Zebur 82

1 Asaf yazghan küy: — Xuda Öz ilahiy mejliside turup riyasetchilik qilidu, U ilahlar arisida höküm chiqiridu;

KOT kotikot nan momodijou en Kot, o I jaunkapun en kaun akan.

2 — Qachan’ghiche siler naheq höküm chiqirisiler, Qachan’ghiche rezillerge yüz-xatire qilisiler? (Sélah)

Arai da komail pan kadeik japun o kajampwaleki me doo jan Kot akan?

3 Gadaylar we yétim-yésirlarning dewasini soranglar, Ézilgenler hem hajetmenlerge adaletni körsitinglar;

Jauaja pun en jamama o japoupou kan, o jauaja me luet o jamama kan ni ar pun!

4 Miskinler hem namratlarni qutquzunglar, Ularni rezillerning changgilidin azad qilinglar!

Komail dorela me tikitik o jamama o, o kamaioda jan nan pa en me doo jan Kot akan.

5 Ular bularni bilmey we chüshenmey zulmette kézip yürmekte, Shunga yerning ulliri tewrenmekte.

A re jota kin duki on, o jota ar lokekon; re kin weweid nan rotorot; pajon en jappa kan karoj mokimokideda.

6 Men éyttim: — «Siler ilahlarsiler, Hemminglar Hemmidin Aliy Bolghuchining oghulliri siler;

Nai indada: Komail rajon kot akan, o nain me lapalap;

7 Shundaq bolsimu siler insan’gha oxshash ölisiler, Herqandaq emir-begke oxshashla yiqilisiler».

Ari jo, komail pan mela dueta aramaj akan, o komail pan lokidokila dueta me weit amen.

8 — Turghin, i Xuda, yer-yüzini soraq qilghaysen! Chünki Sen barliq ellerge waris bolghuchisen!

Main Kot, kom kotida o kotin kadeikada jappa, pwe komui pan jojoki men liki kan karoj.