< Zebur 82 >
1 Asaf yazghan küy: — Xuda Öz ilahiy mejliside turup riyasetchilik qilidu, U ilahlar arisida höküm chiqiridu;
KOT kotikot nan momodisou en Kot, o i saunkapung en kaun akan.
2 — Qachan’ghiche siler naheq höküm chiqirisiler, Qachan’ghiche rezillerge yüz-xatire qilisiler? (Sélah)
Arai da komail pan kadeik sapung o kasampwaleki me doo sang Kot akan? (Sela)
3 Gadaylar we yétim-yésirlarning dewasini soranglar, Ézilgenler hem hajetmenlerge adaletni körsitinglar;
Sauasa pung en samama o sapoupou kan, o sauasa me luet o samama kan ni ar pung!
4 Miskinler hem namratlarni qutquzunglar, Ularni rezillerning changgilidin azad qilinglar!
Komail dorela me tikitik o samama o, o kamaioda sang nan pa en me doo sang Kot akan.
5 Ular bularni bilmey we chüshenmey zulmette kézip yürmekte, Shunga yerning ulliri tewrenmekte.
A re sota kin duki ong, o sota ar lokekong; re kin weweid nan rotorot; pason en sappa kan karos mokimokideda.
6 Men éyttim: — «Siler ilahlarsiler, Hemminglar Hemmidin Aliy Bolghuchining oghulliri siler;
Ngai indada: Komail rasong kot akan, o nain me lapalap;
7 Shundaq bolsimu siler insan’gha oxshash ölisiler, Herqandaq emir-begke oxshashla yiqilisiler».
Ari so, komail pan mela dueta aramas akan, o komail pan lokidokila dueta me weit amen.
8 — Turghin, i Xuda, yer-yüzini soraq qilghaysen! Chünki Sen barliq ellerge waris bolghuchisen!
Maing Kot, kom kotida o kotin kadeikada sappa, pwe komui pan sosoki men liki kan karos.