn ⱪǝbilisi, Gad ⱪǝbilisi wǝ Manassǝⱨ yerim ⱪǝbilisidin ⱪoliƣa ⱨǝrhil ⱪoral-yaraƣ elip jǝnggǝ tǝyyarlanƣan jǝmiy bir yüz yigirmǝ ming kixi idi.
Mais au-delà du Jourdain, des fils de Ruben et de Gad, et de la demi-tribu de Manassé, munis d’armes guerrières, cent vingt mille.
38 Yuⱪirida tilƣa elinƣan bu ǝzimǝtlǝrning ⱨǝrbiy yürüxi tǝkxi bolup, Dawutni pütkül Israil üstigǝ padixaⱨ ⱪilip tiklǝx üqün bir jan bir dil bolup, Ⱨebronƣa kelixkǝnidi; ⱪalƣan Israillarmu bir niyǝt bir mǝⱪsǝttǝ Dawutni padixaⱨ ⱪilip tiklimǝkqi boluxⱪanidi.
Tous ces hommes de guerre, disposés à combattre, vinrent avec un cœur parfait à Hébron, pour établir David roi sur tout Israël; et de plus tout le reste d’Israël avait un même cœur pour que David fût fait roi.
39 Ular xu yǝrdǝ Dawut bilǝn üq kün billǝ yǝp-iqip ƣizalandi, qünki ularning ⱪerindaxliri ularƣa tǝyyarlap ⱪoyuxⱪanidi.
Et ils furent là près de David durant trois jours, mangeant et buvant; car leurs frères avaient tout préparé;
40 Ularning ɵpqürisidiki hǝlⱪlǝr, ⱨǝtta Issakar, Zǝbulun wǝ Naftalilarning zeminidikilǝr exǝk, tɵgǝ, ⱪeqir wǝ kalilarƣa artip ularƣa naⱨayiti kɵp ozuⱪluⱪ elip kǝlgǝn; ular zor miⱪdarda un, ǝnjür poxkili, üzüm poxkili, xarab, zǝytun meyi wǝ nurƣun ⱪoy-kalilarni yǝtküzüp berixkǝnidi; pütkül Israil xad-huramliⱪⱪa qɵmgǝnidi.
Mais de plus, ceux qui étaient proche d’eux, jusqu’à Issachar, à Zabulon et à Nephthali, apportaient des pains sur les ânes, les chameaux, les mulets et les bœufs, pour qu’ils s’en nourrissent; de la farine, des figues, des raisins secs, du vin, de l’huile, des bœufs et des béliers en toute abondance; car c’était une joie en Israël.

< Tarih-tǝzkirǝ 1 12 >