< Zebur 82 >

1 Asaf yazghan küy: — Xuda Öz ilahiy mejliside turup riyasetchilik qilidu, U ilahlar arisida höküm chiqiridu;
Бог стаде на сабору Божијем, усред богова изрече суд:
2 — Qachan’ghiche siler naheq höküm chiqirisiler, Qachan’ghiche rezillerge yüz-xatire qilisiler? (Sélah)
"Докле ћете судити неправо, и безбожницима гледати ко је ко?
3 Gadaylar we yétim-yésirlarning dewasini soranglar, Ézilgenler hem hajetmenlerge adaletni körsitinglar;
Судите убогоме и сироти, оног кога гоне и ништега правдајте.
4 Miskinler hem namratlarni qutquzunglar, Ularni rezillerning changgilidin azad qilinglar!
Избављајте убогога и ништега, из руке безбожничке отимајте.
5 Ular bularni bilmey we chüshenmey zulmette kézip yürmekte, Shunga yerning ulliri tewrenmekte.
Не познаше, нити разумеше, ходе по тами; задрмаше се земљи сви темељи.
6 Men éyttim: — «Siler ilahlarsiler, Hemminglar Hemmidin Aliy Bolghuchining oghulliri siler;
Рекох: Богови сте, и синови Вишњег сви.
7 Shundaq bolsimu siler insan’gha oxshash ölisiler, Herqandaq emir-begke oxshashla yiqilisiler».
Али ћете као људи помрети, и као сваки кнез пашћете."
8 — Turghin, i Xuda, yer-yüzini soraq qilghaysen! Chünki Sen barliq ellerge waris bolghuchisen!
Устани, Боже, суди земљи; јер су Твоји по наследству сви народи.

< Zebur 82 >